28 اسفند 1403

صفحه نخست >> عمومی >> نبض تحلیل

تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۷:۲۶ ،

کد خبر : ۳۷۳۸۷۷

بصیرت چرایی برگزاری دیدارهای منظم و سالانه رهبر معظم انقلاب با دانشجویان را بررسی می‌کند

موتور پیشران انقلاب اسلامی ایران

نقش آفرینی دانشجو به این است که آرمان ملت را زنده نگه می‌دارد، از این رو است که امام خامنه‌ای در دیدار با دانشجویان می‌گویند:« نیروهای جوان؛ لوکوموتیو هستند، نقش لوکوموتیو را [دارند] که وقتی‌ حرکت کردند، به طور طبیعی به دنبال خودشان قطار را حرکت می‌دهند؛ البته اگر به وظایفی که برعهده‌ قشر جوان است، درست عمل بشود.»

پایگاه بصیرت / حسن نوروزی

یکی از دیدارهای که که در تمام سال‌های زعامت حکیمانه امام خامنه‌ای هرگز متوقف نشده است و همیشه در موعد مقرر خود برگزار شده است، دیدار ایشان با دانشجویان بوده است! اما سوال اینجاست که چرا رهبر معظم انقلاب بر این دیدار تا این حد اصرار دارند و جز برنامه‌های غیر قابل تغییر در این سال‌ها بوده است؟ برای پاسخ به این سوال باید به نقش دانشجویان و البته جایگاه این قشر در نگاه امام خامنه‌ای توجه کنیم.

موتور محرک ایران

این بیان بدین معناست که اگر دانشجو درست روی ریل قرار بگیرد و حرکت کند تمامی سازمان‌ها و نهادهای اجتماعی همچون‌ واگن به دنبال قشر جوان و دانشجو حرکت خواهند کرد و در این موضوغ فرقی هم بین سپاه، ارتش، مجلس، دولت و سایر سازمان‌های دولتی وجود ندارد و هر کدام از این‌ها به مثابه واگن به دنبال موتور پیش‌ران جامعه که جوانان باشند حرکت خواهند کرد.

آرمان‌های امت ساز

اهمیت آرمان برای کشور ما معنای فراتر از دیدگاه‌های کشورهای صنعتی دارد. اگر کشورهای دیگر به سلاح‌های نظامی یا سرمایه وثروت خود می‌نازند کشور ما به آرمان‌های انقلابی و دینی خود می‌بالد! این آرمان ماست که از کشور ما یک «امت» و یک «ما» ساخته است؛ این «آرمان» ما است که از ما کشوری ساخته است که برای نابودی رژیم صهیونیستی قدم برمی‌داریم! جنس حرکت ما علیه رژیم صهیونیستی با تمام حرکت‌ها و جنبش‌ها دنیا متفاوت است؛ شعارهایی که از دل کشورهای صنعتی بیرون می‌آید برای آتش بس و توقف جنگ است اما کشور ما نابودی رژیم صهیونیستی را فریاد می‌زند و برای آن قدم برمی‌دارد چنانچه روی سنگِ‌مزار شهید حسن طهرانی‌مقدم، پدر موشکی ایران این چنین حک شده است: «روی سنگ قبرم بنویسید اینجا مدفن کسی است که می‌خواست اسرائیل را نابود کند.»

نقش مغفول منادیان فرهنگ

یکی از نقوش انقلابی نقش‌های فرهنگی است؛ پیشقراول این نقش هم دانشجویان و جوانان هستند. مسئله‌ای که متاسفانه هنوز ابعاد و نتایج مثمرثمر آن ناشناخته است. همانند آنچه که در هشت سال دفاع مقدس شاهد هستیم؛ ما خاطرات بسیاری از فرماندهان شنیده‌ایم که انگار با آن‌ها بوده‌ایم اما از اشخاصی که اقدامات فرهنگی و تبلیغی می‌کردند یا خاطرات دسته اولی نداریم و یا اینکه اصلاً شناختی از آن‌ها نداریم؛ برای نمونه صادق آهنگران که عهده‌دار مباحث فرهنگی، تبلیغی و رسانه‌ی جبهه‌ها بود و در زمینه‌سازی و هدایت جوانان به جبهه نقش بسزایی داشت جزء چند مداحی و چند نماهنگ که زیرصدای مستندهاست اطلاعاتی در دسترس نداریم.

میدان‌داری بدون شلیک حتی یک تیر

نقش جوان دانشجوی انقلابی همچون نقش شهید آوینی در میدان جنگ است؛ با دوربینی به دست تصاویر و اتفاقات را ضبط می‌کند و برای آیندگان و برای کسانی که در معرکه نیستند روایت می‌کند؛ شهید آوینی نشان داد بدون شلیک تیر هم می‌شود جنگید. این اقدام آوینی به قدری بازتاب داشت که رهبر معظم انقلاب درباره مستند روایت فتح او گفتند:« من زمان و برنامه خود را تنظیم می‌کردم تا روایت فتح را ببینم.» شهید آوینی با چند نفر نیرو توانست رسالت و تکلیف خود از جبهه جنگ را دریابد و قرص و محکم پایبند همان باشد؛ آوینی کاری به کمی نیرو، سهل‌انگاری و حمایت‌های ضعیف نداشت آوینی معتقد بود باید کارش را جلو ببرد برای همین فقط همین کار را انجام داد.

نگاه شهید آوینی همان نگاهی است که رهبر معظم انقلاب از دانشجویان می‌خواهند و مکرر بر آن اشاره می‌کنند و می‌گویند:« دانشجونیروی آرمانخواه است كه واقعیتها را می‌شناسد و در هیچ شرایطی هم احساس انفعال و بن‌بست نمی‌كند. دانشجو هیچگاه نباید دست از آرمانخواهی بردارد؛ نه در هنگام پیروزی‌های شیرین، نه در هنگام هزیمتهای تلخ. ما در عرصه‌ی دفاع مقدس پیروزی‌های بزرگی داشتیم، هزیمتهای تلخی هم داشتیم.»

تبیین را از جمع‌های دانشجویی شروع کنیم

انقلاب اسلامی به ما درسی داد که از دل گعده‌های چند نفری انقلاب‌ها و جوشش‌ها متولد می‌شوند نه از متن سمینارها و همایش‌ها پنج یا ده هزار نفری! یا راهپیمایی‌های میلیونی! شلوغی راهپیمایی‌ها حس و حال خوبی به انسان می‌دهد اما نباید فراموش شود که این شلوغی‌ها از دل مجالس و نشست‌های چند نفری شکل می‌گیرد و دانشجویان با پیشگام شکل گیری این جمع‌های آینده ساز باشند. برای نمونه شهید مطهری «در انجمن مهندسان برای پنج نفر، جلسه اعتقادی برگزار می‌کردند.» شهید بهشتی، شهید چمران و بسیاری دیگر از افراد پای‌کار انقلاب که بعدها حماسه‌آفرینی کردند با همین جلسات چندنفری شروع کردند. برخی می‌گویند این جلسات به چه دردی می‌خورد و باید حرکت در حد انقلاب باشد و بسیار بزرگ؛ اما تجربه‌های تاریخی نشان می‌دهد که انقلاب همین‌گفت‌وگو‌های دو سه نفره است و همین تشکل‌های کوچک دانشگاه، مسجد و پایگاه است که راهپیمایی‌ها و جوشش‌ها و شور وشعورهای انقلابی را به راه می‌اندازد.

شکل‌گیری جنبش عدالتخواهی با فرمان امام و اقدام دانشجویان

باید به این نکته هم توجه شود که تولید کنند آرمان در جامعه، امام جامعه است! آن کسی که وظیفه احیای «آرمان» را در جامعه دارد دانشجو است. دانشجو حلقه ارتباطی بین امام و جامعه است. از این رو جنبش‌های دانشجویی هسته اولیه و نیروی ویژه امام هستند که از همه بهتر آرمان‌ها را درک می‌کنند؛ از این رو بهتر از هر کسی می‌توانند آرمان را تبیین و به ذهنیت عمومی جامعه تبدیل کنند. چنانچه رهبر معظم انقلاب در آبان سال 1381 گفتند:« سرآغاز فهرست مسائل کشور عدالت است و انتظار من از دانشجویان عدالت است.» همین پیام کافی بود تا روح تازه‌ای در دانشگاه‌ها دمیده شود و در همان سال‌ها جنبش‌ عدالتخواهی شکل گرفت. جنبش‌دانشجویی در همان سال متوجه شد که می‌توانند نیروی کارآمد اجتماعی باشند که مسئولان را به کار بیاندازند و از آن‌ها مطالبه کنند. مطالبه‌گری هم مسئله‌ای بود که حضرت آقا به دانشجویان آموزش داد.

منبع: سایت بصیرت