قدرت نرم

پادزهر جنگ شناختی به تعبیر رهبر معظم انقلاب، تبیین واقعیت‌ها و حقایق انقلاب و نظام اسلامی است تا یارگیری دشمن از میان مردم ما موفق نباشد. رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند ما باید بحث تبیین را نسبت به حقایق انجام بدهیم و خیلی از حقایق باید تبیین شوند. این جمله به‌معنای این است که هنوز بسیاری از حقایق هستند که تبیین نشده‌اند و یا به‌خوبی این کار انجام نشده است. در مقابل تبیین، حرکت گمراه‌کننده و تحریف‌کننده دشمن وجود دارد که از جوانب مختلف و از صد‌ها طرف به‌سوی جمهوری اسلامی ایران سرازیرشده و می‌خواهد افکار مردم را مورد اثرپذیری سم‌آلود قرار دهد. از این جهت، یکی از موضوعات خوبی که رهبر معظم انقلاب ذکر می‌کنند این است که افکار عمومی را به‌سمت راه درست و منطقی و راهی که در آن عقلانیت انقلابی هست، هدایت کنیم. «جهاد تبیین»، خنثی‌کننده توطئه دشمن است. 
جوزف ساموئل نای سال ۲۰۱۱ در کتاب «The Future of Power» می‌گوید آمریکا در آینده تمایل چندانی به استفاده از قدرت نظامی نخواهد داشت و برتری نظامی به‌معنای برتری جهانی نیست. وی در مورد ایران هم این بحث را مطرح می‌کند و می‌گوید که آمریکا جنگ نرم را با ایران در پیش خواهد گرفت و از اهرم فشار اقتصادی استفاده می‌کند. اکنون ما داریم انواع فشار‌های اقتصادی را برای از بین بردن یا تغییر در نظام محاسباتی جمهوری اسلامی از طرف آمریکا و قدرت‌های غربی می‌بینیم که به‌طور خاص مورد توجه قرار گرفته است. وقتی به بحث قدرت بنگریم، با تحول در بحث قدرت روبه‌رو می‌شویم؛ چراکه در قرن شانزدهم، کنترل شمش‌های طلا و مستعمرات در دستان اسپانیا بود. در قرن هفدهم، با امپراتوری هلند و قدرت تجاری روبه‌رو می‌شویم. در قرن هجدهم، با فرانسه روبه‌رو می‌شویم. در قرن نوزدهم، انگلستان با تأکید بر انقلاب صنعتی و نیرو‌های دریایی خودش به قدرت و استفاده از منافع و منابع دیگر کشور‌ها روی می‌آورد. در قرن بیستم، با منابع قدرت در موشک‌های هسته‌ای، توان صنعتی، مردان مسلح و تانک‌ها مواجه می‌شویم که نمونه بارز آن را در نگاه کندی و خروشچف می‌توان دید. اما در قرن بیست‌ویکم، ما با عصر جهانی ارتباطات روبه‌رو می‌شویم که عصر دیجیتال است. در این عصر، ما هم با تهدید‌ها و هم با فرصت‌ها مواجهیم. در اینجا موضوع مهم قدرت نرم مورد توجه قرار می‌گیرد و یک مفهوم توصیفی قلمداد می‌شود. برخی از مقاصد خوب یا بد را می‌توان در قدرت نرم مورد توجه قرار داد. مشروعیت یک واقعیت در قالب قدرت نرم مطرح می‌شود و قدرت نرم بحث اعتبار را مطرح می‌کند. جالب این است که منابع قدرت نرم از یک‌طرف، فرهنگ و از طرف دیگر، ارزش‌های سیاسی است و به‌نوعی به‌دنبال جذب و متقاعدسازی است.ش