بر اساس وئدیویی که دیروز از گوشه‌ای در نماز جمعه تهران منتشر شده، تعداد اندکی از افراد حاضر در این مراسم، شعارهای دور از ادب علیه محمد جواد ظریف سر می‌دهند. در اینباره نکاتی به ناچار باید گفته و یاددآوری شود.یک: برخی اظهارات ناقص ظریف درباره نحوه امتیاز دادن به افراد برای منصوب شدن در مدیریت‌های ارشد دولت منتخب، که در آن شیعه بودن امتیاز ندارد و غیر شیعه بودن امتیاز دارد، سبب واکنش‌های در جامعه مذهبی ایران شد. ظریف گرچه تلاش کرد توضیح بدهد که منظورش چه بوده ولی برخی اساسا طرح مبنایی این نوع ارزیابی را غلط تلقی کردند. البته ظریف پیش از این نیز با اظهارات حاشیه ساز در ایام انتخابات بخش‌های از جامعه را به نوعی دیگر خشمگین کرده بود.دو: با همه این انتقادادت به ظریف، دادن شعار علیه او در نماز جمعه آنهم با ادبیات دور از ادب حتما غلط است. گرچه جمعیت شعار دهنده در برابر خیل عظیمی که در نماز جمعه این هفته تهران شرکت کرده بودند، بسیار اقلیت محسوب می شوند، ولی قداست مکان و ماموریت دینی نماز جمعه بگونه‌ای است که این لکه سیاه هم در آن قابل چشم پوشی نیست. نماز جمعه مظهر جماعت در جمهوری اسلامی و از نمادهای سیاسی و اجتماعی وحدت و اتحاد در ایران محسوب می شود. به همین دلیل اظهاراتی که خلاف وحدت اجتماعی در آن باشد، خلاف ذات و رسالت دینی آن مکان محسوب می‌شود. بنابراین اتفاقی که این هفته در گوشه ای از نماز جمعه تهران شکل گرفت، هم در محتوای شعار، هم مکان و هم نحوه ابراز انتقاد این افراد علیه ظریف، غلط اندر غلط بود.
سه: رهبر معظم انقلاب پیش از این چندین بار از حوادث مشابه که درباره برخی دیگر از شخصیت‌های سیاسی در سالهای گذشته اتفاق افتاده بود و افرادی علیه آنها شعارهای تند در برخی تجمعات سر داده بودند، ابراز گلایه و نارضایتی کرده اند. مخاطب مستقیم این اعلام نارضایتی رهبری هم علاوه بر عموم جامعه، بیشتر متوجه جامعه مذهبی و انقلابی کشور بوده است.ملامت آمیز است که ارتکاب چنین خطای سیاسی و اجتماعی از برخی افراد که خود را مدافع انقلاب و پیرو رهبری می دانند، دوباره تکرار شود.
