وعده‌های انتخاباتی ۲۴ خرداد

پایگاه بصیرت / مهدی سعیدی

یادداشت: سه سال پیش در چنین روزی (۲۴ خرداد ۱۳۹۲) انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری برگزار شد و در رقابتی که در آن چندین چهره شناخته‌شده حضور داشتند، حجت‌الاسلام حسن روحانی توانست با کسب بیشترین آرا هفتمین رئیس‌جمهور نظام جمهوری اسلامی شود. درباره اینکه آقای روحانی چگونه توانست بر رقبای سرسخت خود فائق آید و اعتماد اکثریت ملت ایران را کسب کند، می‌توان به عوامل متعددی اشاره کرد که در این میان یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین آنها شعارها و وعده‌هایی بود که با استقبال مردم روبه‌رو شد. شعارهای آقای روحانی در حوزه اقتصاد و رفع مشکلات معیشتی ملت، که ۱۵۰ مورد است، مهم‌ترین وعده‌هایی بود که بیش از موارد دیگر در جلب آرای توده‌ها مؤثر بود و گزاره مشهور «چرخش توأمان چرخ زندگی مردم و سانتریفیوژها» در مناظرات نیز به همین مطلب اشاره داشت. او که با شعار «نجات اقتصاد ایران» وارد معرکه انتخابات شده بود، از رفع معضل بیکاری، برداشته شدن موانع از سر راه تولید، اصلاح نظام اداری، جذب سرمایه ایرانیان خارج از کشور، مهار تورم از طریق هدایت نقدینگی به سمت تولید، توسعه بیمه خدمات درمانی و... سخن می‌گفت. آقای روحانی آن هنگام اساس برنامه‌ اقتصادی خود را بر محور «تولید ثروت ملی»، «توزیع عادلانه ثروت»، «رونق تولید» و «اشتغال و بهبود فضای کسب‌وکار» استوار دانست و گفت: «شعارهای سیاسی ما با عملکردهای اقتصادی سازگار نیست؛ چراکه در شعار سیاسی، شعار مقاومت می‌دهیم، اما در مقام عمل شعار اقتصاد مقاومتی برقرار نیست.»
امروز پس از گذشت سه سال از آن روز باشکوه، دولت در آخرین سال عمر خود قرار دارد و فرصت مناسبی است تا میزان پایبندی و عمل به وعده‌های داده‌شده ارزیابی شود. این ارزیابی بهترین مؤلفه‌ای است که می‌تواند معیاری برای سنجش موفقیت و عدم موفقیت دولت قرار گیرد. با اینکه دولت یک مانع عمده را موضوع پرونده هسته‌ای می‌دانست و بر آن متمرکز شد و به توافق‌هایی هم رسید، اما این عامل هم نتوانست در حلّ مشکلات اقتصادی چندان کارآیی لازم را داشته باشد.