فعال شدن مکانیسم اسنپبک، با بسترسازیهای روانی آن از مدتها پیش فضای رسانهای و سیاسی کشور را تحت تأثیر قرار داده است. روشن است که این اقدام، که از سوی تروئیکای اروپایی و بدون توجه به نظر آژانس بینالمللی انرژی اتمی پیگیری شده، بیش از آنکه جنبه حقوقی و عملی داشته باشد، تلاشی برای اعمال فشار روانی بر ملت ایران است. در این میان جریان معاند و غربگرا با سوارشدن بر موج نگرانی تحمیل شده به افکار عمومی، تلاش دارند تا بازگشت تحریمها را به یک «شوک تاریخی و جدی در بازارها» تبدیل کنند و به آن در جهت پیشبرد خط عملیات روانی «هجمه به سیاستهای کلان رهبر معظم انقلاب» و «ترسیم چشمانداز تاریک از آینده معیشتی مردم در راستای کاهش همدلی عمومی با سیاست مقاومت» ضریب دهند. متأسفانه همزمان هم فضای رسانهای داخلی به سمت تعمیق دوقطبیهای انتخاباتی سوق پیدا کرده که تولیدات رسانهای ناشی از آن به نااطمینانیهای سیاسی-اقتصادی دامن میزند!
یادمان نرفته که از زمان امضای توافق برجام در سال ۱۳۹۴، ایران با وجود همه بدعهدیها، به تعهدات خود پایبند ماند. گزارشهای متعدد آژانس بینالمللی انرژی اتمی تأیید میکنند که ایران حتی فراتر از تعهداتش عمل کرده است. در مقابل، طرفهای غربی، بهویژه ایالات متحده، نهتنها به تعهدات خود پایبند نبودند، بلکه با خروج یکجانبه از توافق در سال ۱۳۹۷ و اعمال شدیدترین تحریمها، نشان دادند که اعتماد به آنها خطایی راهبردی است. این بیاعتمادی، ریشهای عمیق در حافظه تاریخی ملت ایران دارد. از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، تا حمایت گسترده از رژیم بعث عراق در دوران جنگ تحمیلی، از سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران در سال ۱۳۶۷ توسط ناو آمریکایی وینسنس، تا ترور دانشمندان هستهای ایران با طراحی سرویسهای اطلاعاتی غرب و رژیم صهیونی، همگی نشاندهنده سیاستهای خصمانه و غیرقابل اعتماد آمریکا و متحدانش است.
اکنون، فعال شدن اسنپبک، هرچند بار روانی سنگینی دارد، اما از نظر عملی، تأثیر آن کمتر از تحریمهای یکجانبه دولت آمریکاست. بسیاری از کارشناسان معتقدند که این قطعنامهها، بهویژه در شرایطی که اجماع بینالمللی درباره آنها وجود ندارد، بیشتر جنبه نمادین دارند و هدفشان تضعیف روحیه مقاومت است. وگرنه ملت ایران یکبار طعم تلخ این تحریمها را چشیده و احیای آنها پدیده جدیدی نیست. در چنین شرایطی، آنچه میتواند کشور را از این گردنه عبور دهد، همان سهگانهای است که رهبر معظم انقلاب همواره بر آن تأکید داشتهاند: هوشیاری، صبر و مقاومت.
رهبر حکیم انقلاب اسلامی بارها فرمودهاند: «دشمن در پی تسلیم ملت ایران است، اما ملت ایران اهل تسلیم نیست.» این رهنمود، نهتنها یک شعار، بلکه راهبردی عملی برای عبور از بحرانهاست. ملت ایران، بارها در تاریخ خود نشان داده که در برابر فشارهای خارجی، با اتکا به توان داخلی، مسیر پیشرفت را ادامه میدهد. از دوران دفاع مقدس تا عبور از تحریمهای نفتی، از پیشرفتهای علمی در حوزه نانو و پزشکی تا دستیابی به فناوری هستهای، همه و همه گواهی بر این حقیقتاند.
امروز نیز، با حفظ انسجام ملی، تقویت دیپلماسی فعال، و تکیه بر ظرفیتهای داخلی، میتوان از این مرحله عبور کرد. راه و راهکار هم کم نیست؛ تنوعبخشی به مبادی تجارت، تقویت پیمانهای پولی دوجانبه، توسعه ظرفیتهای تولید داخلی در کنار مراقبت جدی نسبت به عدم دامنزدن به مطالبات اقتصادی خارج از ظرفیت عملیاتی کشور به همراه اقناع افکار عمومی بذای همراهی با سیاستها و برنامههای متناسب دولت برای عبور از این مرحله کمک شایانی خواهد کرد.
بهره سخن اینکه اسنپبک، هرچند نامی سنگین دارد، اما با هوشیاری و مقاومت ملت و تدبیر و مدیریت دولتمردان میتواند به فرصتی برای تقویت استقلال و اقتدار ملی تبدیل شود. از این بزنگاه نیز به سلامت عبور خواهیم کرد، به شرط آنکه همچون گذشته، با صلابت و امید، در مسیر عزت باقی بمانیم؛ بدون شک نصرت الهی هم همراه ملت بزرگ و مسلمان ایران خواهد بود.