یکـ بادهای مدینه این روزها بوی غریب غم میآورند؛ غم فراق مردی که در سایهسار بقیع به خاک سپرده شد، همانجا که امروز زخمِ بیحرمتیها بر پیکر تاریخ نقش بسته است؛ اما خاک بقیع، هرگز خاموشی نگزیده است. از میان همین خاک، صدای مقاومت امام صادق (ع) طنینانداز شد که تا امروز بازتاب یافته است.
امام صادق (ع) در بحرانیترین دوران تاریخ اسلام، پرچم هدایت را برافراشت. در زمانی که حکومتهای جور، اسلام را به انحراف میکشاندند و فشار بر شیعیان به اوج خود رسیده بود، ایشان با درایت و شجاعت، نهضتی علمی و فرهنگی را پایهریزی کرد که تا امروز زنده و پویا مانده است. حکومتهای وقت بارها به امام جسارت کردند و ایشان را تحت فشار قرار دادند؛ اما او هرگز تسلیم نشد. با تأسیس دانشگاه بزرگ جعفری، هزاران شاگرد تربیت کرد و معارف ناب شیعه را در دل تاریخ جاودانه ساخت. مقاومت او تنها در میدان سیاست نبود، بلکه در عرصه فرهنگ و دانش، اسلام را از تحریف نجات داد. خاک مدینه شاهد بود که چگونه در برابر سیلِ تحریفها، مکتب جعفری را، چون کوهی استوار پایدار نگه داشت.
دومـ ماجرای فیضیه همان درس صادق آلمحمد (ص) بود! آن روزها، حوزه علمیه قم طلبههای فراوان نداشت، گسترش نیافته بود و قدرت ظاهریاش به پای امروز نمیرسید. اما با خون طلبههای مظلومی که در فیضیه به خاک افتادند، نهال انقلاب اسلامی رویید و شکوفا شد. آن ضربات شلاق، آن فریادهای «وا اسلاما!» و آن اشکهای بیپناه، همان بذرهایی بودند که امروز به درخت تناور حوزههای علمیه تبدیل شدهاند.
امروز که حوزههای ما قدرت گرفتهاند، هزاران طلبه در مسیر علم و جهاد قدم برمیدارند و صدای اسلام ناب از هر منبری بلند است، این همان وعده الهی است که «إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْکُمْ». دشمن میپنداشت با حذف روحانیت و تخریب حجرههای فیضیه، میتواند نور اسلام را خاموش کند، اما غافل از اینکه خون شهیدان، آب حیات نهضت امام خمینی (ره) شد. امروز، نصرالله قطعاً با ماست! این همان مسیر امام صادق (ع) است که در تاریکترین لحظات تاریخ، مکتب را زنده نگه داشت. امروز نیز حوزههای علمیه، سنگرهای دفاع از اسلام ناب هستند. از همان فیضیهای که روزی خون از دیوارهایش میچکید، امروز فریاد «هیهات منا الذلة» بلند است.
سهـ شنهای بقیع شاهد وداعهای مظلومانه بودند، اما شنهای طبس داستانی دیگر گفتند. آن روز که ارتش شیطان به صحرای طبس پای گذاشت، ناگهان طوفانی برخاست که نه از قوانین هواشناسی، که از فرمان الهی بود. همانگونه که امام خمینی (ره) فرمودند: «شنها مأمور خدا بودند.» امروز هم مأموران نصرت الهی در همهجایی هستند که دشمن فکرش را نمیکند.
دشمن باید از موشکها و سلاحهای ما بترسد، اما بیش از هر چیز، باید از ایمان و تقوای ما وحشت داشته باشد. طبق دستور قرآن کریم «وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّکُمْ» ما باید چنان قدرتی داشته باشیم که دشمن از ما بترسد؛ اما این رعب تنها در سلاح نیست، بلکه در روحیهای است که حتی خاک و شنهای این سرزمین را به یاریگران مؤمن تبدیل میکند.
ما حتی وقتی خوابیم، باید دشمن از خاک و شنهایمان بترسد؛ چرا که این سرزمین، سرزمین معجزات است؛ سرزمینی که «اِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ» را در عمل ثابت کرده است. هر ذرهای از این خاک، در اراده الهی است و اگر روزی دشمن گمان کند بر ما چیره شده، همان شنها و بادها به فرمان خدا برمیخیزند تا درس دیگری به مستکبران تاریخ بیاموزند. رعب در دل دشمن، نه فقط از سلاح، که از ایمان ماست. از همان ایمانی که طوفان را مأمور کرد، دریا را شکافت و سنگها را به سخن درآورد. امروز هم اگر دشمن به این سرزمین چشم طمع دارد، باید بداند که با ملتی روبهروست که خاکش، بادش و حتی خوابش نیز در محاسبات شیطانی نمیگنجد!
ما در موشک و سلاح قدرت داریم، اما محاسبات ما فراتر از معادلات مادی است. در دفتر حسابهای ما، هم ملائکه بدر حضور دارند و هم شنهای طبس و هم موشکهای فاتح و خیبر.
چهارـ امروز نیز معجزه از دل ویرانههای غزه سر برمیآورد. از میان شنهای سواحل غزه و کوههای استوار یمن، همان ندایی به گوش میرسد که روزی در طوفان طبس طنین انداخت: «إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِیبٌ». فرشتگان الهی امروز بالهای خود را بر سر مجاهدان غزه و یمن گستراندهاند. ریشه مقاومت، ایمان راسخ است، همان ایمانی که خاک را به آتش میکشاند و سنگ را به سلاح تبدیل میکند. بله، راه پر فراز و نشیب است، اما «وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ». ممکن است شبهای تاریک و روزهای سخت داشته باشیم، اما هرگز حق از بین نمیرود؛ همیشه با قدرت بیشتری بازمیگردد.
امروز، غزه و یمن درسهای جدیدی از ایستادگی به جهان میدهند؛ همانگونه که دیروز فیضیه و طبس درس دادند. این دور و تسلسل حق و باطل همیشه بوده، اما پایان کار از آنِ پرهیزگاران است.
پسای دشمن! از خاک ما بترس... از خواب ما بترس... و از خدای ما بیشتر بترس!
و امروز...
در سوگ امام صادق (ع) بهترین پاسداشت، خواندن نقشه نصرت الهی در صفحه روزگار است. از بقیع تا طبس و از قم تا غزه، یک خط نورانی کشیده شده است؛ خطی که به ما میآموزد محاسبات الهی همیشه یک قدم از توطئههای دشمن جلوتر است. این است درس همیشگی مکتب جعفری که امروز در مدرسه مقاومت تدریس میشود.