اگر پیامبر(ص) بود چه می‌کرد؟

خداوند متعال در قرآن کریم، جایگاه پیامبر اعظم (ص) را چنان والا معرفی کرده که اطاعت و محبت به او را در کنار ایمان به خود قرار داده است. در آیات بسیاری آمده است که مؤمنان باید پیامبر (ص) را تکریم کنند، حرمت او را پاس بدارند و با قلب و عمل به یاری او برخیزند. در سوره فتح آیات ۸ و ۹ می‌خوانیم: «إِنّا أَرسَلناکَ شاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذیرًا لِتُؤمِنوا بِاللَّهِ وَرَسولِهِ وَتُعَزِّروهُ وَتُوَقِّروهُ وَتُسَبِّحوهُ بُکرَةً وَأَصیلًا». این آیه به روشنی بیان می‌کند که رسالت پیامبر (ص) تنها برای رساندن پیام نیست؛ بلکه برای آن است که مردم به او ایمان بیاورند، او را یاری کنند و حرمتش را نگاه دارند تا آنها را به سمت انسانیت کامل هدایت فرماید. محبت و تکریم رسول خدا (ص) در نگاه قرآن یک وظیفه اعتقادی است، نه یک احساس فردی ساده. قرآن بار‌ها هشدار داده است که مخالفت با رسول خدا (ص) سرانجامی جز خسران و گمراهی ندارد. در سوره نور، آیه ۶۳ می‌خوانیم: «فَلیَحذَرِ الَّذینَ یُخالِفونَ عَن أَمرِهِ أَن تُصیبَهُم فِتنَةٌ أَو یُصیبَهُم عَذابٌ أَلیمٌ»؛ یعنی آنان که با فرمان پیامبر (ص) مخالفت می‌کنند، باید بترسند از اینکه گرفتار فتنه‌ای شوند یا عذابی دردناک آنان را دربرگیرد (!) این هشدار نشان می‌دهد، پیامبر (ص) تنها یک رهبر اجتماعی یا معلم اخلاق است، بلکه اطاعت از او بخشی جدانشدنی از ایمان به خداوند است. محبت و اطاعت واقعی به پیامبر (ص)، یعنی همراهی با اهداف و آرمان‌های او؛ یعنی ایستادن در برابر ظلم، حمایت از مظلوم، تلاش برای اتحاد امت و مبارزه با تفرقه‌ای که دشمنان طراحی کرده‌اند. امروز اگر به وضعیت جهان اسلام نگاه کنیم، درمی‌یابیم که یکی از مهم‌ترین عرصه‌های امتحان محبت به رسول خدا (ص) مسئله فلسطین و به‌ویژه غزه است. این سکوت در برابر مظلومیت مردم غزه، نوعی بی‌اعتنایی به آرمان‌های رسول خداست. قرآن وقتی می‌فرماید: «النَّبِیُّ أَولَى بِالمُؤمِنینَ مِن أَنفُسِهِم» (احزاب/۶) نشان می‌دهد پیامبر (ص) از جان مؤمنان به آنان نزدیک‌تر است و این نزدیکی باید در رفتار متقابل مؤمنان با او نیز دیده شود. آیا می‌توان ادعای نزدیکی به پیامبر (ص) داشت، اما نسبت به سرنوشت امت او بی‌تفاوت بود؟ خداوند در قرآن، پیامبر (ص) را «رحمة‌للعالمین» معرفی کرده است. پس هرکس به راستی دوستدار اوست، باید پرچم رحمت، عدالت و حمایت از مظلومان را بر دوش گیرد. اگر امروز مسلمانان در برابر کودکان بی‌گناه غزه کوتاهی کنند، آیا جز این است که در برابر رسالت پیامبر (ص) کوتاهی کرده‌اند؟ و آیا این همان هشداری نیست که قرآن داده بود: «فَلیَحذَرِ الَّذینَ یُخالِفونَ عَن أَمرِهِ»؟ محبت حقیقی به پیامبر (ص) آن است که مسلمانان به جای شعار‌های بی‌عمل به وحدت روی آورند، اختلافات را کنار بگذارند و در برابر دشمن مشترک یک صدا شوند. قرآن ما را میان دو راه قرار داده است: یا محبت، تکریم و اطاعت از پیامبر که نتیجه‌اش عزت و رحمت الهی است، یا مخالفت و بی‌اعتنایی به او که نتیجه‌اش فتنه و عذاب خواهد بود. امروز امت اسلامی باید ببیند در کدام مسیر حرکت می‌کند!