از انتخابات چه خبر؟/ از «یک جهان فرصت» تا «برای ایران»

انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران در حالی روی دور تبلیغات انتخاباتی افتاده که مردم هنوز هم در بهت و حیرت از دست دادن رییس جمهور خادمشان هستند؛ رییس جمهوری که شب و روزش را صرف خدمت به مردم و سربلندی میهن اسلامی کرد تا میراث خدمت برای همیشه به نام و یاد این شهید بزرگوار ثبت و در حافظه تاریخی ملت ایران ماندگار بماند. حالا آن‌هایی که آمدند و با تبلیغات خود و برنامه هایشان وارد میدان شده اند، می‌خواهند راه خدمت به ملت را ادامه داده و برای آبادانی و پیشرفت این سرزمین آنچه می‌توانند روی دایره بریزند.

این ۶ نفر و سرمایه اجتماعی ایران
از میان ۸۰ نامزد انتخابات ۶ نفر با بررسی سوابق و مدارک و مستندات از سوی شورای نگهبان تأیید صلاحیت شدند. ۶ نفری که هر کدام با دنیایی وعده‌های انتخاباتی آمده اند و به دنبال جذب سرمایه اجتماعی انقلاب برای رقم زدن انتخاباتی پرشور هستند تا بار دیگر دشمنانی که از همین حالا برای ناامید سازی مردم و کم رنگ سازی آثار آرای مردمی صف آرایی کرده اند، طعم تلخ شکست را بچشند.

پروژه‌ای برای حماسه ۸ تیر
ضد انقلاب از همین حالا با دیدن صحنه پرشور و رقابتی برای انتخابات زودهنگام ۴۰۳ و پیش از آن صحنه عظیم و پرشور مردم در تشییع رییس جمهور شهید و همراهانشان به وحشت افتاده و با همه توان پای کار آمده تا جلوی شکل گیری حماسه باشکوه دیگری در هشتم تیرماه را بگیرد و قصد دارد با پروژه ناامید سازی جلوی حضور و مشارکت پای صندوق را بگیرد.
چنانچه شاهدیم در یک مسیر مشترک، ادعایی بی پایه و اساس هیچکاره بودن رییس‌جمهور را آغاز و آن را به اظهارات دولتمردان گذشته مستند کرده اند؛ سناریویی تکراری و سوخته که هر بار در آستانه انتخابات بازگو می‌کنند! حالا سوال اینجاست که اگر این جایگاه واقعا کاره‌ای نیست چرا دشمن تا به دین حد به وحشت افتاده و چرا برایش تفاوتی ندارد؟ و اصلا چه نیازی به این لشکرکشی برای ثبت نام وجود دارد؟ در حالیکه بسیاری نامزد‌ها از گروه‌ها و احزاب سیاسی و حتی ادوار مختلف انتخابات بار دیگر به میدان آمدند بلکه بتوانند به عنوان کاندید احراز صلاحیت شده وارد میدان رقابت شوند؟

پروژه سوخته ناامیدسازی از آینده
خود ضد انقلاب هم می‌داند چه پروژه سوخته و دمده‌ای را آغاز کرده، اما باز هم امید دارد بتواند مردم را ناامید کند چرا که شعار‌های انتخاباتی کاندیدا‌های انتخابات و حضور متحیر کننده مردم در شهادت آیت الله رئیسی، بد جور معادلاتش را بر هم زده است.
شعار‌هایی که از «برای ایران» تا «یک جهان فرصت»، «پیشرفت و ثروت» و «دولت خدمت» هر کدام دنیایی حرف برای گفتن دارد و دشمن را به شدت عصبانی کرده است.

از شعار تا واقعیت
پزشکیان شعار انتخاباتیش را «برای ایران» قرار داده و می‌گوید تمام تلاشش را برای ایران اسلامی و عمران و آبادانیش و حل مشکل بورس به کار می‌گیرد.
پورمحمدی «دولت قرار؛ عدالت ثروت، قدرت» را سرلوحه شعار‌ها و وعده‌های انتخاباتیش قرار داده و قطعا برنامه‌های زیادی هم اعلام خواهد کرد.
جلیلی «یک جهان فرصت، یک ایران جهش؛ هر ایرانی یک نقش باشکوه» را با عنوان شعار دولتش عنوان کرده و در برنامه «با مردم» گفت برنامه‌های حساب شده‌ای تهیه کرده و باید از فرصت‌ها و ظرفیت‌ها استفاده کرد و حتی یک روز هم فرصت تاخیر ندارد و بایستی با تصمیمات نقطه زن، راهبردی و اولویت دار و نه نمایشی کار را شروع کرد.
زاکانی هم «دولت خدمت» را شعار خود قرار داده و معتقد است باید با تمام تلاش برای خدمت به مردم برنامه ریزی کرد و لحظه‌ای درنگ هم جایز نیست.
قاضی‌زاده هاشمی هم «دولت مردم و خانواده» را عنوان کرده و معتقد است باید مشکلات را از بطن خانواده و از میان مردم ریشه یابی و حل کرد.
قالیباف هم به عنوان خادمی که پیش از این بار‌ها خود را اثبات کرده و همه مردم پایتخت به خوبی به سوابق اجرایی و خدماتش واقفند «خدمت و پیشرفت» را سرلوحه و شعار دولتش عنوان کرده و برنامه‌های کارآمد بسیاری روی دایره دارد تا این شعار را عملیاتی کند.

نیاز به هوشیاری در برابر دشمن قسم خورده
حالا دشمن باز هم بیاید و بگوید رییس‌جمهور کاره‌ای نیست و ناخن به صورت بکشد که مردم نرید پای صندوق؛ در واقع دشمن از این همه برنامه‌های کارآمد و عملیاتی برای دولت آینده در وحشت و هراس است چرا که نتوانست جمعیت مردمی شرکت کننده در تشییع ریاست جمهوری را کات کند! این‌ها همان‌هایی هستند که برای تجزیه ایران اسلامی و حملات مسلحانه به مردم و کتک و شهادت خادمان امنیت کشور سینه چاک دادند. از این دست اغواگری‌ها از سوی دشمنان قسم خورده این مرز و بوم من بعد خیلی زیاد خواهد بود آن هم حالا که مردم و نخبگان همه با هم به میدان آمده اند تا برای آینده کشور تصمیمات جدی و آینده سازی بگیرند.