با افتخار عضو نظام جمهوری اسلامی هستم

«شهید علیرضا ربیعی» در مرداد ۱۳۴۲ در شهر اراک به دنیا آمد و دوران نوجوانی و جوانی خود را به فعالیت‌های مذهبی و سیاسی و ورزش‌های رزمی مشغول بود. وی چند نوبت هم به جبهه اعزام شد و در نهایت در بهمن سال ۱۳۶۱ به اسارت رژیم بعثی درآمد و حدود هشت سال در اسارت بود. به نقل از دوستانش در طول دوران اسارت استاد اخلاق و قرآن و ورزش‌های رزمی بود. پس از بازگشت از اسارت لباس سبز پاسداری به تن کرد و مشغول خدمت شد. از ویژگی‌های بارز شهید مقید بودن به نماز اول وقت بود و منشأ همه خیر‌ها و برکت‌ها را طبق سفارش ائمه معصوم (ع) در نماز اول وقت می‌دانست. به رزق حلال و حیات طیبه بسیار اهمیت می‌داد. همیشه ساعت کارش را از آنچه بود، کمتر محاسبه می‌کرد و مابقی را هدیه می‌کرد برای امام و شهدا و می‌گفت می‌خواهم آنچه به فرزندانم می‌دهم حلال حلال باشد. نسبت به بیت‎المال بسیار حساس بود و هیچ وقت از بیت‎المال استفاده شخصی نکرد و می‌گفت، ما در قبال بیت‎المال مسئول هستیم و باید در آخرت پاسخگو باشیم. به دنبال جایگاه و مطرح شدن نبود و اگر کسی او را با عناوین و القاب صدا می‌کرد، به شدت ناراحت می‌شد.
به فرزندانش می‌گفت، اگر از شما پرسیدند پدرتان چه کاره است، با افتخار بگویید در نظام جمهوری اسلامی آبدارچی است. دائم‎الوضو بود؛ حتی زمانی که در بستر بیماری با اکسیژن نفس می‌کشید، همیشه با وضو بود. مطیع محض ولایت فقیه بود و با وجود درد و رنجی که در بستر بیماری داشت، دوزانو در مقابل تصویر حضرت آقا ادب می‌کرد و فقط یک آرزو داشت و آن هم اینکه در راه ولایت و انقلاب به شهادت برسد....
سرانجام روح بزرگش در نهم دی ماه ۱۴۰۰ به ملکوت اعلا جایی که به آن تعلق داشت، ملحق شد.
راهش پر رهرو باد