کمک رژیم صهیونیستی به دیگر کشورها برای جاسوسی از شهروندان

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بصیرت جاسوسی و بحران سازی از جمله رفتارهای ذاتی رژیم صهیونیستی می باشد که همواره از طرق مختلف سعی در انجام آنها داشته است. این رژیم که  نه تنها سعی کرده از صهیونیست ها در سرزمین های اشغالی جاسوسی و شنود از تلفن همراهاشان را داشته باشد بلکه در بسیاری از موارد به دولت های مختلف که بیشتر سابقه ضدیت با شهروندان خود دارد، نیز کمک کرده است تا آنها نیز از شهروندان خود جاسوسی کنند.

در همین زمینه پایگاه خبری "میدل ایست مانتیور" در گزارشی با اشاره به فعالیت های مخرب رژیم اشغالگر قدس در صادرات تجهیزات جاسوسی به دیگر کشورهای جهان و استفاده از آن ها توسط برخی دولت ها در چهارچوب انجام جاسوسی علیه شهروندانشان، رژیم صهیونیستی را بازیگری معرفی می کند که وقتی پایِ منافعش در میان باشد، تمامی قوانین و اصول و هنجارهای بین المللی را به راحتی نقض می کند و در این زمینه به هیچ عنوان پاسخگو هم نیست. 

پایگاه خبری میدل ایست مانیتور در گزارش خود می نویسد: "رژیم صهیونیستی متهم به همکاری با طیف متنوعی از دولت‌های کشورهای مختلف جهت انجام عملیات جاسوسی علیه شهروندان این کشورها است. پاکستان یکی از مشتریان فناوری های جاسوسی اسرائیل است و اکنون ادعاهای مختلفی مبنی بر این مساله نیز مطرح می شود که دولت هند نیز تجهیزات جاسوسی را از رژیم اشغالگر قدس خریده است. 

بر اساس گزارش اخیر نشریه فاینشیال تایمز، دولت هندوستان اقدم به خرید تجهیزات جاسوسی پیشرفته و پیچیده از شرکت های فناوری اسرائیل نظیر Cognyte و یا Septier کرده است. این تجهیزات جاسوسی جهت جاسوسی از فعالیت های شهروندان هندی در فضای مجازی مورد استفاده قرار می گیرند. تولیدات شرکت اسرائیلی Septier می توانند از پیام های صوتی، جستجوهای افراد در محیط وب و ایمیل های اهدافشان جاسوسی کنند. 

دولت نارندرا مودی در سال های 2019 و 2021 متهم به استفاده از بدافزار جاسوسی پگاسوس که توسط گروه NSO اسرائیل تولید گشته، شده است. شمار متنوعی از سیاستمداران، روزنامه نگاران، و فعالان حوزه های مختلف از دولت مودی به علت سواستفاده های آن از نرم افزارهای جاسوسی علیه خود و فعالیت هایشان انتقاد کرده اند. 

بدافزار پگاسوس با بودجه ای بالغ بر 1.6 میلیون دلار که توسط واحد اطلاعاتی 8200 ارتش اسرائیل تامین شد، توسعه پیدا کرده است. این بدافزار، به عنوان بدافزاری بدنام در حوزه بین المللی شناخته می شود که چرخه های برجسته ای از سیاستمداران، روزنامه نگاران و مخالفان سیاسی را در اقصی نقاط جهان هدف قرار داده است. استفاده از یک چنین فناوری برای اهداف جاسوسی و نظارتی حامل تهدیدات جدی علیه آزادی بیان و حراست از حقوق بشر است. 

با بدافزارهایی نظیر پگاسوس، شرکت های امنیت سایبری اسرائیلی شهرت منفی را در حوزه جاسوسی و همچنین نقض آزادی های انسان ها کسب کرده اند. ماه گذشته، نشریه صهیونیستی هارتض گزارش داد که آژانس های اطلاعاتی پاکستان نیز از تجهیزات جاسوسی اسرائیلی جهت رهگیری شهروندان خود استفاده می کنند. در این زمینه این نشریه مدعی شده که آژانس تحقیقات فدرال پاکستان هم از این تجهیزات استفاده می کند. 

بر اساس شواهد مختلف و ادعاهای گوناگون، شرکت فناوری اسرائیلی موسوم به Cellebrite، ابزاری را با نام UFED را برای پاکستان فراهم می کند که به پلیس این کشور و آژانس تحقیقات فدرال آن اجازه می دهد تا اقدام به جمع آوری و نظارت بر داده های گوناگون کند. این ابزار تا آن حد از پیچیدگی برخوردار است که بتواند تصاویر، اسناد، پیام های متنی، سابقه تماس ها و فهرست مخاطبان افراد در گوشی های تلفن همراهشان را هدفِ جاسوسی قرار دهد. این جالب است که کشوری نظیر پاکستان که هیچ گونه روابط سیاسی و دیپلماتیک با اسرائیل ندارد، مشتری رژیم اشغالگر قدس و شرکت های فناوری آن است. البته که در مورد بنگلادش نیز قاعده مشابهی صدق می کند. 

اگرچه واردات از اسرائیل در بنگلادش امری ممنوع است، با این حال، سامانه های جاسوسی، مشمول این قانون نمی شوند! در ماه ژوئن سال 2022، یک سیستم SpearHead که توسط شرکت صهیونیستی Passitora ساخته شده بود(این شرکت متعلق به یکی از فرماندهان سابق ارتش اسرائیل است)، به بنگلادش صادر شد. در سال 2021، شرکت صهیونیستی Picsix(شرکتی که توسط کارشناسان نهادهای اطلاعاتی اسرائیل تامین مالی می شود) به بنگلادش تجهیزات جاسوسی را فروخت که به آن اجازه می داد به نحو گسترده ای اقدام به جاسوسی از گوشی های تلفن همراه افراد کند.

عربستان سعودی نیز یکی از اصلی ترین مشتریان تجیهزات جاسوسی اسرائیلی است. عربستان پس از خرید پگاسوسی از گروه NSO در سال 2018، اقدام به خرید Riegn از شرکت اسرائیلی Quadream در ماه ژوئن سال 2021 نیز کرد. این نکته بایستی مورد اشاره قرار گیرد که پگاسوس بر اساس گزارش های مختلف، جهت جاسوسی از روزنامه نگار شناخته شده عربستانی یعنی "جمال خاشقچی" نیز که بعدها از سوی عوامل عربستان در ترکیه کشته شد مورد استفاده قرار گرفته است. 

جالب اینکه خبرنگاران زیادی در خبرگزاری الجزیره نیز تاکید کرده اند که از بدافزار پگاسوس جهت رهگیری آن‌ها و ارتباطاتشان استفاده شده است. در این میان باید به این نکته هم اشاره کرد که پگاسوس از سوی دولت امارات متحده عربی نیز خریداری شده است. 

شرکت های اسرائیلی در توجیه اقدام خود در زمینه فروش تجهیزات جاسوسی به کشورهای دیگر این استدلال را مطرح می کنند که تولیداتشان به دولت های مختلف جهت مقابله با تروریسم فروخته شده اند با این حال، باید این سوال را پرسید که آیا آن ها واقعا راست می گویند و صادق هستند؟ چطور می توان اطمینان خاطر حاصل کرد که این تجهیزات صرفا جهت رهگیری تروریست ها و جاسوسان مورد استفاده قرار می گیرند و قرار نیست استفاده های دیگری از آن ها انجام شود؟ آیا اساسا شرکت های فناوری اسرائیلی مایل به بررسی این نکته هستند که بررسی کنند آیا تجهیزاتی که می فروشند هدفِ سواستفاده قرار می گیرند یا خیر؟ 

باید توجه داشت که پرونده اسرائیل در فروش تجهیزات جاسوسی به دیگر کشورها بسیار پیچیده و جنجالی است و دغدغه های جدی در مورد نقش و کنشگری آن با محوریت نقض حقوق بشر مطرح است. اسرائیل اکنون مرکزی برای فعالیت شرکت های خصوصی است که تجهیزات جاسوسی را می فروشند. واحد بدنام 8200 ارتش اسرائیل نه فقط از فلسطینی ها جاسوسی می کند بلکه حتی کارشناسان و فرماندهان آن نیز خود شرکت هایی دارند که به تولید تجهیزات جاسوسی می پردزاند و آن ها را به دولت های مختلف در اقصی نقاط جهان می فروشند. 

توافقات بین المللی مختلفی وجود دارند که بر روند صادرات فناوری های جاسوسی نظارت می کنند. برای مثال توافق Wassenaar به دنبال کنترل و نظارت بر صادرات فناوری های مختلف با کاربری دوگانه و جاسوسی است. اسرائیل نیز در ظاهر متعهد به این توافقات است و باید اطمینان خاطر حاصل کند که فناوری های جاسوسی‌اش مورد سواستفاده قرار نمی گیرند. 

اضافه بر این ها، قوانین داخلی اسرائیل نیز به ظاهر موانعی را در جهت صادرات تجهیزات جاسوسی ایجاد می‌کنند. با این حال، اسرائیل در هیچکدام از این موارد عملکرد مناسبی را از خود نشان نداده است. جالب اینکه رژیم اسرائیل مدعی است قویا متعهد به قوانین داخلی و بین المللی در حوزه صادرات تجهیزات جاسوسی است. 
بر اساس آنچه نشریه نیویورک تایمز گفته است، اسرائیل به واسطه صادرات تجهیزات جاسوسی خود توانسته روابطش را با کشورهایی نظیر مراکش، بحرین و امارات متحده عربی عادی سازی کند. رژیم اشغالگر قدس هیچ تردیدی در نقض قوانین بین المللی هنگامی که به نفعش باشد به خود راه نمی دهد."

از این رو به بهانه این گزارش بنا داریم از سازمان های جاسوسی رژیم صهینویستی بازخوانی مختصری را داشته باشیم:

سرویس های جاسوسی اسرائیل چگونه شکل گرفتند؟

در سال ۱۹۴۸ و بعد از اشغال سرزمین های فلسطین به دست صهیونیست ها، اسرائیل ۲ سازمان اصلی اطلاعاتی-جاسوسی در اختیار داشت. یکی از این سازمانها «شعبه سیاسی آژانس یهود» بود و ساختار و فعالیت های آن مستقیما تحت تاثیر ساختار جامعه اطلاعاتی انگلیس قرار داشت.

این سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی فعالیتهای خود را عمدتا معطوف به بررسی روابط میان فلسطینیان با کشورهای همسایه، روابط بین کشورهای عربی و قدرت های بزرگ جهان، روابط داخلی اعراب، تحولات داخلی کشورهای عربی، توسعه روابط اسرائیل با آژانس های اطلاعاتی خارجی، نظارت بر تحقیقات و فعالیتهای خارجی در اراضی اشغالی و انجام عملیات های جاسوسی ضد دشمن کرده بود.

بعد از تاسیس رژیم جعلی اسرائیل، بخش سیاسی این سرویس جاسوسی همانند انگلیس در وزارت امور خارجه اسرائیل ادغام شد. دومین سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی «هیئت اطلاعات سازمان هاگانا» بود که اولین هسته‌ اساسی ارتش این رژیم محسوب می شد. این سازمان جاسوسی اسرائیل با محور جبهه داخلی رژیم صهیونیستی و اعراب ساکن اراضی ۱۹۴۸ و انگلیسیها اداره می شد، اما با تاسیس ارتش رژیم صهیونیستی این سرویس جاسوسی از هم پاشید.

سیر تحول سرویس های جاسوسی رژیم اسرائیل در دوره های مختلف متفاوت بوده و در اینجا به بررسی مهم ترین سرویس های اطلاعاتی جاسوسی اسرائیل که در دوره کنونی فعالیت دارند می پردازیم.

این سازمان ها عبارتند از سرویس اطلاعات نظامی (امان)، سازمان امنیت داخلی(شاباک)، موسسه مرکزی اطلاعات و امنیت خارجی اسرائیل (موساد)، سرویس اطلاعاتی نیروی هوایی و دریایی، اداره اطلاعات پلیس و  مرکز تحقیقات در وزارت امور خارجه.

سرویس اطلاعات نظامی «امان»

امان یکی از نهادهای سازمان اطلاعات اسرائیل است و از لحاظ اداری وابسته به فرماندهی ستاد مشترک ارتش صهیونیستی و تحت نظارت فرمانده این ستاد است. اما در کل مجری تصمیمات شورای عالی امنیت داخلی رژیم صهیونیستی است. به عبارت دیگر، می‌توان گفت که این سازمان شبیه دایره اطلاعات نظامی و مشابه آن در ارتش‌های دنیاست.

ماموریت اصلی این سرویس جاسوسی انجام امور امنیتی و اطلاعاتی برای ارتش، وزارت جنگ، کابینه و سایر نهادهای رسمی  فعال دیگر در حوزه امنیت و روابط خارجی رژیم صهیونیستی بوده و مستقیما زیر نظر رئیس ستاد ارتش و وزارت جنگ قرار دارد.   این سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی نیز همانند سایر سرویس‌های جاسوسی این رژیم  پیش از اعلام رسمی تشکیل رژیم جعلی اسرائیل  به وجود آمده بود و مهمترین وظیفه آن ارائه اطلاعات امنیتی و اطلاعاتی به سران رژیم صهیونیستی، ارتش و سایر موسسات امنیتی است تا بتوانند قدرت دشمن را ارزیابی و نقاط ضعف و قوت آن را شناسایی کنند.

اعلام به موقع هشدارها در خصوص احتمال وقوع جنگ و عملیات های کماندویی از سوی دشمن جهت آمادگی ارتش برای مقابله با هرگونه خطر احتمالی و تمرکز بر روی توسعه قابلیت های فناوری از جمله ماموریت های مهم این سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی است.

بخش‌های مختلف این سرویس در زمینه جاسوسی شامل یگان جمع‌آوری اطلاعات، یگان اطلاعات نیروی دریایی، بخش ماهواره و واحد نقشه برداری و یگان ریاست عمومی بوده که مسئول جمع آوری اطلاعات نظامی و توسعه فناوری ارتباطات و هماهنگی روابط خارجی میان ارتش رژیم صهیونیستی با ارتشها و موسسات نظامی در سراسر جهان است.

هم‌چنین‌ شبکه‌های جاسوسی فعال امان در خارج از جمله سازمان اطلاعات وابسته به کشورهای هم پیمان اسرائیل، اطلاعات نظامی را جمع آوری و نتیجه فعالیت‌های تجسسی خود را به امان در داخل فلسطین اشغالی ارسال می‌کنند.

امان دارای بخش‌های زیادی است:

- اطلاعات تاکتیکی

- اطلاعات زمینی

- اطلاعات هوایی

- اطلاعات دریایی

سرویس امنیت داخلی اسرائیل «شاباک»

هنگام تأسیس رژیم جعلی اسرائیل تعداد مأموران اطلاعاتی و امنیتی آن ۱۸۴ نفر بود. این افراد در آن زمان به دستور مقامات نظامی، یک یگان نظامی موسوم به «شین بت» وابسته به رژیم صهیونیستی تشکیل دادند که بعدها به نام شاباک تغییر یافت.

ماموریت اصلی این سرویس جاسوسی، حفظ امنیت داخلی و محافظت از موسسات سیاسی و امنیتی اسرائیل در برابر هرگونه تهدیدهای خارجی و همچنین جلوگیری از افشای اسرار  سیاسی این رژیم است. شاباک یک سرویس کاملا وابسته به کابینه اسرائیل و به ویژه دفتر نخست وزیری است. این سرویس همچنین از جمله فعال‌ترین و تاثیرگذارترین سرویس‌های جاسوسی در فرآیند تصمیم گیری سیاسی و نظامی اسرائیل محسوب می‌شود و نفوذ آن در کابینه رژیم صهیونیستی با سرویسهای امنیتی دیگر قابل مقایسه نیست.

این سرویس جاسوسی در سال ۱۹۴۹ تاسیس شد و تا سال ۱۹۵۷ به شکل مخفیانه فعالیت می کرد. فعالیتهای این سرویس جاسوسی بعد از جنگ ۱۹۶۷ توسعه یافت و از جمله وظایف اصلی این سرویس می توان به خنثی کردن هرگونه تلاش  جهت آسیب رساندن به امنیت جامعه و موسسات صهیونیستی و محافظت از سیاستمداران این رژیم و ایجاد یک دستگاه تحقیقاتی -اطلاعاتی جهت ارزیابی وضعیت امنیتی اسرائیل اشاره کرد.

موسسه مرکزی اطلاعات و امنیت خارجی اسرائیل «موساد»

موسسه مرکزی اطلاعات و امنیت خارجی رژیم صهیونیستی یکی از مهم‌ترین اجزای دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود که به عنوان یک سازمان جاسوسی بزرگ مسئولیت جمع‌آوری اطلاعات نظامی و غیرنظامی و انجام عملیاتهای سری و امنیتی در خارج از مرزهای اراضی اشغالی را بر عهده دارد.

هدف اصلی مقامات رژیم صهیونیستی از تاسیس این سرویس جاسوسی جمع آوری اطلاعات از دشمن و انجام تحقیقات و ماموریت های محرمانه در خارج از مرزهای فلسطین اشغالی است.   این سرویس جاسوسی در سال ۱۹۵۱ به دستور «دیوید بن گوریون» نخست وزیر وقت اسرائیل تاسیس شد تا به عنوان یک بازوی اطلاعاتی بزرگ  نقش اصلی انجام ماموریت های ویژه و ترورها را بر عهده داشته باشد. نقش موثر در عملیات های اطلاعاتی و ترور موساد به خارج از مرزهای اراضی اشغالی مربوط می‌شود.

این سرویس جاسوسی شناخته شده اسرائیل که وابسته به دفتر نخست وزیری است مسئولیت ارائه اطلاعات استراتژیک سیاسی و عملیاتی از کشورهای مختلف را بر عهده دارد.   مهمترین بخش این سرویس جاسوسی مربوط به بخش ترور است که انجام نقشه هایی جهت خرابکاری در کشورهای مختلف، آدم ربایی  و ترور را برعهده دارد و این بخش توسط معاون رئیس موساد اداره می شود.

یکی دیگر از مهم‌ترین بخش‌های این سرویس جاسوسی مربوط به بخش ایجاد جنگ روانی ضد دشمن است. وظیفه اصلی این بخش ایجاد آشوب در صفوف دشمن بوده و از رسانه های  وابسته به خود برای تروریسم روانی ضد افکار عمومی استفاده می کند.

یکی از یگانهای قابل‌توجه سرویس جاسوسی موساد دستگاه «کمان» است که اغلب کارکنان آن زن هستند و وظایفی مشابه سایر مزدوران موساد دارند. البته تفاوت این زنان با دیگر کارکنان سرویس جاسوسی موساد این است که اغلب آن‌ها اهل سیاست بوده و از دیپلماتهای اسرائیل محسوب می‌شوند که روابط گسترده ای با مسئولان سیاسی و نظامی و امنیتی و دیپلمات های کشورهای خارجی دارند.   گزارش‌ها نشان می‌دهد که «کمان» نقش مهمی در تحکیم روابط میان رژیم صهیونیستی و کشورهای جهان در اروپا و آسیا به طور کلی و آفریقا به شکل خاص ایفا می کند.

سرویس اطلاعاتی پلیس اسرائیل

سرویس اطلاعاتی پلیس اسرائیل یک سرویس جاسوسی دیگر محسوب می‌شود که فعالیت های مختلفی در زمینه تحقیقاتی انجام می دهد.   البته نقش اطلاعاتی و جاسوسی این سرویس رژیم صهیونیستی نسبت به سایر سرویس‌های جاسوسی این رژیم کمرنگ تر بوده  و عمده مسئولیت آن حمایت از شهرک‌نشینان صهیونیست و انجام عملیاتهای خیابانی ضد فلسطینیان است.

سرویس اطلاعاتی نیروی هوایی و دریایی

این سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی به یگانهای کوچک و بسیار تخصصی تقسیم می‌شود که بر عملیات های دریایی و هوایی اسرائیل نظارت دارد  و مسئولان ارشد آن مسئول ارائه گزارش ها از وضعیت نیروی هوایی و دریایی رژیم صهیونیستی و تحرکات دشمن در این زمینه به ستاد ارتش هستند.

در محافل تصمیم گیری اسرائیل چه خبر است؟

پرواضح است که رژیم اسرائیل یک کشور رسمی محسوب نمی‌شود و بر همین اساس تصمیم گیری در نهادهای این رژیم نیز همانند سایر کشورهای جهان نیست و تحت تاثیر شاخص های داخلی و خارجی فراوانی قرار دارد  و برخی نهادهای غیر سیاسی نفوذ بالایی بر این تصمیمات دارند.

یکی از نهادهای تاثیرگذار در محافل تصمیم گیری رژیم صهیونیستی مراکز تحقیقاتی این رژیم هستند؛ چرا که در جهت دهی افکار عمومی به سمت برخی موضوعات مهم و سرنوشت ساز نقش محوری ایفا می کنند و تصمیم سازان در تل آویو  در اغلب موارد برای اتخاذ تصمیمات حیاتی به این مراکز تحقیقاتی متوسل می شوند.

رژیم صهیونیستی دارای ده ها مرکز تحقیقاتی و موسسات مطالعات استراتژیک وابسته به دانشگاه ها و وزارتخانه های مختلف این رژیم است و تصمیم گیری در امور مختلف با توجه به تخصص این موسسات به آنها واگذار شده است.   بیش از ۵۰ مرکز و موسسه تحقیقاتی در اراضی اشغالی وجود دارد که به بررسی بحرانهای امنیتی و سیاسی و اقتصادی و اجتماعی این رژیم می پردازند و رویکردها و توصیه‌هایی را به تصمیم‌گیرندگان درباره چگونگی رسیدگی به این بحران ها ارائه می دهند.

نقش سرویس های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در محافل تصمیم‌گیری تل آویو

-سرویس جاسوسی امان به عنوان بزرگترین و پرهزینه‌ترین دستگاه اطلاعاتی اسرائیل گزارش‌های اطلاعاتی فوری و مهم  در محافل تصمیم‌گیری اسرائیل مطرح می کند و مسئولان آن در جلسات هفتگی که با حضور وزیر جنگ و نخست وزیر و سایر مقامات ارشد اسرائیل برگزار می‌شود شرکت می کنند.

-سرویس جاسوسی شاباک  کوچکترین سازمان اطلاعاتی در اسرائیل محسوب می‌شود اما تاثیرگذارترین آژانس امنیتی در فرآیند تصمیم گیری سیاسی و نظامی این رژیم به حساب می آید.   همه رسانه های اسرائیلی اتفاق نظر دارند که  کابینه این رژیم توصیه های سایر سرویس های امنیتی  را در صورت مغایرت با گزارشهای شاباک نادیده می‌گیرد.

مذاکرات امنیتی کابینه اسرائیل که از زمان آغاز انتفاضه الاقصی به بیرون درز کرد صراحتاً نشان می دهد شاباک طراح سیاست های سرکوبگرانه اسرائیل علیه مردم فلسطین بوده است. نفوذ شاباک در کابینه رژیم صهیونیستی به حدی است که بسیاری از کارشناسان رئیس این سرویس جاسوسی را حاکم واقعی اسرائیل می‌دانند.

سرویس جاسوسی موساد نیز نقش مهمی در سیاست خارجی و محافل تصمیم‌گیری رژیم صهیونیستی و روابط این رژیم با سایر کشورها ایفا می کند و بسیاری «یوسی کوهن» رئیس سابق موساد را پدرخوانده روابط اسرائیل با رهبران عرب و پیشگام عادی سازی رژیم های عربی با اسرائیل می دانند.

براساس این موارد می‌توان نتیجه گرفت که بیشتر سیاستگذاری ها در اسرائیل مبتنی بر ارزیابی های جاسوسی و اطلاعاتی است و در واقع پایه و اساس این رژیم مبتنی بر فعالیت های جاسوسی بوده است.   همچنین ارتباط زیادی میان سطوح سیاسی و اطلاعاتی  وجود دارد.

راهبرد سرویسهای جاسوسی رژیم صهیونیستی، حفظ و بقای این رژیم در منطقه است و روش‌های عملیاتی آنها دارای یک نوع تفکر خاصی است که به اندیشه‌های سیاسی و نظام سیاسی آن برمی گردد. رژیم صهیونیستی از یک تفکر خاص پیروی می کند که حالت افراط گرایی و تهاجمی به دیگر نژادها و ملل دارد. تعدی و تجاوز به خاک دیگر کشورها به ویژه کشورهای همسایه فلسطین اشغالی و جلوگیری از نفوذ به داخل خای این رژیم و سرکوب و ایجاد رعب و وحشت در داخل علیه اعراب و غیر یهودیان از سیاست‌های ثابت این رژیم است.

اگر نگاهی به گذشته رژیم صهیونیستی بیاندازیم در می‌یابیم که کلیه عملیات‌های اطلاعاتی، امنیتی و نظامی آن ناشی از تفکرات فوق الذکر بوده است به طوری که این رژیم در منطقه خاورمیانه تا کنون دست به کشتار مردم بی‌گناه فلسطین، عملیات خرابکارانه علیه همسایگان خود و اقدام به ترس، ترور و وحشت در منطقه کرده و این اقدامات با هدایت سرویس های جاسوسی داخلی و خارجی، صورت گرفته است.