به نقل از بلومبرگ، برای آغاز یک کسب و کار جدید در ایران زمانی بدتر از این وجود نداشته است. حتی قبل از اینکه مقامات جمهوری اسلامی به مردم در مورد شیوع ویروس کرونا هشدار دهند، اقتصاد این کشور از تحریم های آمریکا آسیب دیده بود.
برای سه فارغ التحصیل رشته طراحی یک بازار چند ده میلیونی ارزش ریسک کردن دارد. یک برند خاص توانسته از اول تابستان هزاران تاپ و شلوار جین بفروشد.
«ساخت ایران» روزنه امیدی است در بحبوحه مشکلات اقتصادی به وجود آمده از سقوط بازار نفت و تحریم ها و همهگیری ویروس کرونا. در کشوری که زندگی بسیاری از مردم تحت تاثیر تحریمهای غربی قرار گرفته، برخی برندها خلأ کالاهای مصرفی را پر میکنند.
یکی از موسسان این برندها میگوید:«ما فقط می دانیم این کار موثر خواهد بود چون هم خودمان و هم بسیاری از افراد اطرافمان بسیار نیازمند کالاهای اساسی و ساده هستیم».
برند مذکور از منسوجات بافته شده در کارخانهای در شهر خوی استفاده میکند و نیازی به واردات ندارد. نبود رقابت از طرف برندهای جهانی و قیمت پایین نیروی کار قیمت این برند را در حد قابل قبولی نگه داشته و حاشیه سود خوبی دارد.
آیتالله خامنهای، رهبر ایران مدتهاست سیاست اقتصاد مقاومتی را در کشور تشویق می کند. قرار بود قرارداد برجام ایران را به بازارهای بینالمللی بازگرداند ولی دونالد ترامپ با نقض این قرارداد حمله به اقتصاد ایران را آغاز کرد.
یکی از اولین چیزهایی که با آغاز تحریم ها از بازار ایران محو شد، مغازه های پوشاک با برندهای خارجی بود. ترکیب سقوط ارزش ریال که ضربه سختی به قدرت خرید مصرفکنندگان زد و ممنوعیت دولتی بر واردات صدها کالای غیر ضروری مثل پوشاک، باعث نابودی صنعت خردهفروشی شد. کاهش واردات باعث کمبود کالاهایی مانند شامپوهای خارجی شده که قیمت آنها سر به فلک کشیده بود.
مقامات ایران سعی دارند بخش خصوصی و صادرات به کشورهای همسایه را توسعه دهند ولی بزرگترین صنایع تولید بومی ایران مثل خودروسازی هنوز گرفتار تحریم ها و فساد هستند. همه گیری ویروس کرونا هم در این بین تجارت بین مرزی را متوقف کرده است. اما بسیاری از شرکت های کوچک عملکرد بهتری داشته اند، با وجود اینکه تولید ناخالص داخلی 12 درصد از2018 کوچک تر شده است.
اقتصاد ایران همچنان با مشکلات فراوانی روبروست. آمار ابتلای روزانه به کرونا در این کشور افزایش یافته و محدودیتهای حمل و نقل در پنج شهر بزرگ از جمله تهران اعمال شده است.
بسیاری از کالاهای اساسی که در ایران ساخته می شوند هنوز هم قیمت بالایی دارند چون برای برخی قطعات خود نیازمند واردات هستند.