لبافی: تامین اجتماعی به لحاظ نیروی انسانی و خرج‌کرد بیش از اندازه برای خود هزینه‌تراشی کرده است

به گزارش بصیرت، امروز صندوق‌های بیمه‌ای زیان‌ده به مشکل اصلی و اساسی برای اقتصاد کشور تبدیل شده‌اند و زمینه‌ساز اعتراضات به حق بازنشستگان را فراهم کرده‌اند. علی‌اکبر لبافی معاون اسبق وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفتگوی پیش رو نگاهی دارد به موضوع چرایی زیان‌ده بودن صندوق تامین اجتماعی و موضوع متناسب‌سازی حقوق و دستمزد.

علی‌اکبر لبافی کارشناس بازار کار و کارگری و معاون اسبق وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفتگو با پایگاه خبری تحلیلی بصیرت با اشاره به این موضوع که چالش‌های مدیریت تامین اجتماعی ناشی از سوء مدیریت مدیران این صندوق است گفت: تامین اجتماعی یک نهاد عمومی است که عهده‌دار انجام یکسری وظایف و ماموریت‌هاست، بنابراین این صندوق بعد از دریافت منابع مالی کارگران و کارفرمایان طبیعتا باید این منابع را به کار بگیرد و برای سرمایه‌گذاری و آینده کسانی که شاغل بودند و بازنشستگان به درستی مدیریت کند.

وی در این باره خاطر نشان کرد: شاید یکی از مهمترین دلایل زیان ده بودن این صندوق سنگین بودن این سازمان است به این معنا که تامین اجتماعی به لحاظ نیروی انسانی و خرج‌کرد بیش از اندازه برای خود هزینه‌تراشی کرده است.

وی در این باره توضیح بیشتری داد و گفت: بیش از ۷۰ هزار نفر نیروی کار در تامین اجتماعی نیاز به پول و حقوق دارند ضمن اینکه حقوق و دستمزد آنها نیز با بازنشستگان متفاوت و با قانون کار متفاوت از کشوری‌هاست؛ یعنی نظام و حقوق دستمزد بالاتری نسبت به سایر سطوح برای خود قائل شده‌اند، لذا هر چه قدر منبع مالی از طریق اخذ بیمه از کارگر و کارفرما دریافت شود بخش عمده منابع مالی تامین شده صرف مسائل وزن سنگین خود تامین اجتماعی می‌شود یا به تعبیر بنده خدماتی که ارائه می‌کند بسیار گران به دست مصرف‌کننده می‌رسد.

علی‌اکبر لبافی در خصوص چالش‌های تامین اجتماعی نیز گفت: در تامین اجتماعی چند چالش بزرگ وجود دارد ناظر بر اینکه کسانی که با سابقه ۲۶ سال از تامین اجتماعی حقوق می‌گیرند و بازنشسته می‌شوند با اینکه در طول ۲۲ سال پایین‌ترین حق بیمه را داده‌اند، اما چون در ۳ تا ۴ سال آخر پرداخت حق بیمه، نرخ بالا یعنی سقف را پرداخته‌اند لذا دریافتی‌های بسیار بالایی می‌گیرند و این دریافتی تا به خانواده و وراثی که در رده تعهدات بعدی سازمان است داده می‌شود.

لبافی درخصوص سایر چالش‌های درآمدی وتامین منابع مالی تامین اجتماعی گفت: در حوزه مشاغل سخت و زیان‌آور خلاء‌هایی وجود دارد؛ خلاء‌هایی که نیازمند تامین منابع است، اما تامین اجتماعی نمی‌تواند آنها را جبران کند چرا که یکسری مشاغلی که با رویکرد ایجاد اشتغال از سوی دولت‌ها ایجاد شده و معافیت بیمه‌ای دارند باز زیادی به سازمان تامین اجتماعی تحمیل کرده است و متاسفانه دولت‌ها سهم سازمان را پرداخت نکرده‌اند و این منابع تبدیل به مطالبات سازمان تامین اجتماعی شده‌اند؛ ضمن اینکه شرکت‌هایی که دولت به جای بدهی خود به سازمان تامین اجتماعی داده نیز بهره‌وری نداشته که درآمدزایی کند.

کارشناس اقتصاد مقاومتی یادآور شد: در یک جمع‌بندی کلی می‌توان گفت دولت در صندوق تامین اجتماعی تنها ۲ درصد مشارکت دارد، یعنی بخش عمده منابع مالی این صندوق متعلق به کارگر و کارفرماست با این حال دولت‌ها در تخصیص این منابع دخالت داشته‌اند، اما در عین حال به تعهدات خود عمل نکرده‌اند.

علی‌اکبر لبافی در این باره تصریح کرد: متاسفانه به دلیل سوء مدیریت سازمان تامین اجتماعی تبدیل به سازمان بسیار سنگین و هزینه‌ساز و هزینه‌بر تبدیل شده که اگر درآمدی در ماه نداشته باشد باید به سراغ دریافت وام با سود ۳۰ درصدی برود تا زمانی که منابع مالی مورد نیاز خود را تولید کند.

علی‌اکبر لبافی درباره متناسب سازی نیز معتقد است: بحث متناسب‌سازی حق بازنشستگان از جمله حقوق اصلی آنهاست بنابراین به صورت طبیعی متناسب‌سازی باید انجام شود.

وی در این باره توضیح داد و گفت: اگر در حوزه مدیریت‌های زیر مجموعه تامین اجتماعی و بنگاه‌های بزرگ هلدینگ‌های بزرگ سوء مدیریت وجود دارد و این بنگاه‌ها به جای اینکه تولید درآمد کنند زیان‌ده هستند باید مدیران آنها تغییر کند همانگونه که آقای رئیس جمهور براین موضوع تاکید کردند معنی ندارد شرکتی زیان‌ده داشته باشیم و هیئت مدیره هم پاداش بگیرند.

علی‌اکبر لبافی معتقد اسـت: بی‌تردید ۵ هزار عضو هیئت مدیره صندوق‌های بازنشستگی هزینه‌ساز هستند طبیعی است زمانی تامین اجتماعی می‌تواند رویکردی متفاوت داشته باشد که مدیران براساس شایستگی، تجربه و کاردانی و برنامه انتخاب شوند بنابراین می‌توان گفت کمبود منابع تامین اجتماعی ربطی به بازنشستگان ندارد، بلکه مدیریت حاکم بر هلدینگ‌های تامین اجتماعی و خود هیئت امنای تامین اجتماعی در زیان‌دهی صندوق‌های بیمه‌ای مقصر و دخیل هستند.