دریای سرخ جهنم صهیونیست ها

خبرگزاری فرانسه به نقل از  شرکت امنیت دریایی «امبری» خبر داد افراد ناشناس از یک نفتکش در مجاورت سواحل یمن بالا رفته‌اند. نفتکش «سنترال پارک» متعلق به یک اسرائیلی و تحت مدیریت یک شرکت انگلیسی است که در مجاورت سواحل یمن مورد هجوم قرار گرفته است.
رسانه‌های عبری‌زبان، یمن را یک تهدید راهبردی در دریا برای رژیم اشغالگر ارزیابی می‌کنند.رسانه‌های رژیم صهیونیستی در این باره اعلام کردند یمن به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش، یک تهدید راهبردی برای این رژیم محسوب می‌شود. در همین راستا، ژنرال «گیورا آیلند» رئیس سابق شورای امنیت قومی رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با شبکه ۱۲ این رژیم در این باره گفت: از دیدگاه اسرائیل، یمن واقعا یک تهدید راهبردی است و به نظر نمی‌رسد آمریکایی‌ها به این موضوع آنطور که لازم است توجه داشته باشند و فقط ترجیح می‌دهند جنگی شکل نگیرد.

وی اظهار کرد: مشکل ما با یمنی‌ها قرار گرفتن آنها در گلوگاه باریک دریای سرخ در قسمت جنوبی آن است و این مشکل بزرگ‌تر از تهدید موشک است. رئیس سابق شورای امنیت قومی رژیم صهیونیستی ضمن ابراز تردید نسبت به امکان ادامه حرکت کشتی‌های این رژیم از دریای سرخ به بندر ایلات در جنوب سرزمین‌های اشغالی افزود: اگر یمنی‌ها تصمیم بگیرند تمام کشتی‌های اسرائیلی را توقیف کنند، مشکل بزرگ‌تر خواهد شد. آیلند ادامه داد: اسرائیل با مشکل غزه، جبهه شمال (لبنان)، بسته شدن دریای سرخ به روی کشتی‌ها و دیگر موارد از جمله درگیری در کرانه باختری مواجه است. وی ابراز امیدواری کرد رهبری سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی این وضعیت راهبردی را بدرستی ارزیابی کند.

هاآرتص نیز 3 روز پیش گزارش تحلیل دیگری نوشت: اگر یمنی‌ها به کشتی‌هایی که به سمت اسرائیل می‌آیند یا از اسرائیل می‌روند حمله کنند، چه اتفاقی می‌افتد؟ «دنیای دریا حساس است و یک محیط امنیتی ناپایدار تأثیر فوری دارد».

در این گزارش آمده است: توقیف یک کشتی باری توسط حوثی‌های یمن که متعلق به اسرائیل است، کانون توجه را به موضوع مهمی در زمان عادی و حتی بیشتر از آن در زمان جنگ بازمی‌گرداند، یعنی اینکه تجارت دریایی اسرائیل تا چه اندازه امن و مطمئن است. تنها چند روز پس از تهدید به هدف قرار دادن کشتی‌های اسرائیلی در حال تردد، یمنی‌ها این تهدید را عملی کردند.

کشتی گلکسی لیدر بخشی از مالکیت یک شرکت انگلیسی است که به تاجر اسرائیلی «رامی اونگار» تعلق دارد. این نخستین‌بار نیست که یک کشتی متعلق به اسرائیل در این منطقه مورد حمله قرار می‌گیرد. از جمله، یک کشتی متعلق به اونگار در ابتدای سال 2021 در خلیج عمان مورد حمله قرار گرفت و در ماه مارس و آوریل همان سال، کشتی‌های متعلق به اودی آنجل و اونگار به ترتیب مورد اصابت موشک قرار گرفتند. ماه فوریه، بی‌بی‌سی نیز گزارش داد یک کشتی متعلق به «ایال عوفر» در خلیج‌فارس مورد حمله قرار گرفته است.

هاآرتص در ادامه هشدار می‌دهد اکنون در میانه جنگ اسرائیل علیه حماس و متحدانش در غزه، حمله حوثی‌ها به یک کشتی دیگر متعلق به اسرائیل، توجه را به نقطه ضعف در تجارت دریایی، بویژه برای اسرائیل جلب کرده است. تغییرات ژئوپلیتیک در سال‌های اخیر اهمیت دریای سرخ را که مجرای ورود کالاها از شرق آسیاست، افزایش داده است. با عبور از کانال سوئز، محموله‌های عازم اسرائیل در بنادر اشدود و حیفا در دریای مدیترانه تخلیه می‌شود.

مرکز ثقل اقتصادی به وضوح به سمت کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا حرکت کرده و بر این اساس تجارت اسرائیل با این کشورها در حال افزایش است. پروفسور شائول چورف، دریاسالار بازنشسته و استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه حیفا در مصاحبه‌ای در سال 2021 با TheMarker توضیح داد بخش مهمی از کسب و کار روزانه اسرائیل  از کانال سوئز و [تنگه] باب‌المندب می‌گذرد. به همین جهت برای اسرائیل، دریای سرخ اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند. داده‌ها نیز این را نشان می‌دهد. سال 2006، 191000 کانتینر بار از شرق آسیا به سواحل اسرائیل رسید، در حالی که 268000 کانتینر از غرب اروپا وارد شد اما تا سال 2019، تقریبا 278000 کانتینر از مبدا آسیا به بنادر اشدود و حیفا بارگیری شد، در حالی که این تعداد از اروپای غربی به حدود 260000 مورد کاهش یافت.

این روزنامه اسرائیلی ادامه می‌دهد: «پس از توقیف کشتی‌های اسرائیلی وضعیت بدتر شده است، زیرا این بار یمنی‌ها به صراحت هشدار دادند همه کشتی‌های متعلق به اسرائیل و کشتی‌های مرتبط با اسرائیل اهداف قانونی هستند. این فقط یک دزدی دریایی نیست، بلکه بخشی از شبکه ایرانی است که [علیه اسرائیل] کار می‌کند».
هاآرتص ادامه می‌دهد: «از آنجا که اسرائیل مانند اروپا تجارت زمینی انجام نمی‌دهد، بشدت به بنادر دریایی وابسته است. بیش از 98 درصد تجارت کالاهای اسرائیلی از طریق دریا انجام می‌شود. نخستین مورد تهدید کشتیرانی در دریای سرخ است. دومی مربوط به خود بنادر در زمان جنگ است.

در روزهای اول جنگ در جنوب، کشتی‌هایی بودند که اعلام کردند در پایانه نفتی اشکلون لنگر نمی‌اندازند. با فعالیت یکی از سامانه‌های ضد موشکی اسرائیل، در آغاز جنگ، ترافیک در اشدود 40 درصد کاهش یافت و آنچه از آن محافظت می‌کند گنبد آهنین است». همچنین هاآرتص از قول تحلیلگر صهیونیست نوشت: «اگر جبهه دوم در شمال ایجاد شود و بندر حیفا را به خطر بیندازد، مشکل 2 برابر شدیدتر خواهد شد. بنابراین مسیرهای دریایی تنها بخشی از مشکل هستند و بنادر را نیز باید در نظر گرفت».

این امر عمدتاً به دلیل افزایش حق بیمه برای کشتی‌های حامل کالا به اسرائیل، جنبه مالی عمده‌ای دارد. سهام شرکت زیم، شرکت کشتیرانی اسرائیل، از زمان شروع جنگ آسیب دیده است و امروز در مقایسه با همتایان جهانی خود با تخفیف معامله می‌شود، حتی اگر تنها سهم کمی از ناوگان آن از کانال سوئز بگذرد.

یک گزارش تحقیقی در سال 2021 توسط آری هایستین و الیشا استوین، محققان موسسه مطالعات امنیت قومی اسرائیل درباره تهدید انصارالله انجام شد که در بخشی از آن آمده است: «یک تهدید ملموس دیگر برای امنیت ملی اسرائیل از احتمال حمله حوثی‌ها به کشتی‌ها در خطوط حمل‌و‌نقل دریایی در امتداد تنگه باب‌المندب، دریای سرخ یا خلیج عدن ناشی می‌شود.

در سال‌های اخیر، بدون توجه به موضوع خاص اسرائیل، این موضوع که یمنی‌ها می‌توانند کارزار قابل توجهی علیه ترافیک دریایی در این منطقه انجام دهند تا جریان کالا از طریق کانال سوئز را مختل کنند، به منبع نگرانی تبدیل شده است که می‌تواند عرضه جهانی نفت را قطع کند و حق بیمه دریایی را افزایش دهد». هایستین و استوین هشدار دادند مقاومت یمن می‌تواند به بهانه‌های اعلامی، این کار را انجام دهد که این کمپین پاسخی به سیاست اسرائیل است و آنها می‌توانند به دنبال گروگان گرفتن تجارت دریایی منطقه‌ای باشند تا اسرائیل را درباره مسائل سیاسی خاص تحت فشار قرار دهند.