«شونچائو جانگ» استاد دانشگاه استنفورد، طی مقالهای در تارنمای «هیل» با اشاره به عملیاتهای وعده صادق ۱ و ۲ نوشت: «مقامهای اسرائیلی و آمریکایی به طور گسترده نتایج حملات اخیر ایران را به عنوان شاهدی بر توانمندی برتر سامانههای پدافندی خود ستودهاند. «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی کاخ سفید نیز اقدام تلافیجویانه ایران را «شکست خورده و بیاثر» خواند؛ اما چنین تفسیری از این حملات و پیامدهای آن، یک برداشت نادرست و خطرناک از اوضاع جاری است. واکنش محدود ایران نشاندهنده ناتوانی این کشور نیست، بلکه یک راهبرد مدیریت تشدید تنش برای محدود کردن خسارت به اسرائیل و جلوگیری از افتادن به ورطه تبدیل انتقامجویی به یک جنگ منطقهای است. شواهد در حال انتشار نشان میدهد که عملیات «وعده صادق ۲» موفقتر از آن چیزی بود که در بدو امر پیشبینی میشد و ایران توانایی وارد کردن خسارات قابل توجه به اسرائیل را دارد.»
نویسنده در ادامه این مقاله به مدیریت تشدید تنش از جانب تهران اشاره کرد و اهداف آن را اینگونه برشمرد: «نخست آنکه ایران به اسرائیل و متحدانش فرصت داد تا مهیا شده و مراکز پرجمعیت را تخلیه کنند تا از یک سو تلفات به حداقل برسد و از سوی دیگر عزم خود را برای حمله متقابل نشان دهد. این راهبردی است که تهران از زمان تلافی ترور سردار(شهید حاج) قاسم سلیمانی برای محدود نگه داشتن درگیریها استفاده کرده است.»
وی افزود: «دوم تأخیر قابل توجه بین ترورهای اسرائیل و حملات تلافیجویانه ایران، به تلآویو و متحدانش فرصت کافی برای اعمال تدابیر دفاعی داد که نشان دهنده خویشتنداری ایران است. سوم، ایران به عمد از حمله به اهداف غیرنظامی اجتناب و بر تأسیسات نظامی تمرکز کرد که هدف این راهبرد، اجتناب از تمایل عامه به انتقامگیری و جلوگیری از تشدید بیشتر تنشهاست.»