نوع برخورد و نگاه کشورهای آمریکایی و اروپایی به حملات مشابه تروریستی در ضاحیه لبنان و پاریس نشان‌دهنده رفتار دوگانه و تبعیض‌آمیز غرب با پدیده تروریسم است.
پایگاه بصیرت به نقل از خبرگزاری فارس، شامگاه پنج شنبه گذشته چند عامل تروریستی با حمله به مناطقی در ضاحیه لبنان باعث کشته شدن نزدیک به 50 نفر و مجروح شدن بیش از 240 نفر شدند.
گروه تروریستی تکفیری داعش مسئولیت این انفجارها را به عهده گرفته و از سه تن از عناصر خود به عنوان عاملان این انفجارها نام برده است.
یک روز بعد پاریس در قلب اروپا نیز هدف حملات تروریستی مشابهی قرار گرفت. عناصر تروریستی با انفجار چندین بمب در اطراف ورزشگاه محل دیدار دوستانه فرانسه و آلمان و حمله به چندین نقطه دیگر در این شهر بیش از 150 شهروند فرانسوی را به کام مرگ فرستادند و بیش از 200 را نیز مجروح کردند.
2 حمله تروریستی در کمتر از 2 روز در یک کشور خاورمیانه و اروپا.
در اینکه وقوع حملات تروریستی در هر کجای جهان از خاورمیانه گرفته تا اروپا و آمریکا محکوم است هیچ شکی نیست اما نوع برخورد و نگاه کشورهای آمریکایی و اروپایی به این دو حمله مشابه کاملا متفاوت و تبعیض آمیز بود.
به دنبال وقوع حملات تروریستی در ضاحیه جنوبی کشورهای اروپایی و آمریکا کاملا خونسردانه رفتار کردند و بسیاری از آنها حتی آن را محکوم نیز نکردند یا برای رفع تکلیف پیامی معمولی در محکومیت این حملات تروریستی صادر کردند. کاخ سفید و کاخ الیزه ساعتها بعد از وقوع حملات در لبنان طی یک بیانیه کوتاه آن را محکوم کردند هرچند که در موارد مشابه قبلی از همین بیانیه کوتاه نیز دریغ کردند. رفتار مقامات آمریکایی و اروپایی در برخورد با انفجارهای ضاحیه به گونه ای بود که انگار اصلا اتفاقی نیفتاده است. این درحالیست که وقوع چنین حملاتی در کشوری مثل فرانسه واکنش تند، عجولانه و خشمگینانه مقامات اروپایی و آمریکا را همواره به دنبال دارد که در موارد بسیاری تبعات فراوانی نیز دارد. مردم جهان هنوز واکنش عجولانه آمریکا به حملات تروریستی 11 سپتامبر را فراموش نکرده اند. تصمیم حمله به افغانستان در کمتر از چند ساعت پیامد همین حملات بود که هنوز هم بر سر عوامل وقوع این حملات بحثها و شبهات زیادی وجود دارد.
بلافاصله پس از انتشار اخبار مربوط به حملات تروریستی پاریس، باراک اوباما با ترتیب دادن یک نشست خبری آن را محکوم کرد و تاکید کرد که آمریکا در کنار دولت و مردم فرانسه ایستاده است. اوباما بلافاصله پس از نشست خبری و در حالیکه قبل از وقوع حملات با فرانسوا اولاند رئیس جمهوری فرانسه تلفنی گفتگو کرده بود مجددا صحبت کرد و مراتب همدردی خود را به همتای فرانسوی‌اش اعلام کرد. علاوه برآن سخنگو و وزیر خارجه آمریکا نیز به این حملات واکنش نشان دادند و آن را قویا محکوم کردند. در انگلیس نیز نخست وزیر و وزیر خارجه انگلیس با سرعت و قاطعیت هرچه بیشتر وقوع این حملات را محکوم کردند و آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نیز همچنین..
اگرچه عمق فاجعه و شدت حملات شب گذشته در پاریس بی سابقه بود اما مشابه چنین رفتاری در حملات تروریستی به مجله هتاک شارلی ابدو نیز مشاهده شد. در این حملات که در ژانویه 2015 رخ داد تنها 12 نفر کشته شدند اما مقامات غربی واکنشی هم سطح حملات دیشب از خود نشان دادند و حتی بسیاری از آنها در تظاهرات همبستگی با مردم فرانسه در پاریس شرکت کردند.
علاوه بر رئیس جمهوری و نخست وزیر فرانسه، رهبران نزدیک به 40 کشور جهان از جمله نخست وزیر بریتانیا، صدراعظم آلمان، نخست وزیر اسپانیا، رئیس جمهوری اوکراین، نخست وزیر اسرائیل، پادشاه اردن، و نخست وزیران ایتالیا و ترکیه در راهپیمایی حاضر بودند.
نوع بازی و چگونگی رفتار مقامات و رهبران غربی در موارد حمله تروریستی به کشورهای هم پیمان و هم مسلک خود در قیاس با کشورهای دیگر این را نشان میدهد که از نظر آمریکا و متحدانش حمله تروریستی به یک کشور غربی بد است اما همین حمله به شهروندان بیگناه مردم دیگر کشورها اشکال چندانی ندارد!! این بازی با پوشش خبری رسانه های غربی هم حمایت می‌شود و این دو کاملا در یک راستا و در جهت یک هدف حرکت میکنند. رسانه‌های غربی که متاسفانه جریان اصلی رسانه‌ای جهان را در اختیار دارند در موارد کشته شدن حتی یک شهروند غربی آن را بالفور به صدر اخبار رسانه‌های خود تبدیل میکنند و با استفاده از سلطه خبری خود اهمیت آن را صدچندان کرده و این خوراک را به مخاطبان خود میخورانند که جان یک شهروند غربی بیشتر از جان شهروندان دیگر نقاط جهان اهمیت دارد. آنها با این شیوه حساسیت مردم جهان را نیز به صورت مصنوعی بالا میبرند و در مواقع لزوم از آن به نفع خود بهره میبرند. به عنوان مثال اگر بخواهند حضور نظامی خود را در منطقه افزایش بدهند از همین حساسیت و عواطف تحریک شد ه افکار عمومی استفاده کرده و سیاست خود را پیش میبرند، چه آنکه فرانسه پس از حملات شارلی ابدو حضور نظامی خود را در خارمیانه افزایش داد.
مقایسه پوشش خبری حملات تروریستی در پاریس و شارلی ابدو و حمله تروریستی در ضاحیه این تفاوت و استاندارد دوگانه را به خوبی نشان میدهد. خبر حملات تروریستی در ضاحیه که ابعاد آن کمتر از حملات پاریس نبود نه تنها به صدر اخبار رسانه های غربی راه نیافت بلکه کاملا عامدانه سریعا به زیر کشیده شد. متاسفانه رسانه های خبری منطقه نیز تحت تاثیر بازی رسانه های غربی به سرعت موضوع ضاحیه را فراموش کردند و فیتیله آن را پایین کشیدند حال آنکه حملات پاریس تا مدتها سوژه تحلیل و خوراک خبری رسانه ها خواهد شد.
این درحالیست که ماهیت هر دو حمله تروریستی در ضاحیه و پاریس یکی بود. جنس آن یکسان بود و عوامل وقوع آن نیز عناصر یک گروه تروریستی بودند و مهمتر از همه اینکه در هر دو حمله قربانیان افراد و شهروندان عادی بودند.
