سعودی و ورزش نفتی!

گزارش‌ها درباره سرمایه‌گذاری‌های بلندپروازانه سعودی اکنون فراگیر است و بسیاری تبلیغات شهر نئوم را دیده‌اند. سعودی همچنین سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی روی ورزش انجام داده، به گونه‌ای که از سال ۲۰۲۱ تاکنون، ۶.۳ میلیارد دلار در این حوزه هزینه شده است. هزینه‌هایی که ازجمله خرید باشگاه‌های خارجی و پرداخت ۲۱۴ میلیون دلاری برای کریستیانو رونالدو را در بر می‌گیرد.

به نظر می‌رسد نفت، در یکی از تولیدکنندگان برتر آن، به نقش پس‌زمینه تنزل یافته است؛ با کاهش بهای نفت، ریاض دیگر باقیمانده سرمایه خود را چنین پروژه‌هایی هزینه نمی‌کند؛ چرا که برای پوشش آن‌ها با کسری مواجه است. مهم‌ترین نگرانی این نیست که نفت رو به پایان است یا با گذار سبز (از هیدروکربن به تجدیدپذیر) کم‌کم از میان می‌رود؛ و به نظر نمی‌رسد سعودی‌ها نگران آینده نزدیک باشند. اگرچه این‌ها می‌تواند در آینده دور مشکل‌ساز شوند، اما مسائل فوری دیگری برای سعودی وجود دارد.

یک نکته که اغلب در محاسبات لحاظ نمی‌شود اینکه: عربستان بیشتر از همسایگان خود نفت تولید می‌کند، اما جمعیت بسیار بیشتری نیز دارد؛ که بسیار پرشتاب‌تر از تولید، رشد کرده است. تولید نفت عربستان یک بشکه به ازای هر ۳.۶ نفر است (تولید: ±۱۲ میلیون بشکه/ جمعیت ±۳۶ میلیون) این درحالی است که نسبت جمعیت امارات ۳ نفر، قطر ۲.۱ و کویت ۱.۶ نفر به ازای هر بشکه است.

عربستان، به عنوان بزرگ‌ترین کشور شورای همکاری خلیج فارس، همچنین دارای بالاترین نرخ فقر (۱۳.۶٪) است. برپایه گزارش بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی سرانه در سال ۲۰۲۱ تقریباً همانند سال ۱۹۹۱ بوده؛ که نشان‌دهنده سه دهه رکود اقتصادی - به قیمت ثابت است. تولید ناخالص سرانه سعودی همچنین کمتر از نصف امارات است (به ترتیب ۲۰ هزار دلار و ۴۰ هزار دلار).

شکل دیگر سعودی این است که بسیاری از اعضای اوپک‌پلاس، به دلایل مختلف اهداف آن را دنبال نمی‌کنند؛ برخی اعضا، کشور‌های فقیری هستند که به شدت به درآمد‌های نفتی نیاز دارند. تولیدکنندگان خارج از اوپک، مانند ایالات متحده نیز در محدودسازی تلاش‌های سعودی و روسیه برای افزایش بهای نفت به ۱۹۰ دلار تاثیرگذار بوده‌اند.