به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بصیرت در روند مذاکرات وین، توافق با غرب چه به صورت شفاهی و چه به صورت کتبی نباید باعث شود که تصور کرد که مقامات غربی لزوما به توافق پایبند خواهند ماند. روند ها نشان می دهد در طی مذاکرات هسته ای با غرب از سال 1392 تا به امروز، اساسا غرب هیچ موقع به تعهدات و گفته های خود پایبند نبوده است. این موضوع هم در هنگام مذاکرات فعلی وجود دارد و هم بعد از اتمام مذاکرات اتفاق می افتد. بنابراین ماهیت رفتار غرب، قاعدتا نباید به ما اجازهی این خوش بینی کاذب را بدهد. قطعا تا زمانی که اختلاف بر سر همه ی موارد کلی و جزئی به صورت کامل حل و فصل نشده است، نمی توان از توافق نهایی با غرب در پروسه ی رفع تحریمهای ضد ایرانی سخنی به میان آورد.
بازی رسانه ای آمریکا
فضاسازی رسانه ای یکی از شیوه های رایچ و در عین حال پیچیده غرب بخصوص آمریکا برای ایجاد توقع و ایجاد فشار داخلی بر تیم مذاکره کننده کشورمان است. در واقع غرب برای ایجاد خطای محاسباتی در تصمیم گیری اقدام به چنین فضاسازی سنگین رسانه ای می کند.
در طی چند سال اخیر القای گزاره قطعی بودن در روند مذاکرات اتفاق افتاده است در حالی که خلاف این روند بوده است. بنابراین در روند مذاکرات وین 8 نیز باید مراقب القای گزاره "قطعی بودن توافق" از سوی سیاستمداران و رسانههای غربی بود. یکی از پیش درآمدهای طغیانگری غرب در مذاکرات وین، می تواند همین "القای قطعی بودن توافق" باشد. مقامات آمریکایی سابقه ی این بازی را در مذاکرات منتهی به توافق اولیهی برجام نیز داشته اند. به عنوان مثال، در مذاکرات آذرماه سال 1393 در وین ، در حالی که مقامات آمریکایی و اروپایی در ظاهر آمادگی خود را جهت انعقاد توافقی کلی با ایران اعلام کرده بودند، در یک لحظه از تصمیم خود عقب نشینی کردند و مذاکرات را به هفته های آتی موکول کردند! این تغییر رفتار ناگهانی، نشات گرفته از یک تصمیم گیری جمعی پنهانی میان آمریکا، رژیم سعودی و رژیم صهیونیستی و البته سه کشور اروپایی (انگلیس، آلمان و فرانسه) بود.
اجازه خوش بینی کاذب داده نشود
در حال حاضر نیز نباید تصور کرد که مقامات غربی لزوما به آنچه طی هفته های گذشته و اخیر بر سر آن در مذاکرات به صورت شفاهی یا حتی بعضا مکتوب توافق شده، پایبند خواهند ماند. ماهیت رفتار غرب، قاعدتا نباید به ما اجازهی این خوش بینی کاذب را بدهد.
آمریکایی ها با یک بازی پیچیده رسانه ای در حال روایت سازی دروغین از شرایط خود و ایران در روند مذاکرات وین می باشند. آمریکا به دنبال این است که نشان دهد ایران نیازمند به توافق وین است تا از این طریق برجام بدون هزینه را تحمیل جمهوری اسلامی ایران کند. در حالی که واقعیت چیز دیگر است. به دو دلیل می توان گفت که احیای برجام در شرایط حاضر به نفع آمریکا است. اولا طبق اعتراف همه نخبگان سیاسی آمریکا سیاست جایگزین برجام تحت عنوان "سیاست فشار حداکثری" با شکست روبرو شده است و عملا برجام کارایی خود را در اقتصاد ایران از دست داده است. اصرار آمریکا به تحریم و فشار حداکثری بدون شک سلاح آمریکا را برای همیشه بی اثر خواهد کرد.
دوما نیاز آمریکا به برجام با در پیش بودن انتخابات کنگره آمریکا یک موضوع حیاتی برای دولت بایدن است. حیثیتی بودن این موضوع برای دولت بایدن به دلیل است که دونالد ترامپ رئیس جمهوری سابق امریکا بدلیل عدم نگه داشتن برجام مورد بیشترین هجمه قرار گرفت و آخر نیز بخشی از بازی را به خاطر ایران باخت. بنابراین بایدن و دموکرات ها به خاطر جلوگیری از پیشرفت صلح آمیز صنعت هسته ای مجبور است به برجام برگردد. انتظار می رود که اجازه ایجاد خوش بینی و شرطی شدن مجدد جامعه داده نشود.
برجام بدون تضمین، دامی برای ایران است
اندیشکده انگلیسی «چتم هاوس» در مطلبی درباره مذاکرات وین نوشت: " مذاکرات در وین با هدف احیای مجدد برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) پس از خروج ترامپ در سال ۲۰۱۸، وارد هشتمین دور خود شده است. پس از چند تاخیر و اختلاف نظر، سرانجام به نظر میرسد آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه و چین (معروف به ۱+۵) و ایران در سطح فنی پیشرفتهایی کرده است؛ هرچند که این پیشرفتها بسیار اندک است. توالی انطباق و تأیید نیز حیاتی است. تهران به رغم پایبندی خود به توافق، با خروج آمریکا سوخت و تمایلی به بازگشت به پایبندی به توافق هستهای بدون تضمین لغو تحریمهای آمریکا ندارد. اما ساعت در حال حرکت است و پیشرفت برای آمریکا و اروپا بسیار کند است. با توجه به اینکه انتخابات کنگره آمریکا برای نوامبر ۲۰۲۲ تعیین شده است، بایدن زمان محدودی برای اختصاص دادن به این موضوع دارد، در حالی که انقضای برخی محدودیتهای برجام از سال ۲۰۲۳، به اصطلاح «بندهای غروب آفتاب»، همچنان یکی از موضوعات کلیدی برای گروه ۱+۵ است"
چتم هاوس که آن گونه که منابع انگلیسی ادعا میکنند یکی از برترین اندیشکدههای جهانی از لحاظ نفوذگذاری، در زمینههای انرژی، محیط زیست، اقتصاد بین الملل، امنیت بین الملل، مطالعات منطقهای و حقوق بین المللی، پژوهشهای متعددی در آفریقا، آمریکا، آسیا و اروپا انجام داده است.می نویسد: " تقاضای ایران برای تضمین این توافق و جوایز اقتصادی آن در صورت خروج آمریکا از توافق برای بار دوم، بزرگترین نقطه گیر باقی میماند. ایران بدون محافظت از اقتصاد خود در برابر دورهای بعدی تحریمهای آمریکا نمیتواند خطر افتادن در همان دام قبلی را بپذیرد."
بهره سخن
در حال حاضر آمریکا حاضر به تضمین برجام نشده است و اساسا آمریکا بدنبال برجام بدون هزینه است و بدون شک برجام را با 1700 تحریم اعمالی زمان ترامپ و قبل آن می خواهد.
از طرفی برای رسیدن به این هدف سیاست القای قطعی بودن توافق را به مخاطب ایرانی در برنامه دارد. در چنین شرایطی حتی "یک لحظه" نباید گارد خود را در برابر بازیگران طغیانگر آمریکایی و اروپایی باز کنیم. در صورت حفظ این گارد بسته، قطعا بازیگران غربی قدرت مانور و ریسک پذیری خود در مذاکرات وین را از دست خواهند داد.
طولانی سازی روند مذاکرات وین به دلیل عدم پایندی آمریکا به توافقات است که غرب تلاش می کند هزینه آن را از جیب مردم ایران بپردازد. لذا تنها یک لحظه "نگاه خوشبینانه" و سیاست "رسیدن به برجام به هر نحوه ممکن" می تواند تمام دستاوردهای مقاومت مردم کشورمان در جریان سیاست فشار حداکثری را از دست داد و باعث تشدید شدن فشارهای غرب به کشور شد.