سالگرد تظاهرات بازگشت؛ انتفاضه ای علیه اشغال

پایگاه بصیرت

این روزها مصادف است با اولین سالگرد تظاهرات بازگشت در سرزمین های اشغالی. این تظاهرات نخستین بار 30 مارس سال 2018 در مرزهای غزه با فلسطین اشغالی برگزار شد. بهانه برگزاری این مراسم «روز زمین» در فلسطین بود. در 30 مارس سال 1976 فلسطینی ها در اعتراض به تصمیم و اقدام رژیم صهیونیستی در غصب زمین های خود، در این روز دست به تظاهرات زده و این روز را «روز زمین» (یوم الارض) نامیدند. رژیم صهیونیستی که پرونده سنگینی در سرقت و اشغال منابع آب شرب در منطقه دارد، در این روز خاص با هدف دست اندازی به منابع آب دریاچه جلیله و انتقال آن به بیابان های جنوب سرزمین های اشغالی، اقدام به تصرف دو هزار هکتار از زمین های فلسطینی ها کرد.
از 30 مارس سال 2018 هر هفته بطور مداوم فلسطینی ها بیاد آن روز در مرزهای سرزمین های اشغالی –بخصوص در غزه- دست به اعتراض زده اند. شعار و خواسته اصلی آنها بازگشت به زمین های خود است که صهیونیست ها به زور اسلحه آنها را تصرف کرده اند. رژیم اسرائیل از سال 1948 تا کنون بیش از 700 شهر یهودی جدید ساخته است و این در حالی است که فلسطینی ها موفق به ساخت حتی یک شهر جدید نیز نشده اند.
تداوم این تظاهرات طی یک سال گذشته باعث شده است تا بنا به نظر برخی تحلیلگران و ناظران این حرکت دیگر یک راهپیمایی نبوده و تبدیل به یک انتفاضه شود. واکنش رژیم صهیونیستی به این تظاهرات، سرکوب شدید و خشن بوده است. در حالی که فلسطینی ها در عمل با دست خالی وارد میدان شده و اعتراض خود را بیان می کنند، پاسخ اسرائیلی ها شلیک گلوله های جنگی است. تا کنون در این اعتراضات حدود 300 فلسطینی شهید شده و بیش از 14 هزار تن دیگر مجروح شده اند. در میان شهدا 43 کودک، 2 زن، 8 فرد معلول، 3 پرستار و 2 خبرنگار دیده می‌شود. همچنین 3128 نفر از مجروحان نیز کودک، 653 نفر زن و دختر، 171 نفر پرستار و امدادگر و 148 نفر هم خبرنگار هستند. حال بیش از 500 نفر از مجروحان وخیم است و هر لحظه ممکن است بر تعداد شهدا افزوده شود.
14 می 2018 خونین ترین روز اعتراضات بود. در این روز که همزمان با انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس بود، 65 فلسطینی معترض توسط گلوله ارتش رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده و 3700 تن هم مجروح شدند. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل در پاسخ به اعتراضات جهانی به جنایات ارتش این رژیم، ارتش اسرائیل را اخلاقی ترین ارتش جهان خواند!
یکی از نکته های مهم و قابل توجه درباره تظاهرات روز بارگشت، سکوت مجامع و نهادهای بین المللی در قبال این جنایت است. تل آویو به پشت گرمی آمریکا و برخی کشورهای اروپایی، عملاً هیچ مانع و اعتراض جدی بر سر راه اشغالگری و جنایات خود احساس نمی کند. تنها عاملی که تا کنون توانسته مانع تجاوزات بیشتر این رژیم شده و در مواردی حتی آن را به عقب نیز براند، جریان مقاومت است چرا که صهیونیست ها چیزی جز زبان زور نمی فهمند.
تاریخ فلسطین مملو از نشست ها و طرح های مختلف سازش و مذاکره است. طرح هایی که ظاهراً هدف آنها صلح و ایجاد تشکیل کشور مستقل فلسطینی بوده است اما در عمل هیچ کدام از این اهداف محقق نشده و فقط و فقط برای رژیم جعلی اسرائیل نوعی مشروعیت سیاسی به همراه داشته است که برای این رژیم بسیار مهم و حیاتی است.
تظاهرات بزرگ بازگشت نشانه دیگری از شکست سیاست ها و طرح های اشغالگرانه رژیم اسرائیل و حامیان آن است. مردم فلسطین علی رغم گذشت بیش از 70 سال از روز نکبت، حاضر به کنار آمدن با این وضعیت تحقیرآمیز و تحمیلی نیستند و از هر فرصتی برای نشان دادن اعتراض خود استفاده می کنند.