در نظام اسلامی شالوده همه فعالیتها بر تقوا و ایمان استوار است و اگر عملی انجام شود و ابتنای الهی نداشته باشد، به نتیجه نمیرسد. با نگاهی به فضای سیاسی و اجتماعی پس از افشای فیشهای نجومی متوجه خواهیم شد که اگر این اصل اشاره شده، در انتخاب مدیران یا عمل مدیران مورد توجه قرار میگرفت، وضعیت اینگونه نبود.
یادداشت: در
سال ۱۳۶۰ شخصي که در يکي از شهرهاي ايران عنوان مهمی داشت، نزد آيتالله
سيدرضا بهاءالديني(ره) آمد و پس از نماز عشا خدمت ايشان نشست و درخواست
نصيحت کرد. آيتالله بهاءالديني گفت: «سعي کنيد در زندگي مشرک نباشيد. اگر
توانستيد به اين مرحله برسيد، همه کارهاي شما اصلاح ميشود؛ اين بهترين
نصيحتي است که ميتوانم بکنم.» آن شخص گفت: «آقا! برایم دعا کنيد.» آقا
فرمودند: «آدم شو! تا دعا در حق تو تأثير کند، وگرنه دعا بدون ايجاد
قابليت، فايدهاي ندارد.» او گفت: «امسال مکّه بودم. براي شما هم طواف
کردم.» آقا فرمود: «انشاءالله سعي کن آدم شوي! تا طواف براي خودت و ديگران
منشأ اثر باشد.» در اينجا يکي از همراهان آن شخص که گمان کرد آقا او را
نميشناسد، گفت: «حاج آقا! ايشان فلاني هستند که در فلان شهر مسئوليت دارند
و خدمات ارزشمندي انجام دادهاند.» مرحوم آیتالله بهاءالديني فرمودند:
«چرا متوجه نيستيد چه عرض ميکنم؟! بايد آدم شود تا اينها براي او نافع
باشد. دست از هوی و هوس بردارد. خود را همهکاره نداند. نقشه براي خراب
کردن افراد و غلبه بر ديگران نکشد. بايد دست از کلکبازي بردارد! آنوقت
است که طعم ايمان را ميچشد، وگرنه همه اينها ظاهرسازي است!»
در نظام
اسلامی شالوده همه فعالیتها بر تقوا و ایمان استوار است و اگر عملی انجام
شود و ابتنای الهی نداشته باشد، به نتیجه نمیرسد. با نگاهی به فضای سیاسی و
اجتماعی پس از افشای فیشهای نجومی متوجه خواهیم شد که اگر این اصل اشاره
شده، در انتخاب مدیران یا عمل مدیران مورد توجه قرار میگرفت، وضعیت
اینگونه نبود. با افشای این فیشهای نجومی تبلیغات سنگینی علیه نظام صورت
گرفت و به اعتماد عمومی آسیب زده شد. امام خامنهای نیز در اینباره یکی از
شاخصههای انقلابیگری و خدمت به انقلاب و اسلام را «تقوا» میدانند و در
این زمینه میفرمایند: «اینکه ما عرض کردیم که باید به آرمانها پایبند
بود، اسلام اینها را از ما خواسته است. یک تکلیف دینی است و رعایت آن تقوای
دینی است. تقوای سیاسی هم همراه همین است؛ تقوای سیاسی یعنی انسان از
لغزشگاههایی که دشمن میتواند از آن استفاده بکند، پرهیز بکند.»