هرچه دوره اجرای سوددهی طرحهای تولیدی به علت عدم وجود ثبات سرمایهگذاری طولانیتر شود منجر به عدم سرمایهگذاری در بخش مولد میشود در حالی که اگر سودآوری طرحهای تولیدی کوتاه شود یعنی فاصله زمانی کوتاه شود این موضوع منجر به ایجاد میل بیشتر در سرمایهگذاری در بخش تولید میشود و شعار سال در بهترین شرایط محقق میشود.
«احسان قمری» کارشناس و تحلیلگر اقتصادی در گفتوگو با «بصیرت» در خصوص مهمترین الزامات رشد و توسعه تولید با تکیه بر زیربنای سرمایهگذاری در تولید که شعار سال ۱۴۰۴ است به چند نکته مهم اشاره کرد و گفت: موضوعات و مولفههای مختلفی در رشد و توسعه تولید و سرمایهگذاری در تولید اثرگذارند که پرداختن بدانها زمان زیادی میطلبد، اما به اختصار و اشاره به اولویتهای مهمی که امکان فراهمسازی آن در داخل مهیاست باید گفت در وهله اول باید به فکر راهاندازی و ایجاد زیر ساختهای لازم و مشوقهایی باشیم که سرمایهگذار را راضی به سرمایهگذاری در فعالیتهای مولد میکند.
وی در این باره خاطر نشان کرد: نباید در این موضوع شک و تردیدی داشته باشیم که تامین زیرساختهای لازم برای تولید شاهکلید انجام کار و تولید صادرات محور و تولیدی است که تامینکننده بخش قابل توجهی از نیازهای کشور است بنابراین بدون فراهمسازی زیر ساختهای سرمایهگذاری در تولید هر آنچه برای امر تولید انجام شود را میتوان کاری عبث و بیهوده تلقی کرد.
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی معتقد است: به علت وجود تحریمها طی سالهای گذشته متاسفانه شاهد مستهلک شدن بسیاری از زیر ساختهای تولیدی کشور و بسترهای تسهیل تولید بودهایم. وقتی زیرساختهای تامینکننده تولید مستهلک میشوند به این معناست که روند تولید کاهش یافته و خطراتی نسبت به توقف آن وجود دارد، زیرا به دلایل بسیاری از جمله تحریمها طی سالهای گذشته سرمایهگذاری قابل قبولی در بحث نوسازی دستگاهها و تجهیزات مورد نیاز تولید صورت نگرفته به این دلیل بنگاههای تولیدی کشور با دستگاههای قدیمی و مستهلک با توان و ظرفیت بسیار پایین کار میکنند.
دکتر احسان قمری معتقد است: هزینههای بالای استهلاک هزینه تولید را افزایش میدهد در حالی که اگر هزینههایی که بابت استهلاک در فعالیتهای مولد میپردازیم صرف تولید شوند شاهد افزایش روند تولید خواهیم بود. به دلیل عدم سرمایهگذاری و عدم واردات ماشینآلات و ابزارهای نوین سرمایهها مستهلک شدهاند و این روند تولید افزونتر و کاهش هزینههای تولید را با مخاطراتی رو به رو کرده است.
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی تاکید نمود: وقتی سرمایهها و زیر ساختها مستهلک میشوند سرمایههایی که میتوانند خرج نوآوری در تولید شوند برای نگاه داشتن نصفه نیمه تولید باید صرف هزینهکردهایی شود که به استهلاک ایجاد کرده است بنابراین این سرمایهها وارد چرخه تولید نمیشوند و به درآمدزایی کشور کمک نمیکنند.
وی در این باره توضیحی داد و گفت: مثالی که برای عدم وجود زیر ساختها میتوان زد مثلا ناترازیهای در حوزه انرژی کشور است. ناترازی که متاسفانه طی سالهای اخیر دردسرساز شده و تولید کشور را تحتالشعاع قرار داده و به افزایش نگرانی و اعتراض مردم و فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان دامن زده است.
قمری در این باره توضیح بیشتری داد و گفت: مثلاً در حوزه ناترازی انرژی که چند سال اخیر با آن مواجه هستیم میتوان به استهلاک نیروگاههای کشور اشاره کرد. به روز نبودن نیروگاهها دلیل کاهش توان تولید برق است در حالی که اگر نیروگاههای به روز شدهای میداشتیم قطع به یقین کارایی بهتر و به تولید بیشتر کشور کمک میکرد. تولید کمتر برق به زیان تولید تمام میشود پس در این زمینه برای تحقق شعار سال باید در زمینه تولید انرژی و سرمایهگذاری در این حوزه نیز بسیار کار کرد.
وی معتقد است: با وجود ناترازیهای مختلف نمیتوان سرمایهگذار را به سرمایهگذاری در فعالیتهای مولد ترغیب کرد بنابراین باید به سمتی برویم که زیرساختهای تولید نو شود در کنار این موارد تضمین بازگشت حاشیه سود و اصل سود و امنیت لازم به سرمایهگذار و تولیدکننده و صاحبان ایده و خلاقیت داده شود.
قمری بیان داشت: یکی از زیرساختهای مهم رشد تولید ایجاد اعتماد در سرمایهگذاران است. سرمایه گذار پول و سرمایه میآورد لذا انتظار دارد دولت و سیاستگذار فعالیتهای مرتبط به امنیت اقتصادی و دورنمای روشن اقتصادی را ایجاد کند تا با آرامش کامل به امر سرمایهگذاری مبادرت ورزد.
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی تاکید کرد: نکته بعدی درباره سرمایهگذاری بحث ثبات درباره قوانین و مقررات است. بیتردید دولت و حاکمیت موظف به تامین ثبات قوانین و مقررات کشور است. در این صورت است که دولت زیر ساختهای لازم برای تشویق سرمایهگذار به تولید را فراهم کرده است. در این موضوع شکی نیست که برخی از قوانین و مقررات فعلی نیازمند بازنگری هستند تا بعد از این در امر تحقق تولید و سرمایهگذاری در تولید شاهد عدم ثبات در قوانین و مقررات نباشیم.
وی افزود: متاسفانه تاکنون بعضا شاهد قوانین و مقررات ضد تولید و ضد سرمایهگذاری بودهایم، بنابراین نتیجه این میشود که بسیاری از افراد حاضر نیستند در این شرایط سرمایههای خود را وارد تولید کنند چرا که اگر سرمایههای خود را به بخش تولید تزریق کنند اطمینانی نسبت به بازگشت سرمایه و اطمینان به سودآوری سرمایه خود ندارند. در حالی که میدانیم سرمایهگذار با هدف سودآوری فعالیت میکند اگر ثبات در قوانین و مقررات وجود نداشته باشد چه در حوزه سیاستهای مالیاتی، سیاستگذاری تجاری، ارزی و... در صورتی که قوانین و مقررات لازم وجود نداشته باشد و ثبات در مقررات نباشد و هر لحظه یک مقرره جدیدی وضع شود مطمئناً نمیتوان نتیجهای به نفع رشد تولید یا سرمایهگذاری در تولید گرفت.
احسان قمری معتقد است: اینجاست که باید هماهنگی بین سیاستگذار و بخش خصوصی سرمایهگذار ایجاد شود تا شاهد ثبات در یک دوره زمانی مشخص باشیم. در این صورت اگر سرمایهگذار مطمئن باشد که سرمایهاش با اصل پول و سود برمیگردد نسبت به روند سرمایهگذاری درتولید اطمینان خاطر مییابد بنابراین بر آن مبنا شروع به سرمایهگذاری میکند.
دکتر احسان قمری تاکید نمود: هرچه دوره اجرای سوددهی طرحهای تولیدی به علت عدم وجود ثبات سرمایهگذاری طولانیتر شود منجر به عدم سرمایهگذاری در بخش مولد میشود در حالی که اگر سودآوری طرحهای تولیدی کوتاه شود یعنی فاصله زمانی کوتاه شود این موضوع منجر به ایجاد میل بیشتر در سرمایهگذاری در بخش تولید میشود و شعار سال در بهترین شرایط محقق میشود.