سراب توافق-محدودیت دولت برای خانواده های پرجمعیت-نفرت‌پراکنی علیه اسلام و مسلمانان در فیس‌بوک تحت حمایت غرب-مطالبه شفافیت هزینه‌های نامزدها-اوپک چگونه بازار را اداره میکند؟-به‌رغم تحریم‌ها، حال و روز ایران خوب است
 |
 |
سراب توافق
کیهان: مرداد 1396 وقتی تیم اندرسون استاد دانشگاه سیدنی به کیهان آمد، با توجه به شناختش از آمریکای لاتین و تحقیقاتش در حوزه کشورهای مورد تحریم آمریکا از او پرسیدیم برای به حداقل رساندن اثر تحریم‌ها چه پیشنهاد کاربردی میتواند ارائه دهد؟ اندرسون فهرستی از کشورهای آمریکای لاتین، شرق اروپا، غرب آسیا و همچنین ترکیه، ایران، روسیه و حتی چین را نام برد که به نحوی مورد تحریم ایالات متحده قرار گرفته بودند. او با اشاره به فهرست قابل‌توجهش و اینکه آمریکا امروزه بسیاری از کشورها را تحریم کرده گفت: «دور هم جمع شوید، یک اتحادیه از کشورهای تحت تحریم تشکیل دهید و نیازهای یکدیگر را برطرف کنید.» پیشنهادی که قابل تأمل به نظر می‌رسید و می‌توانست راهبرد جدیدی در سیاست خارجی تلقی شود. ایده‌هایی اینچنین که به کاهش نقش آمریکا در تبادلات سیاسی و اقتصادی میان کشورها می‌انجامید از جانب مسئولین آمریکایی نیز یک زنگ خطر به حساب می‌آمد. دست‌کم ویلیام برنز قائم‌مقام سابق وزارت خارجه آمریکا یک بار نگرانی‌اش نسبت به چنین اقداماتی را مطرح کرد و نوشت: «آمریکا به دلیل استفاده بیش از حد از تحریم‌ها به کارایی این ابزار سیاسی ضربه وارد کرده و کشورها را وادار کرد وابستگی خود به دلار و سیستم مالی آمریکا را کمتر کنند.» اتفاقی که به نظر می‌رسد نشانه‌هایی از آن هم‌اکنون نیز قابل مشاهده است. گسترش معاهدات پولی دو یا چند جانبه، طراحی و راه‌اندازی سیستم‌های پرداخت بانکی جایگزین سوئیفت، استفاده از ظرفیت بازار کشورهای همسایه در کنار تقویت نهادهای پیشران اقتصاد در داخل، گسترش پایه‌های مالیاتی به منظور اخذ مالیات از ثروتمندان، آمایش سرزمینی جهت رشد و توسعه ظرفیت‌های اقتصادی نظیر اقتصاد کشاورزی، ترابری و... همگی اهرم‌های متعددی در دست دولت هستند که با به‌کارگیری آن میتواند به مدیریت بهینه اقتصادی کشور در شرایط تحریم بپردازد و تأثیر تحریم‌های ناعادلانه آمریکا را اگر نگوییم هیچ بلکه به حداقل برساند. ما علی‌رغم همه این اظهارات انگار تصویر ذهنی رئیس‌جمهور از شرایط پس از برجام همان «بهشت برینی» است که باعث «حسادت رهبران کشورهای دیگر» شده است. ما اینجا با یک خطا در محاسبات ادراکی مواجه هستیم که همه دلسوزان و دست‌اندرکان موظفند ریاست محترم جمهور را در اصلاح آن یاری کنند. این خطای محاسباتی باعث میشود که مدیریت اجرایی کشور همچنان سراب را آب تلقی کرده و امکانات کشور را بار دیگر در راه رسیدن به آن هزینه کند. دل سپردن به میانجی‌گری‌های عمان و ارسال پیام به ژاپن به عنوان میانجی دیگر، شاید در عرصه دیپلماسی خالی از اشکال باشد اما در میدان عمل تداوم رویکردی است که چهار سال پیش با انعقاد برجام آزموده شد و اکنون به گِل نشسته است.
محدودیت دولت برای خانواده های پرجمعیت
تابناک: درباره دستور رهبر انقلاب برای برچیدن بساط سیاست‌های تحدید جمعیت و جایگزینی آنها با سیاست‌های تشویق به فرزندآوری سخن می‌گوییم که اگر در طرح بسته حمایتی مورد توجه طراحان قرار گرفته بود، احتمالا نتیجه‌ای متفاوت به دنبال داشت. نتیجه‌ای مانند افزایش مبلغ بسته به ازای افزایش جمعیت خانوار و بدون در نظر گرفتن محدودیت‌هایی مانند خانوار ۵ نفره. البته این تنها اشکال و تعارض طرح یاد شده با سیاست‌های کلان کشور نیست و در مساله ترویج ازدواج هم شاهد لنگ زدن اساسی آن هستیم. در این نکته که موانع زیادی برای تعلق یارانه به زوج‌های جوان وجود دارد و مبنای ارائه بسته حمایتی به افراد، قرار داشتن ایشان در فهرست یارانه بگیران است. مسیری سخت که موجب میشود بسیاری از زوج‌های جوان در زمره دریافت کنندگان این بسته حمایتی قرار نگیرند، در حالی که بر اساس قوانین بالادستی و مصوبات متعدد، باید مشوق‌های ازدواج افزایش بیابد. نکات تامل برانگیزی که مجابمان میکند، سازوکار طرح بسته حمایتی دارای ایراداتی جدی است که باید رفع شوند؛ پروسه‌ای که برای بررسی اعتراضات محرومان از دریافت این بسته ـ با حاشیه هایی ـ کلید خورده و با کندی زیاد پی گرفته میشود، اما ظاهرا قرار نیست از این ابعاد فراتر رفته و به رفع این تعارضات هم برسد، که اگر این گونه بود، دست کم شاهد وعده و وعید مسئولان در این خصوص می‌بودیم..
اگر میوه برجام را می‌خواهید، موشکی را بدهید برود/
آرمان: علی بیگدلی» فعال سیاسی اصلاح طلب و دیپلمات پیشین در یادداشتی نوشت: «به‌رغم تمام فشارهای وارده بر جمهوری اسلامی ایران و با وجود تمام انتظاراتی که ما از طرف‌های برجام داریم... . اگر ما در همین نقطه صفر باقی بمانیم و در رویکرد خود تغییری ایجاد نکنیم و منتظر امتیازگیری باشیم هیچ اتفاق مثبتی رخ نمی‌دهد. برجام در حالت فعلی یک پدیده مرده و بی‌فایده است و از این حالت خارج نمی‌شود مگر اینکه موازنه‌ای بین امتیازدهی ایران و طرف‌های برجام شکل گیرد. این فعال اصلاح طلب شرایط فعلی طرفین در برجام را «نقطه صفر» نامیده است. این در حالی است که تعهد ایران در برجام، ایجاد محدودیت گسترده در صنعت هسته ای بود و تعهد طرف مقابل نیز لغو تمامی تحریم ها از جمله تحریم های نفتی، مالی و بانکی بود. دولت آقای روحانی با بتن ریزی در قلب راکتور اراک و از کارانداختن سانتریفیوژها و توقف غنی سازی ۲۰ درصد، تعهدات خود را به طور کامل انجام داد. اما آمریکا و اروپا به هیچ عنوان به تعهدات خود عمل نکردند. بنابراین طرفین به هیچ عنوان در نقطه صفر قرار ندارند. این فعال اصلاح طلب در یادداشت مذکور مدعی شده است تا ما به اروپا امتیاز ندهیم، نمی توانیم انتظار به ثمررسیدن برجام را داشته باشیم. طرف اروپایی صراحتا اعلام کرده است که خواسته اش، ایجاد محدودیت گسترده در صنعت موشکی ایران و تغییرات گسترده در قدرت منطقه ای کشورمان و اجرای دستورات استعماری FATF است. کدام عقل و منطقی می گوید که در حالیکه چک برگشت خورده برجام روی دست دولت است، در برجام های بعدی نیز تعهدات نقد خود را اجرا کرده و منتظر وعده نسیه بنشینیم! آیا توان دفاعی و قدرت منطقه ای قابل معامله است؟!
نفرت‌پراکنی علیه اسلام و مسلمانان در فیس‌بوک تحت حمایت غرب
رأی الیوم: ما در روزنامه «رأی الیوم» و نیز بسیاری از عرب‌ها و مسلمانان با محدودیت‌هایی روبرو می‌شویم که برخی اوقات به سطح حمله مستقیم و بسته شدن صفحات شخصی یا صفحه مربوط به روزنامه در فضای مجازی می‌رسد زیرا ما از حق مشروع خود برای بیان دیدگاههایمان استفاده می‌کنیم. در این زمینه ملاحظه کردیم هر نوع انتقاد از دولت اشغالگر اسرائیل و جنایات آن در حق مردم ما در سرزمین‌های اشغالی یا بیان نام سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان، مدیریت «فیس‌بوک» را بر آن می‌دارد صفحه شخصی ما را ببندد. اخیرا فیس‌بوک نه تنها به حذف یا بستن صفحات کاربرانی که ترویج کننده خشونت یا تنفر هستند پایبند نیست بلکه مجموعه‌ای از صفحات کاربرانی را که دیدگاه‌هایی در تضاد با سیاست‌های آمریکا مطرح می‌کنند، نیز می‌بندد. بستن صفحات شخصی رهبران مقاومت فلسطینی در جنبش «حماس» و صفحات کاربران طرفدار «حزب الله» یا فعالان در جنبش‌های مردمی در بسیاری از کشورها، قابل تفسیر است. این اقدامات به شرکت فیس‌بوک منحصر نمی‌شود و حتی توئیتر» نیز همین سیاست را در پیش گرفته و میلیارد‌ها صفحه کاربران را بسته یا دنبال کنندگان (فالوئرها) آنها را حذف کرده و همین موضوع باعث شده میلیون‌ها نفر به پایگاه‌های اینترنتی جایگزین روی آورند. شاید برخی‌ها با ما بحث کنند که مدیریت فیس‌بوک صفحه شخصی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل را نیز بست، اما این بسته شدن فقط یک روز طول کشید که برای رد گم کردن بود.
مطالبه شفافیت هزینه‌های نامزدها
فارس: قانون انتخابات مجلس باوجود اصلاح مکرر، هنوز یکی از ناقص‌ترین قوانین کشور محسوب میشود به طوری که یک متقلب شارلاتان میتواند چهره واقعی خودرا از نهاد ناظر بر انتخابات مخفی کند و با پولهای مشکوک، تبلیغات انتخاباتی وسیعی هم راه بیاندازرد. دلسوزان نظام، اعضای شورای نگهبان و گروه‌های عدالتخواه و فسادستیز، بارها از دولت و مجلس خواسته‌اند برای واردنشدن پولهای کثیف به انتخابات و هزینه‌های کلان برای تبلیغات، قانون انتخابات را اصلاح کنند اما دولت و مجلس ترجیح داده‌اند دست به ترکیب فعلی قانون انتخابات نزنند.اینکه چرا دولت و مجلس برای جلوگیری از ورود پولهای کثیف و شارلاتانها به انتخابات، انگیزه‌ای ندارند، پدیده قابل تاملی‌است و بموقع باید موشکافی شود اما تعلل دولت و مجلس برای منع استفاده از پولهای کثیف در انتخابات، دلیل نمی‌شود شورای نگهبان هم در این مهم، دست روی دست بگذارد. خوشبختانه فناوری‌های جدید میتوانند برای یافتن پولهای کثیف و جلوگیری از تاثیرگذاری آنها در انتخابات، به شورای نگهبان کمک کنند. این شورا برای صیانت قوه مقننه از فساد، میتواند از همه داوطلبان ورود به مجلس بخواهد میزان و منابع تامین هزینه‌های تبلیغاتی‌شان را حداقل برای شورای نگهبان (و چه بهتر برای عموم مردم) شفاف کنند. هرکس میخواهد نماینده مجلس شود، طبعا باید پاکدست هم باشد و باید بتواند شورای نگهبان را مستندا قانع کند پول تبلیغاتش را از چه محلی تامین میکند. می‌توان انتظار داشت با اعلام همین شرط شفافیت زا، بسیاری از شارلاتانها، مانند خفاش که از نور میگریزد، قید حضور در مجلس را میزنند. اگرهم عده‌ای صریح بگویند بودجه تبلیغاتشان را از فلان واردکننده یا تاجر یا کارخانه‌دار میگیرند، هرچند تامین مالی نامزدهای انتخابات، جرم نیست اما میتواند به مردم در تشخیص نامزدهای خادم از خائن کمک کند. اگر هم کسی منابع مالی‌اش را کتمان کرد یا در اعلام رقم هزینه‌های انتخاباتی اش بی‌صداقتی کند، بالاخره در خطر رسوایی قرارمیگیرد. شفاف شدن هزینه‌های تبلیغاتی نامزدهای انتخابات و محل تامین آنها، برای داشتن مجلسی تمیز و سالم، ضروریست. چه خوبست شورای نگهبان در دفاع از قانون اساسی و حق مردم، از ابزار کارامد شفافیت، استفاده کند.
اوپک چگونه بازار را اداره میکند؟
اعتمادآنلاین: کشورهای الجزایر، ایران، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر،عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اکوادور، آنگولا، ونزوئلا و کنگو اعضای رسمی این سازمان هستند. هدف از تاسیس این سازمان یکپارچه‌سازی سیاست‌های تولید و فروش نفت در بازارهای جهانی بوده است. روند کنترل با در نظر گرفتن سقف و کف برای تولید نفت کشورهای عضو و غیرعضو طی میشود. اوپک در شرایط حساس، برخی کشورها را ملزم میکند برای کاهش قیمت‌های جهانی نفت، تولید خود را در هر بشکه کاهش دهند. البته این اتفاق چندان مطلوب برخی کشورها نیست و به همین دلیل این نتیجه همواره حاصل نمی‌شود. برای مثال ایران به دلیل شرایط تحریم و وابستگی اقتصادی‌اش به درآمدهای نفتی طی چند سال گذشته تاکنون خود را از کاهش تولید نفت معاف کرده است. این اتفاق به تازگی در جریان صد و هفتاد و هفتمین نشست وزارتی اوپک که در وین برگزار شد رخ داده است. در تمام سال‌های گذشته عربستان سعودی تنها کشوری بوده که تهدیدی برای بازار نفت به شمار می‌رود.این کشور که از کاهش قیمت نفت عصبانی است اخیراً تهدید کرده برای جلوگیری از کاهش قیمت‌ها بازار را از نفت لبریز خواهد کرد.
به‌رغم تحریم‌ها، حال و روز ایران خوب است
مشرق نیوز: کمپین «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه جمهوری اسلامی همچنان ادامه دارد، اما آن‌چه طی ماه‌های گذشته بیش از پیش روشن شده، این واقعیت است که تداوم این کمپین به خاطر نتیجه‌بخش بودن آن نیست، بلکه به دلیل خالی بودن دست واشینگتن از گزینه‌های دیگر است. چنان‌که رهبر انقلاب بارها تأکید کرده‌اند و بسیاری از کارشناسان هم پیش‌بینی می‌کردند، تحریم‌های آمریکا اگرچه ممکن است در ابتدا سختی‌هایی را به کشور تحمیل کند، اما اولاً تاریخ مصرف دارند و در صورت مقاومت اقتصادی ایران، کم‌اثر یا بی‌اثر خواهند شد، و دوماً حتی همان تحریم‌های اثرگذار را هم می‌توان با اقتصاد مقاومتی خنثی کرد.
مجله آمریکایی فارن‌افرز می‌نویسد بعد از بازگشت تحریم‌های‌آمریکا تصور می‌شد ایران دو گزینه تسلیم یا سقوط را پیش رو دارد، اما جمهوری اسلامی اکنون در حال تقویت جای پای محکم خود در منطقه است.
