«صادرات در وضعیت تحریمی» موضوع بسیار مهمی است که باید با مطالعه ویژگیهای صادراتی در زمان تحریمها در دستور کار جدی دولتمردان قرار گیرد. این موضوع حائز اهمیت است؛ چرا که به دلیل تحریمها و مسائل مالی مرتبط با «FATF» سالهاست صادرکنندگان کشور تحت چالشهای جدی قرار دارند و یکی از گلایههای صادرکنندگان به کشورهای همسایه و منطقه ازجمله پاکستان، افغانستان، ترکیه و عراق این است که با وجود اینکه صادرات ریالی به کشورهای همسایه داریم، اما بانک مرکزی از ما دلار طلب میکند و به این دلیل متقاضی ارز در بازار آزاد هستیم؛ پس این موضوع نیز یکی از مسائلی است که دولتمردان برای حل آن باید چارهای بیندیشند.
راه اندازی ریال منطقه ای پیشنهادی بود که به تعریف ریال منطقهای بین ایران و برخی از کشورها، مانند ایران و افغانستان منجر شد. در وضعیت تحریمی، اصولاً دولت برای بهبود و تسریع روند صادرات باید مجموعه اقداماتی صورت دهد.
خوشبختانه، جمهوری اسلامی ایران با برخی از کشورهای طرف تجارت خارجی، مانند روسیه به این مدل از تبادلات ارزی رسیده و توافقات به مرحله اجرا رسیده اند؛ اما مشکلات مختص صادرکنندگانی که مجبور به تجارت با ارزهای خارجی، مانند دلار و یورو هستند، همچنان به قوت خود باقی است.
آنچه در موضوع صادرات و بازگرداندن ارز به کشور مورد توجه است، مسئله چند نرخی بودن ارز است. در صورتی که اگر ارز تکنرخی داشته باشیم؛ یعنی بانک مرکزی با همراهی و همکاری دولت به قویترین شکل ممکن از ارزهای چند نرخی عبور کند، یا حداقل ارز با یکی دو نرخ عرضه شود، بیشک بخش قابل توجهی از مشکلات صادرکنندگان در این حوزه رفع میشود، چراکه ارز صادراتی را با قیمت مشخص عرضه میکنند.
در مجموع بخش خصوصی، تجار و صادرکنندگان و افراد و نهادهایی که در توسعه نقش صادراتی و تجاری کشور فعال هستند؛ نه تنها امروز، بلکه سالهاست منتظر اجرای تکنرخی شدن ارز هستند؛ به این معنا که با یکسانسازی ارز در هر عددی که کف بازار تعیین کند، موافق هستند.
اگر دولت و بانک مرکزی با تکنرخی کردن ارز ضمن تأمین زیر ساختها، مانع برهم خوردن رفاه حداقلی مردم شود و یارانه برای دهکهای پایین درآمدی -نه همه مردم و برخوردار مالی- تعریف شود، میتواند بر روی توسعه تجارت خارجی، افزایش صادرات، بازگشت ارز به کشور، عرضه بیشتر ارز و به تبع آن ثبات در بازار ارز بسیار تأثیرگذار باشد؛ درصورتی که این فرمول رعایت شود، وارد کننده میتواند ارزی را که با نرخ نیمایی دریافت کرده است، به صورت کالا با نرخ روز ارز در بازار آزاد به مردم بفروشد و به تبع آن، صادرکننده، دولت و مردم دچار زیان نمیشوند.