تعریف این موشکهای نسل جدید، بر مقایسه سرعت آنها استوار است. براساس تقسیمبندیها موشکهایی با سرعت حدودا ۱.۵ تا ۵ ماخ در محدوده سوپرسونیک یا زبرصوت قرار میگیرند. موشکهایی با سرعت ۵ تا ۱۰ ماخ در محدوده هایپرسونیک قرار دارند و موشکهایی که سرعتهایی بین ۱۰ تا ۲۵ ماخ دارند نیز در محدوده High-hypersonic قرار میگیرند.
موج صوتی، با سرعتی بیش از ۱۲۰۰ کیلومتر بر ساعت حرکت میکند؛ به طور مرسوم، به سرعتهای بالاتر از یک ماخ مافوق صوت میگویند و در صورتی که موشک، سرعتی بیش از ۶ هزار کیلومتر در ساعت داشته باشد در دستهبندی هایپرسونیک قرار میگیرد.
در حال حاضر کلاهک برخی از موشکهای بالستیک نیز سرعتی در حد هایپرسونیک دارند اما این سرعت را باید مربوط به کلاهک جدا شده از موشک دانست و نه خود آن. از سوی دیگر این سرعت مربوط به زمان ورود به جو است و در حین برخورد به دلیل اصطکاک با لایههای جو که در نزدیکی زمین غلیظتر میشوند، کاهش مییابد. اما موشکهای هایپرسونیک نه فقط در بخش کلاهک، بلکه خود دارای سرعتی در محدوده ۵ تا ۱۰ ماخ هستند.
شبیه سازی امکان حرکت موشکهای هایپرسونیک پس از خروج از جو
این موشکها نیز به دو دسته تقسیم میشوند. یک دسته موشکهای کروز هایپرسونیک هستند که در نزدیکی سطح زمین پرواز میکنند و فاصلهشان از سطح زمین بین چند صد متر تا چند ده متر نوسان میکند. دسته دوم اما حرکتی گلایدری دارند. در این حالت، معمولا موشک هایپرسونیک به وسیله یک موشک بالستیک، تا ارتفاع چند ده کیلومتری زمین صعود کرده و سپس از آن جدا می شوند. در طول مسیر تا هدف، موشک حرکتی گلایدری و خزنده دارد و میان ارتفاعها و جهات متفاوتی نوسان می کند تا به نقطه شیرجه نهایی برسد.