۱۵ می ۱۹۴۸ برای فلسطین، جهان اسلام و بشریت یک روز غم‌بار و فراموش‌نشدنی است. «یوم‌النکبه» یعنی سالگرد روزی نکبت‌بار که در آن روز، رژیم جعلی صهیونیستی تحت مدیریت غرب و به صورت نامشروع در منطقه زاده شده و با رأی بیشتر اعضای سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شد. رژیمی که تاریخی بی‌سابقه از جنایت علیه بشریت را رقم زد که همچنان در فجیع‌ترین شکل خود ادامه دارد. صهیونیست‌ها که سال‌ها مترصد فرصتی برای برپایی دولت نامشروع خود بودند، حدود هشت دهه قبل با کشتار سازمان‌یافته مردم فلسطین و اخراج و آواره کردن آنان و با حمایت دولت‌های غربی به سرکردگی انگلیس، سرزمین فلسطین را اشغال کرده و دولتی جنایتکار در آن تشکیل دادند. 
رژیم صهیونیستی سال‌هاست که علیه ملت فلسطین و سایر ملل منطقه جنایت می‎کند. علاوه بر اشغال فلسطین و کشته و آواره کردن میلیون‌ها فلسطینی بار‌ها به لبنان حمله و هزاران نفر را قتل‌عام کرده است. سال‌ها علیه ایران دشمنی و بهترین دانشمندان هسته‌ای ایران را طی سال‌های متمادی ترور کرده است. بار‌ها به سوریه تعرض و در برابر چشمان جهانیان و با دهن‌کجی آشکار به قوانین و عرف بین‌المللی به کنسولگری سفارت جمهوری اسلامی ایران حمله موشکی کرده و چند مقام ایرانی را شهید کرد، بدون آنکه کشور‌های غربی اعتراضی به این اقدام بکنند. 
این رژیم سال‌هاست که ملت مظلوم غزه را محاصره صددرصدی کرده و امروز علاوه بر کشتار این مردم، اجازه ورود کم‌ترین کمک‌های غذایی بشردوستانه را به این مردم نمی‌دهد، به گونه‌ای که در این جنایت، شهرک‌نشینان صهیونیست با افتخار ویدئو‌های خود از نابود کردن اقلام ارسالی و جلوگیری از رسیدن آن‌ها به دست مردم غزه را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند. 
رژیمی که جنایاتش باعث بیداری افکار جهانی به خصوص در لایه‌های نخبگانی شده و جهان هر روز شاهد اعتراضات روزافزون اقشار مختلف، به خصوص دانشجویان و دانشگاهیان جهان و به ویژه در امریکا و اروپا علیه جنایات این رژیم است، ولی این موضوع برای این رژیم هیچ اهمیتی ندارد و دولت‌های غربی هم خیلی راحت حاضر به نقض دموکراسی ظاهری شده و به شدیدترین وجه با معترضان برخورد می‌کنند. 
چند ماه پیش به دنبال رد شدن درخواست رژیم صهیونیستی برای رد دادخواست «نسل‌کشی» این رژیم در دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه، نخست‌وزیر اسرائیل خیلی طلبکارانه این تصمیم را «لکه ننگ» خواند. چند روز پیش نیز «گیلعاد آردان» نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل، طی سخنانی قبل از تصویب پیش نویس قطعنامه عضویت کامل فلسطین در این سازمان، در اقدامی توهین‌آمیز، منشور سازمان ملل را در دستگاه خردکن کاغذ انداخت و آن را پاره کرد و خطاب به حاضران با لحنی توهین‌آمیز گفت شرم بر شما باد و جالب اینکه رژیم صهیونیستی این اقدام را در صحن علنی و درباره سازمانی بین‌المللی انجام داد که با رأی اعضای همین سازمان و در یوم‌النکبه موجودیت سیاسی خود را به دست آورده است. یعنی نماینده این رژیم منشور سازمانی را پاره کرد که به پشتوانه رأی اعضای آن، خود را لااقل برای بخشی از کشور‌های جهان رسمیت داده است!
رژیم صهیونیستی یک دولت طبیعی نیست که به لحاظ تاریخی وجود داشته بلکه دولتی مصنوعی و برساخته است که با توطئه قدرت‌های غربی در منطقه جعل شده و موجودیت سیاسی خود را از آرای دیگران در یک سازوکار غیرقانونی گرفته است. با این حال، امروز دیگر بر هیچ کس پوشیده نیست که رژیم صهیونیستی یک رژیم سرکش است که برای تأمین منافع یک الیگارشی آهنین در غرب که سودای سلطنت جهانی و به بردگی کشاندن ملت‌ها را دارند، ساخته شده و به همین دلیل مورد حمایت بی‌چون و چرای آنان قرار دارد. راز ایستادگی این رژیم در برابر افکار عمومی جهان و در برابر همه قوانین و عرف جهانی نیز در همین کارویژه این رژیم برای تسلط نظام سلطه غربی بر منطقه راهبردی غرب آسیا و تداوم و تشدید استثمار جهانی توسط این نظام نهفته است. صحنه‌های جرم و جنایتی که امروز در غزه رقم می‌خورد فارغ از جنبه‌های انسانی و اخلاقی آن، به هیچ عنوان بی‌ربط به بقیه مردم جهان نیست و این موضوعی است که کم‌کم جهانیان نسبت به آن در حال آگاه شدن هستند. این صحنه‌ها اگر امروز با بی‌تفاوتی مواجه شود، مقدمه و مشوق اقدامات جنایت‌بار و ضدانسانی‌ای خواهد بود که نظام سلطه در آینده برای تداوم هژمونی خود بدون کم‌ترین تردیدی انجام خواهد داد. مردم غزه در خط مقدم مبارزه با نظامی هستند که هدفی جز بردگی تمام انسان‌ها ندارد و این همان حقیقتی است که کم‌کم برای همگان در حال آشکار شدن است و این بیداری جهانی است که سرنوشت این منازعه و زوال رژیم صهیونیستی و نظام شیطانی پشت آن را رقم خواهد زد.

آمریکا و اسرائیل منزوی

محسن پاک آیین

نظر مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره به رسمیت شناختن فلسطین به‌عنوان یک دولت و همچنین ارجاع آن به شورای امنیت برای تصویب این موضوع و اعلام فلسطین به عنوان عضو جدید سازمان ملل، یک اقدام مهم است.

این مسأله نشان‌دهنده آن است که فلسطین و حماس نه‌فقط در جبهه نظامی و میدان موفق شدند و اجازه ندادند رژیم صهیونیستی به اهداف خود برسد، بلکه در حوزه بین‌المللی هم توانستند اجماع جهانی را کسب کنند؛ به‌نوعی که مجمع‌عمومی سازمان ملل متحد که معمولا تحت نفوذ آمریکا و چند کشور اروپایی مثل انگلیس بود در نهایت به چنین تصمیمی رسید.
نکته دیگر این‌که رژیم صهیونیستی در فضای بین‌المللی آنچنان مستاصل شده که سفیر این رژیم علنا منشور سازمان ملل متحد را جلوی چشمان اعضای مجمع عمومی پاره می‌کند. این هم شکست دیگری برای رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود.
وتوی آمریکا هم چیزی از ارزش کار مجمع عمومی سازمان ملل و قانونی شدن فلسطین به‌عنوان یک دولت کم نمی‌کند و بیشتر باعث انزوای آمریکا خواهد شد. از این پس آمریکا به‌عنوان یک تک کشور در جامعه جهانی منزوی خواهد شد که این ناکامی بزرگی برای رژیم صهیونیستی و همچنین حامیانش خواهد بود.
به‌نظرم در این مقطع فرصت بسیار خوبی برای کشور‌های حامی فلسطین ازجمله جمهوری اسلامی ایران پیش آمده تا چند اقدام را انجام دهند. ازجمله این‌که در ارتباط با اقدام سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل مبنی بر معدوم کردن منشور، دولت‌های حامی فلسطین، موضع مشترکی را اتخاذ کنند و طرحی را به سازمان ملل ارائه دهند مبنی بر این‌که کسانی که به منشور سازمان ملل بی‌اعتنایی می‌کنند و خود را ملزم به اجرای آن نمی‌دانند، از مجمع عمومی اخراج شوند یا سفارت آن‌ها به حالت تعلیق درآید.
در مجموع امروز فرصت بسیار خوبی فراهم شده که به موازات اقداماتی که در داخل، فلسطینی‌ها برای دفاع از خود و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی انجام می‌دهند در عرصه بین‌المللی هم از این فضا استفاده شود و ضمن اصرار بر عضویت فلسطین در سازمان ملل متحد برای کسانی که منشور را رعایت نمی‌کنند، اقدامات تنبیهی انجام دهند.
نکته آخر این‌که سیاست اصولی جمهوری اسلامی ایران، عدم شناسایی مشروعیت رژیم صهیونیستی است. ما ابقای اسرائیل را در اراضی اشغالی باعث ناامنی می‌دانیم و به همین علت مخالف موجودیت اسرائیل هستیم و البته با حفظ این تحفظ، به‌طور طبیعی از عضویت فلسطین در سازمان ملل به‌عنوان یک گام رو به جلو برای تحقق آرمان‌های فلسطینیان حمایت می‌کنیم.

ماجراهای ایران و آژانس

مرتضی مکی

گروسی با توجه به موقعیتی که دارد نسبت به برنامه‌های هسته‌ای ابراز نگرانی کرده و همین ابراز نگرانی‌های آژانس بهانه‌ای را برای جنگ روانی علیه ایران به وجود آورده است. با این وجود او در آخرین اظهار نظر عنوان کرده که ایران بیشتر از همیشه تمایل به مذاکره دارد.
به همین جهت در سفر آقای گروسی به ایران تلاش شد رایزنی در مورد ابهاماتی که پیرامون چند نقطه وجود دارد صورت گرفته و برطرف شود.
همچنین روابط مستمر با آژانس می‌تواند تا حدود زیادی بهانه‌های لازم در خصوص جنگ رسانه‌ای که توسط مقامات آمریکایی و اروپایی شکل گرفته را دور نگه دارد.
باید توجه داشت که تا زمانی که بازرسان آژانس در ایران هستند و دولت‌های غربی از این موضوع آگاه هستند که برنامه هسته‌ای ایران تحت نظارت است، این مهمترین امکان برای آنها بوده و مقامات دولت‌های غربی و آژانس انرژی اتمی نمی‌خواهند این فرصت را از دست بدهند.
در گذشته این بهانه مطرح می‌شد که ایران برای برخی از بازرسان آژانس به دلیل جاسوسی و کسب اطلاعات از برنامه هسته‌ای ایران ایجاد محدودیت کرده، حالا این نکته از سوی رئیس آژانس ایران تاکید شد که بازرسان آژانس از هیچ محدودیتی برای رفت و آمد به ایران برخوردار نیستند و این اطلاع‌رسانی و همکاری می‌تواند بستر مناسبی برای بهبود روابط ایران با آژانس فراهم کند.
از سوی دیگر در خصوص آن که دولت‌های غربی و آمریکا در نهادهای بین المللی نفوذ بسیار زیادی دارند و از این نهادها برای پیشبرد اهداف سیاسی خود استفاده می‌کنند، تردیدی نیست. آژانس هم از آن اصل مبرا نیست. اما ما باید به این موضوع توجه کنیم که باید با برخی از نهادها روابط مستمر داشته باشیم،سعی کنیم حضور فعالی داشته باشیم و از حداکثر فرصت‌هایی که با حضور در نهادهای بین‌المللی داریم، حداکثر بهره‌وری را داشته باشیم. دیگر دولت‌ها هم از این قاعده مستثنی نیستند.
در دنیای امروز نهادهای بین‌المللی واقعیتی هستند که بر پایه رقابت و شراکت شکل گرفته‌اند. ‌ متاسفانه در مدت زمانی که از مدیریت آقای گروسی در آژانس می‌گذرد نمی‌توان گفت که تحت تاثیر روابط اسرائیلی‌ها، آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها نبوده قطعا بوده است.
برخی مواضعی که می‌گیرد فنی نیست و سیاسی است اما باز هم باید تعامل داشت تا بتوانیم منافع ملی را به دست آوریم و از حق خود دفاع کنیم.

چراغ‌ها را خودمان روشن نگه داریم