انتظار میرود عربستان سعودی به عنوان رهبر جهان عرب، نقشی کلیدی در پایان دادن به جنگ غزه، و مهمتر از آن، در ترسیم یک راهکار سیاسی برای پساجنگ ایفا کند. اما دو عامل عمده، توانایی ریاض در ترسیم محیط راهبردی خود در آینده را محدود کرده است:
نخست: عربستان سعودی برای تحقق اهداف خود در زمینه امنیت ملی و سیاست خارجی، اتکا و وابستگی شدیدی به دیگر کشورها دارد.
دوم: اینکه رقیب ژئوپلتیک آن، یعنی ایران، دارای ابزارهای بسیار بزرگتری، ازجمله برای ناکامگذاری برنامههای سعودی در منطقه است.
ریاض دریافته که نمیتواند تعامل تأثیرگذاری با نیروهای همسو با ایران در منطقه داشته باشد؛ چنانکه سعودیها در تضعیف حوثیها ناکام مانده، و مجبور به آغاز گفتگو برای برونرفت از جنگ یمن شدند. ضعف موضع و جایگاه ریاض همچنین در پیشنهاد سرمایهگذاری این کشور در اقتصاد ایران، در برابر تضمین تهران به جلوگیری از گسترش جنگ بین اسرائیل و مقاومت نیز آشکارا نمایان شد.
منبع: Geopolitical Futures