حمله رژیم صهیونیستی به ساختمانی در دوحه، که به شهادت برخی از چهرههای مقاومت و یک مقام قطری انجامید، موجی از شوک و خشم را در قطر ایجاد کرد. نخستوزیر این کشور حمله را «تروریسم دولتی» خواند و نتانیاهو را مسئول نابودی امید صلح دانست. این حادثه اعتماد قطر و دیگر کشورهای خلیج فارس به تضمینهای امنیتی آمریکا را بهشدت متزلزل کرد.
شبکه خبری «سیانان» در این باره مینویسد، یک جت ریاستجمهوری و یک پایگاه عظیم هوایی آمریکا نتوانستند قطر را از حمله رژیم صهیونیستی مصون نگه دارند. قطر حق داشت تصور کند که از حمله رژیم صهیونیستی در امان است. این کشور کوچک حاشیه خلیجفارس متحد اصلی آمریکاست که تنها چهار ماه پیش از ترامپ استقبال کرد؛ فرشهای قرمز پهن شد، قراردادهای میلیارد دلاری امضا شد و یک هواپیمای ریاستجمهوری بحثبرانگیز اهدا شد. سیانان مینویسد، احساس شوک و خیانت در پایتخت قطر کاملاً مشهود است. واژههایی که نخستوزیر قطر به کار میبرد، تند، کوبنده و افشاگرانه است؛ برخلاف واکنشهای خویشتندارانه معمول او در برابر فراز و فرودهای پایان دادن به جنگ ۲۳ ماهه غزه. کشوری که هیچ رابطه دیپلماتیکی با رژیم صهیونیستی ندارد، هیئتهای آن را دعوت کرد تا بهطور غیرمستقیم با حماس مذاکره کنند؛ اقدامی که با قدردانی ترامپ، همراه شد و او گفت: «دوحه با شجاعت ریسک کرده تا برای صلح میانجیگری کند.» به نوشته این شبکه آمریکایی، پیام این حمله به مرزهای قطر محدود نمیشود. کشورهای حوزه خلیجفارس که دههها بهطور فعال به آمریکا تکیه کردهاند، اکنون ممکن است مزایای فرضی این انتخاب را زیر سؤال ببرند. تضمینهای امنیتی آمریکا بهطور ضمنی در قراردادها و تفاهمنامههای امضا شده وجود داشت. عربستان سعودی، قطر و امارات در جریان سفر ترامپ در ماه مه، متعهد به قراردادهای خیرهکنندهای به ارزش ۳ تریلیون دلار شدند. سیانان میافزاید، اعتماد میان آمریکا و شرکایش در حوزه خلیجفارس حالا آسیب دیده، اما میزان این آسیب هنوز روشن نیست. سؤال مهمتر این است که این رویداد چه اثر بازدارندهای بر تلاشهای میانجیگری (برای حصول صلح) در آینده خواهد داشت؟ قطر هنوز درِ میانجیگری برای صلح در غزه را نبسته، اما مذاکرات در بهترین حالت بلاتکلیف و در بدترین حالت در آتش حمله ترور اخیر رژیم صهیونیستی سوخته است.