صدای آمریکا در خانه هم شنیده نشد

وقوع پدیده‌ای به نام تعطیلی دولت فدرال آمریکا، که ناشی از مناقشات بودجه‌ای و به توافق نرسیدن کاخ سفید و کنگره است، نمادی از بحران عمیق سیاسی در قلب مدعی قدرت اول جهان تلقی می‌شود؛ اما در میان پیامد‌های گسترده این اتفاق، توقف ناگهانی انتشار برنامه‌های شبکه صدای آمریکا (VOA) بازتابی خاص و درخور توجه دارد؛ بازتابی که عمق این شکاف و تأثیر آن بر ابزار‌های دیپلماسی عمومی واشنگتن را به وضوح نشان می‌دهد.

صدای آمریکا، به منزله بوق تبلیغاتی اصلی ایالات متحده در عرصه جهانی، مأموریت داشت تا روایت رسمی واشنگتن و «واقعیت‌های آمریکایی» را به گوش مخاطبان بین‌المللی برساند. هدف این سازمان، پر کردن خلأ خبری در کشور‌هایی با رسانه‌های محدود و رقابت با روایت‌های دولت‌های رقیب است. با این حال، هنگامی که به‌دلیل مشکلات داخلی و تخصیص نیافتن بودجه، این سازمان مجبور به سکوت می‌شود، پیامی بسیار فراتر از یک اختلال اداری ساده به دنیا مخابره می‌شود.

توقف پخش برنامه‌های VOA به‌دلیل بحران بودجه، نشان می‌دهد این ابزار دیپلماسی عمومی، حتی در داخل خاک آمریکا نیز از یک اجماع ملی قاطع یا حمایت استراتژیک پایدار برخوردار نیست. در حقیقت، وقتی سیاستمداران آمریکایی بر سر مسائل کلان داخلی، نظیر بهداشت یا مالیات به بن‌بست می‌خورند، اولین بخش‌هایی که قربانی می‌شوند، اغلب آنهایی هستند که به نظر می‌رسد کمترین اهمیت حیاتی را برای خود آمریکایی‌ها دارند. این واقعیت، این فرضیه را تقویت می‌کند که حتی خود تصمیم‌گیرندگان آمریکایی نیز تحمل صدای آمریکا را ندارند یا حداقل آن را جزء اولویت‌های ضروری کشور نمی‌دانند که بتوانند برای آن از یکدیگر کوتاه بیایند و مانع از خاموش شدن آن شوند.

این اتفاق، یک پیام بسیار واضح را به مخاطبان خارجی VOA ارسال می‌کند و آن، اینکه در لحظات بحران واقعی، «صدای آمریکا» در درجه اول نه صدای آزادی بیان، بلکه یک نهاد دولتی وابسته به بودجه است که مانند سایر سازمان‌ها، می‌تواند در معرض اختلافات داخلی و بی‌ثباتی‌های سیاسی قرار گیرد. این امر ضربه‌ای کاری بر اعتبار و تداوم رسانه‌ای است که ادعای ارائه یک منبع خبری «قابل اعتماد و معتبر» را دارد.
تعطیلی دولت آمریکا، صرف نظر از توقف VOA، روزانه صد‌ها میلیون دلار هزینه به اقتصاد کشور تحمیل می‌کند. این هزینه مالی هنگفت، عمق بحران و عدم مسئولیت‌پذیری سیاسی را آشکار می‌کند؛ اما توقف VOA یک هزینه نامرئی دیگر نیز دارد: هزینه از دست دادن نفوذ جهانی و آسیب به اعتبار نرم آمریکا.

وقتی صدای واشنگتن در فضای بین‌المللی خاموش می‌شود، خلأ ایجاد شده بلافاصله با روایت‌های جایگزین، که اغلب رقبای آمریکا منتشر می‌کنند، پر می‌شود. این شکستی بزرگ برای مفهوم «قدرت نرم» ایالات متحده است.
خاموشی صدای آمریکا به‌دلیل محدودیت بودجه‌ای، بیش از هر چیز، گواهی بر این حقیقت است که شکاف‌های سیاسی داخلی آمریکا به سادگی می‌توانند مهم‌ترین ابزار‌های نفوذ جهانی این کشور را فلج کنند. این حادثه به جهانیان نشان می‌دهد، حتی «صدای آمریکا» که قرار بود صدای ثابت و پایدار ایالات متحده در جهان باشد، در برابر طوفان اختلافات واشنگتن، بسیار شکننده‌تر از آن است که تصور می‌شد و در نگاه سیاستمداران آمریکایی، قابل چشم‌پوشی و قربانی شدن است.