روانشناسان میگویند شخصیت هر کسی با سه چیز شکل میگیرد: محیط، وراثت و تربیت. این مثلث سه ضلعی شخصیت یک انسان را میسازد. اول، وراثت: یعنی، پدر و مادر و تأثیراتی که در دوران شکلگیری اولاد وجود دارد. دوم، تربیت: مربی، معلم و استاد. سوم، محیط: جایی که در آن زندگی میکند. خانه، مسجد و محله. این سه عامل شخصیت انسان را شکل میدهد. البته گاهی یک عامل بر عامل دیگر غلبه میکند... این مثلث سه ضلعی را در زندگی حضرت زینب کبری (س) بررسی میکنیم. وراثت: پدری، چون امیرالمؤمنین (ع) و مادری، چون زهرای مرضیه (س)، افتخار عالم بشریت. ایشان مدتی زیر نظر پیامبر (ص) بود، مدتی هم امیرالمؤمنین (ع) و برادرانش. زینب (س) در چنین خانوادهای و با چنین مربیانی رشد کرد. مادری که دختر خود را از کودکی برای صحنههای مختلف آماده کرده است و بعدی محیط: محیط وحی، محیطی که به روایتهای مختلف از۴۰ روز تا ۹ماه، پیامبر (ص) به در این خانه میآمد و میگفت: «السلام علیک یا اهل البیت»؛ محیطی که ۱۸ آیه سوره هل اتی در آن نازل شده است. محیطی که جریان کسا در آن اتفاق افتاده و جبرئیل بارها در آن حضور یافته است. به عبارت دیگر این مثلث وراثت، محیط و تربیت در زندگی حضرت زینب (س) به نوعی اتصال به وحی و عالم ملکوت دارد....
پیامبر (ص) در شب معراج از خدا پرسید: «یا رب ما آیت رضاک؟»؛ از کجا بفهمیم که خدا از ما راضی است؟ این حدیث گفتوگوی حق با پیامبرش است. گوینده خدا، مستمع رسولالله است. خداوند به پیامبرش (ص) فرمود: «اگر من از بندهای راضی باشم سه چیز را در زندگیاش قرار میدهم: ۱ـ شکرا لا یخالفه الجهل ۲ـ ذکرا لا یخالفه النسیان ۳ـ محبا لا یغفرا لا محبتی احدا.»؛ ۱ـ شکرآگاهانه: اگر بندهای شکر آگاهانه کرد نه هر شکری؛ بعضی گناه میکنند، میگویند الحمدالله، شکری که با چشم گناه نکند با زبان گناه نکند نعمت را در مسیر خودش صرف کند فرمود شکر آگاهانه. ۲ـ ذکری که فراموشی در آن نباشد و دائما توجه داشته باشد. ۳ـ محبتی که هیچ کسی را بر من ترجیح ندهد. در سوره توبه آیه ۲۴ آمده است: «قل ان کان آباؤکم وابناؤکم واِخوانُکم واَزواجُکُم وعشیرتکم»؛ اگر مردم این ۸ مورد را به خدا ترجیح دادند خداپرستی آنان زبانی است؛ بنابراین محبتی که در آن خدا باشد و دیگران فرع، شکر آگاهانه و ذکر دائم. خیلی دینداریشان حاشیهای است تا مسئله هزینه کردن میآید خودشان را عقب میکشند. دینداری اینجا ارزش دارد که فصلی نباشد. اگر هزینه برداشت عقبنشینی نشود. بیایید صفت تسلیم را در زندگی زینب کبری (س) تماشا کنیم: خانمی که روز عاشورا، شما هر حادثهای را دنبال میکنید جای پای زینب را میبینید... وقتی در تاریخ برگردی یک جا زینب (س) را پیدا نمیکنی. ایشان صبح یازدهم وقتی سوار شد و حرکت کرد دیگر زینب (س) شب عاشورا نیست گویا همهچیز فراموش شده است. فقط مسئولیت، فقط رسالت، فقط رساندن پیام. بالاترین ارزش این است که کسی به مقام تسلیم و رضا برسد «رضی الله عنهم و رضوا عنه» از خدا راضی باشد، خدا هم از او راضی باشد «یحبهم و یحبون» خدا را دوست داشته باشد و خدا هم دوستش داشته باشد.
