«فابین هینز»، برای اولین بار اعتراف کرد که فعالیت‌های جاسوسی سرویس‌های اطلاعاتی غرب درباره تاسیسات پایگاه فضایی شاهرود با پرونده مجرمان موسوم به «فعالان محیط زیست» ارتباط داشته است.
پس از انتشار خبر پرتاب نخستین ماهواره نظامی ایران به فضا و قرار گرفتن در مدار خود، رادیو فردا در گفت‌وگویی اختصاصی با «فابین هینز»، کارشناس برنامه موشکی ایران در مؤسسه میدلبری کالیفرنیا ضمن اشاره به موفقیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در به فضا فرستان اولین ماهواره نظامی، به پروژه‌های جاسوسی آمریکا برای رصد فعالیت‌های فضایی ایران پرداخت و برای اولین بار اعتراف کرد که فعالیت‌های جاسوسی سرویس‌های اطلاعاتی غرب درباره تاسیسات پایگاه فضایی شاهرود با پرونده مجرمان موسوم به «فعالان محیط زیست» و پروژه به‌اصطلاح حفاظت از یوزپلنگ ایرانی ارتباط داشته است.
فابین هینز درباره اطلاعاتی که سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی از این طریق بدست آوردند، گفت: «متوجه شدیم که حوالی سال ۲۰۰۵ یک برنامه فضایی موازی وجود داشت و آن زمان توسط سازمان جهاد خودکفایی سپاه اداره می‌شد. در تحقیقات آن زمان ما به تأسیسات شاهرود رسیدیم که خیلی جای جالبی است. سکوی پرتاب، محل تولید پیشران با سوخت جامد و محل آزمایش دارد.»
هینز ادامه می‌دهد:
«تا فوریه، زمستان سال گذشته، ایرانی‌ها به‌وجود این تأسیسات اعتراف نکرده بودند. در نتیجه یک جای مخفی در وسط بیابان بود، و البته نزدیک به یکی از آخرین زیستگاه‌های یوزپلنگ ایرانی که ارتباط پرونده محیط زیستی‌ها با آن پایگاه وجود دارد.» نکته قابل توجه اینکه پروژه موسوم به «حفاظت از یوز ایرانی» از سال ۱۳۹۱ با همکاری چند شرکت خارجی که اغلب ماهیت صهیونیستی داشتند، به‌طور وسیع آغاز گردید و برنامه‌های گسترده‌ای هم برای آن تدارک دیده شد.
اهم فعالیت‌های این پروژه در حوالی سمنان و بیابان‌های شاهرود و در نزدیکی پروژه‌های فضایی ایران متمرکز بود که شامل عکسبرداری و تصویربرداری به‌طور مستقیم و یا توسط پهپاد می‌شد. این در حالی بود که اهم مطالعات و تحقیقات محیط‌زیستی تا آن زمان نشان می‌داد، نژاد یوزپلنگ ایرانی در حوالی یزد زیست می‌کند و در بیابان‌های سمنان یا شاهرود وجود ندارد.
فیلم «منطقه پرواز ممنوع» ساخته امیر داسارگر که در سال ۱۳۹۷ ساخته شد و جوایز متعددی از جمله جایزه اول بهترین فیلم جشنواره عمار را نیز به خود اختصاص داد، برای اولین بار پرده از ارتباط پروژه موسوم به «حفاظت از یوز ایرانی» با جاسوسی از برنامه‌ها و پایگاه‌های فضایی ایران در شاهرود و سمنان برداشت و نشان داد که چگونه برای اینکه منطقه سمنان و شاهرود را محل زیست یوز ایرانی نشان دهند، نمونه‌هایی از آن را به طور برنامه‌ریزی شده در مناطق مورد نظر رها کرده و به بهانه آنها، به پایگاه‌های فضایی نزدیک شده و عکسبرداری می‌کردند.
