ای یوسف زهرا! در این روزگار آشفته و پر از تلاطم، دل به دریای بی‌کران عشق تو بسته‌ام. قلبم در انتظار طلوع فجری نو و جهانی تازه، لحظه‌شماری می‌کند. چشم به راه آمدنت نشسته‌ام، ای منجی عالم.
در این دنیای سرد و بی‌مهر، یاد تو گرمابخش وجودم است. با تو سخن می‌گویم، با تو درد دل می‌کنم و در خلوت شب‌هایم، به یاد تو اشک می‌ریزم. آرزویم این است که در پناه تو باشم که عالَم از خاندان شما خوش‌تر پناه ندارد.
مولاجان! مگر بنده از مولایش چه می‌خواهد جز رضایت! تو از ما راضی باش؛ که رضایت تو، آیینه پاک اعمال ماست و نارضایتی تو، نشان از آیینه زنگار گرفته اعمال ما دارد.
آقا جان! هر لحظه و هر دم، چشم به راه ظهور تو هستیم. بیا، تا جهان را با نور قدومت روشن کنی. بیا، تا دل‌های منتظر را مهر و محبت بخشی.