در هفته‌ای که گذشت، همه جا حرف تهران بود. مناسبت «هفته تهران» که از چندین سال پیش به بهانه نام‌گذاری تهران به‌عنوان پایتخت ایران در متمم قانون مشروطه، اکنون هر سال برگزار می‌شود، همه را سر شوق آورده بود تا درباره شهرشان صحبت کنند. من هم که تهران تمام فکر و ذکرم است و برایش روزانه می‌جنگم، چند مجلس را سیر کردم: از خانه اندیشمندان تا تالار طبقه هفتم ساختمان بهشت و از باغچه روزنامه همشهری تا باغ نگارستان. امروز هم آقای احمد مسجدجامعی در ادامه هیجانات تهران‌خواهی هفته گذشته، از دکتر پزشکیان خواسته درهای محوطه سردر باغ‌ ملی یا میدان مشق را‌ به روی تهرانی‌ها باز کند تا «روزهای تهران» -‌مانند گذشته با حضور شاد مردم شهر- دوباره در آن برگزار شود. بگذریم که این پیاده‌راه قرار بود 365 روز‌ سال‌ به روی گردشگری مردم تهران باز باشد... .

به نظر من، همبستگی تهرانی‌ها در بیش از یک قرن، بر اساس یک فرهنگ مشترک شکل گرفته است؛ فرهنگ آزادی و آسان‌گیری، فرهنگ قبول دیگری و گشاده‌دستی؛ فرهنگ ترکیب و اختلاط در فضایی نو و مدرن برای تولید و تکثیر در مقیاسی بزرگ و کلان‌شهری‌.‌ همین فرهنگ مدرن و جهانی تهران است که تعصب‌ها را می‌شکند و ما 10 میلیون تهرانی را همدل و نزدیک می‌کند. ما‌ که هرکدام‌مان اگر سه نسل عقب‌تر برویم، نسب‌مان به یکی از ولایات و شهرهای این سرزمین مربوط می‌شود. یکی جَدی شیرازی داشته، قزوین بزرگ شده، تهران دانشگاه رفته و همین‌جا مانده است، همین‌جا کار و همسر اختیار کرده و فرزندانش تهرانی‌اند.‌ او اهل تهران است. شعرا و هنرمندان‌مان جملگی می‌گویند در جاهای دیگر سرچشمه الهام‌شان می‌خشکد. همچنین هستند کسانی که سال‌هاست به دلایلی از ایران کوچ کرده‌اند، اما هنوز دل‌شان اینجاست و هر شب روی این دنیای مجازی گسترده، در گروه‌ها پست می‌گذارند و فقط به ایران و تهران فکر می‌کنند. اهالی لاله‌زار هنوز با ناباوری به خاطرات دور خیابان فکر می‌کنند. و آن نوجوان اتباع هم بعد از یک روز کار طاقت‌فرسای زباله‌گردی، در«ساندویچی‌»‌ باصفای خیابان سی تیر می‌نشیند و در سکوت شبانه تهران مرکزی با لذت شام می‌خورد. مثل اینها هزارانند تهرانی‌ها... همه در عالم خود.‌ برگردیم به هفته تهران. دوستان مؤسسه «تهران، مطالعات کلان‌شهری»، بر گِرد خانم دکتر گیتی اعتماد، معمار و شهرساز صاحب‌نام تهران، دو جلسه داشتند: یکی در موزه هنرهای زیبای کاخ سعدآباد درباره خیابان انقلاب‌ که مهم‌ترین خیابان شهر تهران است‌ و دیگری در خانه اندیشمندان. انقلاب خطی است که شمال و جنوب شهر را از هم جدا می‌کند و همیشه در ذهن ما معناهایی پنهان در خود داشته است. زمانی طولانی شیک‌ترین خیابان تهران بوده و جای قدم‌زدن و تماشای ویترین‌ها؛ و از میدان امام حسین بود و پیچ‌شمرون تا میدان فردوسی (جای رانده‌ووی زن سرخ‌پوش با مردی که هرگز نیامد)... و بعد چهارراه کالج با غلغله‌ دبیرستانی‌های کالج البرز و رضاشاه و پلی‌تکنیکی‌ها... و از همه مهم‌تر دانشگاه تهران‌ که برای خودش وقاری داشت و هنوز هم سمبل شهر تهران است، به‌طوری که با وجود مصلایی بزرگ و باشکوه، هنوز نماز جمعه در آنجا برگزار می‌شود. در خانه اندیشمندان علوم انسانی، اولین سخنران دکتر احمد سعیدنیا بود‌ که سخنان شیرینی را با شرحی بر کتاب‌های جعفر شهری درباره تهران قدیم بیان کرد‌ و از مغازه‌ها، خیاط‌ها، کتاب‌فروشی‌ها، کافه‌رستوران‌ها و میعادگاه‌های جوانان در انقلاب و نیز سینماها و تئاترهای لاله‌زار گفت‌؛ جایی که قلب تهران در سال‌های قبل و بعد از انقلاب می‌تپید. سعیدنیا از سر پل تجریش تا حضرت عبدالعظیم دانه‌‌دانه از مکان‌های کانونی نام برد و میعادگاه‌های مردم شهر در بیرون از حصار ناصری و در دوران معاصر را نیز برشمرد. سپس دکتر اسکندر مختاری، میراث‌شناس تهران، از تهران و اهمیت فضاهای عمومی‌اش گفت‌. اینکه این فضاهای رایگان، ویترین شهر هستند و متعلق به همه شهروندان. اینکه حاصل تقاضای جامعه‌اند و این ذهن شهروندان و رفتار آنهاست که در طول تاریخ معاصر تهران فضای عمومی شهر را هر بار شکل داده و بازمتحول کرده است. در آخر اما حمید ناصرنصیر در سخنرانی‌اش با عنوان «معماری قدرت، قدرت معماری» به تشریح طیف مفاهیم و موضوعات حوزه فضای عمومی و ارتباط آنها با قدرت پرداخت و سابقه تمدنی معماری قدرت و دگرگونی تاریخی این نسبت پس از رویداد مدرنیته را شرح داد. او همچنین با اشاره به جریان تاریخی تغییر دستور فضا، نقش معماران و طراحان در این فرایند را مورد پرسش قرار داد.

روز شانزدهم مهر جلسه دیگری نیز به مناسبت روز تهران در طبقه هفتم ساختمان بهشت با موضوع «مشروطه و تهران سیاسی» برگزار شد. با وجود تم جذاب و سخنرانان نام‌آشنا، جلسه جز چند نفر از کارمندان همان شهرداری مخاطبی نداشت. سخنران اول دکتر جواد حسینی از دانشگاه امام صادق بود‌ که از رابطه شهر با سیاست در دوران مشروطه وصف و تحلیل جالبی داشت‌: با تجدد، شهر مدرن شاهد خروج علمای روشنفکر شد. شیخ فضل‌الله نوری در کنار بازار هر روز درس می‌داد. نهاد ریشه‌دار علما بهتر از نهادهای بازاریان و روشنفکران توانست در سال‌های 1285، 1320، 1342‌ و 1357 مردم را به حرکت درآورد و به اعتراضات شکل ‌دهد و بازاریان سرای امیر، سرای حاج‌ حسن، سرای حاج امین‌الضرب و البته تمام مساجد بازار را پذیرای معترضان کردند. ایشان افزود‌ در شهر امروز، ما طردشدگی و آسیب‌ها را داریم که می‌تواند ما را به «بیگانگی اجتماعی» بکشاند. از این‌رو، رواست که شهر مکان-رویدادهای تاریخی-اعتراضی خود را بازیابد و تقویت کند. حمیدرضا حسینی نیز از ارگ و بازار و مجلس و میدان بهارستان گفت.

آقای استاندار قدر بدانید!

کوروش شجاعی
توفیق خدمت به دین و میهن و مردم در هر جای این کهن بوم و بر و سرزمین پرافتخار، فرصت و بلکه نعمتی بزرگ و پرمقدار است و البته که خدمت در سایه پربرکت حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا(ع)، نعمتی بس گرانقدرتر و پرارزش تر و حتما سنگین تر و پرمسئولیت تر.پس جناب آقای مظفری حال که با تصمیم هیئت دولت درکسوت استاندار خراسان رضوی به این مسئولیت خطیر گمارده شده اید، با کوتاه کردن این مقدمه و برای جلوگیری از اطاله مطلب،تنها به چند نکته مهم و اساسی اشاره ای کوتاه می کنم.
نخبگان دانشگاه و حوزه را دریابید
جناب دکتر مظفری شما سابقه نمایندگی مجلس و همچنین کار در استان خراسان رضوی و مشهد مقدس را دارید و حتما می دانید که این خطه، از نعمت فراوانی نخبگان و فرهیختگان،دانشمندان و عالمان و برجستگان علمی و ادبی و هنری و رسانه ای برخوردار است،پس بدون شک استفاده واقعی و حداکثری از این نعمت نه تنها وظیفه شما به عنوان بالاترین مقام اجرایی در استان است بلکه مهم ترین «هنرمدیریتی»شما نیز می تواند همین باشد. بی گمان ارائه گزارش های مستند از استفاده این ظرفیت بزرگ وکم نظیر، مورد انتظار جامعه و رسانه هاست.
حمایت از بخش خصوصی و کارآفرینان و شرکت های دانش بنیان
برای ارتقای جایگاه استان خراسان رضوی در عرصه های گوناگون صنعتی،کشاورزی،علمی،خدماتی،کارآفرینی و...حتما لازم است از ظرفیت های بالای بخش خصوصی،کارآفرینان و تولید کنندگان و شرکت های دانش بنیان استفاده کرد. ارائه آمار واقعی و مستند از میزان بهره مندی این ظرفیت ها توسط استانداری، مورد انتظار و حق مردم است.
آقای استاندار؛نظارت را جدی بگیرید
استاندار محترم بدانید و حتما می دانید که از اصلی ترین مشکلات کشور و به تبع آن استان خراسان رضوی،کمبود نظارت و گاه نبود نظارت موثر، کارآمد و اثرگذار در زمینه های مختلف است، نظارت بر بازار، نظارت بر رعایت حقوق ارباب رجوع در ادارات، سازمان ها، نهادها، بیمارستان ها،بخش های خدماتی، هزینه کردها، رفتار مدیران، شهرداری ها، کار آمدی افراد و... نظارتی که اگر مستقیم و موثر وسیستمی باشد نه تنها می تواند بر افزایش کارآمدی سازمان ها، ادارات و نهادها تاثیر گذار باشد بلکه میزان رضایت و اعتماد مردم را که در همه امور اصلی هستند،افزایش خواهد داد.
زمینه مشارکت مردم را فراهم کنید
آقای استاندار با توجه به سوابقی که دارید حتما می دانید،هیچ کاری «بدون مشارکت مردم»آن چنان که باید به هدف و سرانجام نمی رسد،پس اگر نیازها،مطالبات و مشکلات اساسی را به خوبی شناختید و راه حل ها را توسط نخبگان و کارشناسان و اهل فن یافتید و زمینه واقعی مشارکت مردم برای حل مسائل و مشکلات را فراهم کردید آن گونه که مردم باور کنند«سهم»و«نقش» واقعی و موثر در حل مسائل و مشکلات و اداره امور دارند، در مدیریت خود و ارتقای جایگاه استان و توسعه همه جانبه و پایدار آن موفق خواهید شد و الا خیر!!
با مردم زندگی کنید آقای استاندار!!
جناب مظفری باورکنید شناخت مسائل و مطالبات ونیازهای واقعی مردم از طریق بولتن ها و گزارش های موردی برخی مدیران و... و دیدن از پشت پنجره و شیشه دودی خودرو امکان پذیر نیست. هر مسئولی خصوصا هرچه رده بالاتر باید از نزدیک با اقشار مختلف مردم در معاشرت باشد و با مردم زندگی کند تا بداند و بفهمد در جامعه و در شهر و روستا و کوچه و خیابان چه می گذرد؟
خراسان، قطب علمی دانشگاهی و حوزوی و رسانه ای
آقای استاندار می دانید که این استان هم قطب علمی و دانشگاهی به مرکزیت دانشگاه عظیم فردوسی و همچنین قطب علوم حوزوی است وعلاوه براین ها ،
خراسان «قطب رسانه ای»کشور است. برای رشد و توسعه و پیشرفت می توانید و باید از این همه ظرفیت کم نظیر بهر ه ها ببرید.
برای ارتباط با مردم و اطلاع رسانی بهنگام و دقیق و شفاف، رسانه های متعدد و متکثر مکتوب دیداری، شنیداری و فضای مجازی در استان به مرکزیت «روزنامه خراسان»وجود دارد،استفاده از این ظرفیت اثرگذار حتما به شما و سایر مدیران استان در پیشبرد اهداف کمکی بس موثر وشایان می کند. حتما می دانید که رسانه هم «عامل توسعه» و هم «شاخص توسعه»محسوب می شود پس قدر بدانید و به خوبی استفاده کنید. ارتباط گیری با مردم و رسانه ها از طریق نوشتن یادداشتی با تیتر «محورهای سه گانه توسعه خراسان رضوی»روزنامه خراسان چاپ ۲۴مهر در آغازین روزهای مسئولیت نشان از اراده شما براستفاده از ظرفیت رسانه ها برای پیشبرد و به سرانجام رساندن اهداف تان دارد.
آقای استاندار،تملق نشنوید،کم بگویید،زیاد عمل کنید
آقای دکتر مظفری کوتاه سخن این که مردم از پر گویی و زیاد حرف زدن برخی مسئولان نه تنها حظی نمی برند بلکه در رنج اند، لطفا کمتر بگویید و بیشتر عمل کنید و البته نتیجه کارهایتان را به موقع و هنرمندانه از طریق رسانه به اطلاع آحاد مردم برسانید. 
قطعا در این مسیر رسانه ها، مشاوران بی ادعا و بی هزینه برای شما هستند.
آقای استاندار حتما و حتما گوش های خود را بر تملق و تملق گویان ببندید و از خود برانیدشان.
مسائل و مشکلات و مطالبات واقعی مردم را بشناسید
این روزها رسانه های گوناگون،بسیاری از مشکلات استان ومشهد مقدس را برشمردند از جمله مشکل آب،حاشیه نشینی،بودجه زیارت،زیست محیطی،گرد وغبار، فرونشست دشت ها،کمبود زیرساخت های اساسی، بزرگراه ،خطوط ریلی و ... که همکاران جوان و پرتوانم از جمله آقای سعید برند ،
وحید تفریحی،مسعودحمیدی و... به خوبی و حرفه ای در این باره قلم زدند و پس از این نیز ایشان و دیگران و سایر رسانه ها خواهند نوشت و مطالبه خواهند کرد، قدر این ظرفیت مشاوره ای و کارشناسی دلسوز و متعهد را بدانید.
رضایت امام رضا علیه السلام اصل است؛آقای استاندار
آقای استاندار بدانید و البته که می دانید حالا که سعادت خدمت در استان خراسان رضوی زیر سایه حضرت شمس الشموس علی بن موسی الرضا را پیدا کرده اید، عمیقا به این مهم توجه داشته باشید که تمام تلاش شما و همکارانتان برای خدمت به دین و میهن مردم و پایبندی به آرمان شهیدان والا مقام فدایی اسلام و قرآن و ایران تحت اشراف و نگاه حضرت باری تعالی و همچنین ولی نعمت مان حضرت علی بن موسی الرضا(ع) است پس همه به گوش و به هوش باشیم و باشید!! برای شما و همه مسئولان و خادمان به ملک و میهن و دیار شهیدان از خداوند متعال آرزوی موفقیت،توفیق خدمت خالصانه وبی منت و عاقبت بخیری دارم.

 

پذیرش مهاجران قانونی فرصتی برای ایران

سید محمد بحرینیان
یک. مسئله سیاست‌های پذیرش مهاجران موضوع امروز و دیروز ایران نیست. فقط هم مسئله ایران نیست و تقریبا تمام کشورهایی که در مقایسه با همسایگان، از آرامش و رفاه بیشتری برخوردارند، مقصد مردم مهاجر کشورهای همسایه خود خواهند بود، به‌طوری‌که دغدغه‌های حوزه پذیرش مهاجر در کشورهای آمریکای شمالی و اروپا به‌شدت پررنگ است.
دو. سیاست پذیرش مهاجر پیش از هر موضوع دیگر یک مسئله جمعیتی است و باسیاست‌های جمعیتی باید تناسب و تطبیق داده شود. اگرچه در چند سال گذشته و به‌ویژه پس از وقوع چند مورد جنایت از سوی مهاجران، مسئله رنگ و بوی امنیتی و پلیسی گرفت اما مسئله مهاجرت دارای ابعاد گسترده است.
سه. بعد اول آن‌که کشور ما با سرعت به سمت پیرسالی حرکت می‌کند و با تداوم وضعیت پیش رو، ما برای تأمین نیروی کار، آن‌هم نه صرفا کارگر ساده بلکه در سطوح کارشناسی و میانی به پذیرش مهاجر نیاز داریم. جالب است برخی رسانه‌ها و چهره‌هایی که معمولا علیه مهاجرین از کشورهای همسایه موضع می‌گیرند، پیش‌ازاین باسیاست‌های تبلیغ افزایش جمعیت و فرزند آوری ایرانیان هم موافق نبوده‌اند. طبیعی است که این دو قابل جمع نیست و تنها رشد جدی جمعیت و بالا رفتن نرخ جانشینی در خانواده‌های ایرانی است که می‌تواند ایران را از مهاجران تا حدی بی‌نیاز کند. به‌عبارت‌دیگر با تداوم وضع فعلی در حوزه جمعیت، در آینده پذیرش مهاجر نه‌تنها قابل‌ممانعت نیست بلکه باید برای جذب مهاجران به کشور تسهیلات بیشتری  هم در نظر گرفته شود.
چهار. غیر از مسئله جمعیت، بعد دیگر اقتصاد است. ما کشوری باسیاست‌های یارانه‌ای گسترده نادقیق هستیم. یعنی چه؟ به‌عنوان‌مثال، دولت ما یک کیلو گندم را به قیمت ۲۰ هزار و پانصد تومان از گندم کاران می‌خرد و آرد می‌کند ولی آرد را به قیمت کمتر از کیلویی هزار تومان به نانوایی‌های دولتی عرضه می‌کند. در حوزه برق و بنزین و غذا و بسیاری از کالاها و خدمات دیگر هم همین اتفاق افتاده است.
این یارانه خوب است به‌شرط آن‌که عادلانه و در میان شهروندان ایرانی و مهاجران قانونی توزیع شود، نه آن‌که از بیت‌المال و منابع مردم ایران، سالانه مبلغ بالایی صرف مهاجران بی‌ضابطه شود. محاسبه دقیقی که وجود ندارد اما در حال حاضر، میزان مصرف یارانه‌ها از سوی مهاجران همسایه شرقی ما سالی ۱۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود که با این عدد می‌توان صنایع زیرساختی بزرگ برای کشور ساخت که هم ده‌ها هزار شغل پایدار ایجاد کند و هم باعث رونق تولید شود. از این منظر، برای مقابله با مسئله مهاجرت غیرقانونی، باید یارانه‌های داخل را ساماندهی کرد. طبیعی است که اگر مهاجر غیرقانونی نتواند از خدمات ارزان از جیب مردم ایران استفاده کند، انگیزه چنین مهاجرتی از اساس از بین می‌رود.
پنج. بعد از پرداختن به دو بعد اجتماعی و اقتصادی، می‌توان به مسائل امنیتی رسید. قطعا باید سیاست‌های انتظامی دقیقی ازجمله دیوار در مرز شرقی را با جدیت پیگیری کرد اما باید متوجه بود که چنین اقداماتی زمانی راهگشاست که باسیاست‌های داخلی درستی همراه باشد. مهاجرپذیری اساسا مسئله‌ای اجتماعی و اقتصادی است و چنین مسائلی راه‌حل‌های اجتماعی و اقتصادی دارند. ابعاد انتظامی هم تکمیل‌کننده خواهند بود.
شش. دقت شود که نکته پیش‌گفته به معنی تقلیل جایگاه فراجا یا دستگاه‌های مشابه نیست، بلکه بدان معناست که پلیس و وزارت کشور در موضوع مهاجران نباید تنها بماند و حل ریشه‌ای چنین موضوعی، به زنجیره‌ای از تصمیمات درست اجتماعی، اقتصادی و نهایتا امنیتی نیاز دارد.
هفت. نتیجه بندهای پیشین آن است که سیاست‌های پذیرش مهاجران و بازگشت مهاجران غیرقانونی، باید با آرامش و تدبیر پیگیری شود و نمی‌تواند دستمایه بحث‌های رسانه‌ای و محفلی باشد. ما باید به سمتی پیش برویم که در برابر مهاجر غیرقانونی بایستیم اما توأمان تلاش کنیم که ایران بهشت مهاجران قانونی شود. همین حالا هم بیشترین ورود سرمایه از مهاجران دو همسایه غربی و شرقی  ما نشات می‌گیرد. تقریبا تمام قدرت‌های جهانی یا نوظهور در دنیا، تلاش می‌کنند درهای کشورشان تا حد امکان برای مهاجران قانونی، سرمایه‌گذار و مفید تا حد امکان گشوده باشد.
هشت. برخی از سخنان نسنجیده فعلی که نقل محافل هم هست، منجر به شکاف بین ملت‌هاست و نمی‌تواند به صلاح باشد. ضمن آن‌که بر اساس قانون برنامه هفتم، دانشگاه‌های ایران باید در پایان دوره میزبان ۳۲۰ هزار دانشجوی خارجی باشند که قطعا سیاست درستی است. مهاجران برای ما دریای ظرفیت‌اند و باید تعادل را در سیاست‌های متناظر با آن‌ها برقرار کرد. یعنی به همان میزان که تلاش می‌کنیم مهاجرت با حساب و قانونی باشد و مهاجر غیرقانونی به کشور مبدا بازگردانده شود، به همان میزان تلاش کنیم دانشگاهیان، نیروی کار ماهر و سرمایه‌گذاران، ایران را به‌عنوان مقصد مهاجرت خود انتخاب کنند.
نه. در کنار همه موارد یاد شده باید یادآوری کرد که سیاست های مهاجرپذیری، جزئی از نقش تمدنی ایران اسلامی در منطقه غرب آسیاست. تصاویری که در حرم مطهر رضوی در مشهد یا حرم امام خمينی در تهران از کنار هم قرارگیری ساکنان ایران و افغانستان و کشورهای عربی به وجود آمده، علاوه بر منافع مادی برای ایران، دارای ابعاد معنوی و تمدنی نیز هست. همین جا باید از هوشمندی و موضع اخیر یادگار امام راحل، آیت الله سید حسن خمینی در این موضوع تقدیر کرد. مهاجران افغانستانی و عراقی، از دوران دفاع مقدس تا بزنگاه های محور مقاومت، نقش بزرگی ایفا کرده اند که باید همچنان تقویت شده و قدر دانسته شود. برخورد با مهاجران غیرقانونی هم باید بسیار با دقت و بدون ایجاد هرگونه فضاسازی یا بدبینی علیه عموم مهاجران صورت پذیرد.