به گزارش بصیرت، سال 1401 عنوان تولید، دانش بینان، اشتغال آفرین، را گرفته است. سوال مهم این است که برای اینکه این شعار به سرنوشت اسامی سال های قبل که چندان محقق نشد، گرفتار نشود چه راهبردی باید در دستور کار دولتمردان قرار بگیرد و کدام بسترها برای تحقق رشد تولید با مبنای دانش بنیان باید آماده شود؟
عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس در این باره با بصیرت گفت و گو کرده است.
جعفر قادری عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با بصیرت در خصوص تحقق شعار سال گفت: ایران اسلامی در شرایطی قرار دارد که اگر به دنبال حفظ و افزایش اقتدار خود در بخش های مختلفی اعم از سیاسی، فرهنگی واقتصادی است باید به تولید توجه مضاعفی صورت دهد، چرا که هیچ راهی به جز توسعه تولید نداریم.
وی در این باره افزود: افزایش ظرفیت تولیدی یک نیاز مبرم برای ما به شمار می رود. تمامی حاکمیت باید در کنار هم در هر کدام از بخش ها که امکان و قدرتی برای تولید دارند باید از آنها به بهترین شکل ممکن برای رشد تولید استفاده کنند. از دست دادن هر گونه فرصتی که می تواند منجر به رشد تولید شود به هیچ وجه نباید قابل قبول باشد، چرا که رشد تولید، حلال مشکل اشتغال و درآمد سرانه ماست، بنابراین حمایت از تولید و تنوع در تولید یک نیاز مبرم برای اقتصاد و کشور به شمار می رود.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز توضیح داد: رشد تولید و تنوع در تولید، منابع ارزی قابل توجهی را راهی کشور می کند. لازم به ذکر است در حمایت از تولید، باید بیشتر به تولید دانش بنیان توجه کنیم، درست است که تولید اصل تعیین کننده ای در رشد اقتصاد است، اما تولیدی که مبتنی بر دانش و فناوری باشد و شتاب و فاصله فنی و تکنولوژی ما را با کشورهای پیشرفته کاهش دهد و کالایی تولید کند که توانایی رقابت با کالاهای خارجی را داشته باشد. رقابت با کالای خارجی به این دلیل حائز اهمیت است که مصرف کننده ایرانی را قانع می کند که از کالای ایرانی استفاده کند، این موضوع منجر به تحریک تقاضا و افزایش تولید و توزیع کالا در جامعه می شود.
جعفر قادری در خصوص اشتغالزا بودن تولید به عنوان یک مولفه مهم در شعار سال افزود: تولیدی برای ما حائز اهمیت است که اشتغال ایجاد کند تا نرخ بیکاری را تا حد قابل توجهی کاهش دهد. بی تردید اگر فقط بر تولیدات سرمایه بر تاکید کنیم، مشکلی از ما حل نمی شود، بنابراین باید تلاش کنیم تا به سوی تولیدات کاربر برویم، در عین حالی که کالای قابل رقابت تولید می کنیم، اما تا زمانی که نتوانیم درآمد سرانه کشور را بالا ببریم نمی توانیم مشکل بیکاری را حل کنیم و تنوع کالاها را برای تقاضاها وسلایق مختلف فراهم کنیم، ضمن اینکه صادرات کمتری خواهیم داشت، لذا امکانی برای کسب درآمدهای ارزی نخواهیم داشت، بنابراین موانع و مشکلاتی که پیش پای تولید کنندگان وجود دارد مثل موانع کسب و کارباید برداشته شود، چه در شروع و در حین کسب و کار باید رتبه ها را ارتقا دهیم و تلاش کنیم ریسک ورود به سرمایه گذاری و مبادرت در سرمایه گذاری کاهش بیابد تا هزینه های تولید دچار روند کاهشی شود.
وی در این باره توضیح داد: اگر هزینه ها کاهش بیابد، کالای کیفی و با قیمت پایین تر و قابل رقابت تری تولید شود، تولید کننده ایرانی می تواند در بازارهای جهانی حضور یابد و به تبع آن اشتغال و درآمد مردم افزایش می یابد. در غیر این صورت امکانی برای رقابت نداریم.
به بیان بهتر، اگر بخواهیم مثل گذشته به درآمدهای نفتی و صادرات مواد خام معدنی و نفت و گاز متکی باشیم، این ثروت ها قطعا روزی تمام می شود و شرایط کشور به گونه ای پیش می رود که امکان اداره و مدیریت درست کشور رو به وخامت می گذارد، بنابراین راهی به جز تکیه بر تولید آن هم تولید دانش بنیانی که اشتغال ایجاد کند نداریم.