دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، طی توییتی که ۲۱ شهریور منتشر کرد اعلام کرد به دنبال امارات متحده عربی، بحرین نیز با اسرائیل صلح می کند.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیز اعلام کرد تصمیم بحرین به ایجاد روابط دیپلماتیک با اسرائیل «دوران جدیدی از صلح» را رقم می زند.
ساعاتی بعد از اعلام توافق عادی سازی روابط میان اسرائیل، برخی کشورها از جمله مصر، امارات و انگلیس از این اقدام استقبال کردند.
در مقابل ایران، تشکیلات خودگران فلسطین، جنبش حماس و ترکیه این توافق را محکوم کردند.
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با صدور بیانیهای ضمن محکومیت شدید اعلام برقراری روابط دیپلماتیک میان بحرین و رژیم صهیونیستی، آن را اقدامی ننگین و خفت بار از سوی بحرین دانست که آرمان فلسطین و چندین دهه مبارزات و تحمل رنج و مصیبت مردم فلسطین را در قربان گاه انتخابات آمریکا ذبح میکند.
وزارت امور خارجه ترکیه هم تصمیم بحرین برای برقراری روابط دیپلماتیک با اسرائیل را به شدت محكوم كرده و آن را ضربه تازهای به تلاش ها برای دفاع از مساله فلسطین قلمداد کرده است.
تشکیلات خودگردان فلسطینی به تصمیم بحرین برای عادی سازی روابط با اسرائیل واکنش نشان داده و این اقدام را «خیانت» به آرمان مردم فلسطین دانسته است. وزارت خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین هم اعلام کرد، به دستور محمود عباس سفیر فلسطین در بحرین برای مشورت فراخوانده شد.
اعلام خبر عادی سازی ورابط بین بحرین و اسرائیل توسط رئیس جمهوری آمریکا نشانگر آن است که ترامپ تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری در سیزدهم آبان ماه امسال تلاش زیادی دارد تا بر دستاوردهای سیاست خارجه خود بیفزاید و در برابر رقیب خود جو بایدن از حزب دموکرات ، رای بیشتری کسب کند.
آن گونه که پیش بینی می شد امضای توافق صلح میان امارات و اسرائیل، قبح رابطه رسمی با رژیم غاصب را شکسته و سایر کشورهای عربی نیز به تدریج وارد روند صلح می شوند.
البته برخی کشورها از جمله عربستان سعودی، توافق رسمی با رژیم صهیونیستی را مشروط به اموری چون اجرای طرح «دو دولت» در اراضی اشغالی کرده اند، با این حال تجربه نشان داده است فشارهای آمریکا و اسرائیل غالبا اعراب را از خواسته های اولیه خود منصرف کرده و در نهایت دچار انفعال و تسلیم می شوند.
نکته قابل توجه در عادی سازی روابط اعراب با اسرائیل آن است که ترامپ علاوه بر مصرف تبلیغاتی برای انتخابات آتی، در صدد پیگیری راهبردهایی چون تثبیت امنیت و مشروعیت رژیم اشغالگر در منطقه می باشد.+
هدف دیگر آمریکا تکمیل کردن حلقه فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت است. در واقع تصور ترامپ و نتانیاهو این است که با پیوستن کشورهای عربی به گردونه صلح، ایران دچار انزوا شده و به همان نسبتی که بر عمق راهبردی اسرائیل افزوده می شود، از عمق راهبری ایران در منطقه کاسته می شود.
چنین تصوری شاید با محاسبات ظاهری در ژئوپولتیک منطقه سازگاری داشته باشد، اما با توجه به ظرفیت هایی که محور مقاومت دارا می باشد، انزوای ایران و توسعه اسرائیل حداقل در کوتاه مدت یک خیال خام است.
البته لازمه این امر، بهره برداری مناسب از ظرفیت های فوق می باشد تا طرح شوم «معامله قرن» مبنی بر ایجاد تغییرات اساسی در معادلات منطقه محقق نشود.
هدف معامله قرن تغییر موازنه سیاسی و امنیتی به نفع جبهه سازش و تضعیف محور مقاومت و در نهایت به فراموشی سپردن آرمان فلسطین می باشد.
بنا بر این لازم است جبهه مقاومت با محوریت جمهوری اسلامی حداقل در چهار عرصه، مخالفت و واکنش لازم را با روند سازش و عادی سازی روابط اعراب و اسرائیل نشان دهد:
1- در عرصه سیاسی و دیپلماسی لازم است پیش از ان که زمان بگذرد، ایران با مخالفان این روند (ترکیه، عراق، سوریه، تشکیلات خودگران و نیز گروه های مقاومت در منطقه) یک ائتلاف سیاسی قوی تشکیل داده و طراحی و اقدامات لازم را جهت اعمال فشار بر کشورهایی که سازش رسمی کرده اند (امارات و بحرین) انجام دهند و در عین حال نسبت به سایر کشورهایی که در صف سازش ایستاده اند نوعی بازدارندگی ایجاد کنند.
2- در زمینه اقتصادی، ظرفیت های مقاومت با توافقات و طرح های اقتصادی جدیدی می توان در تحت تاثیر قرار دادن جریان سازش نقش پررنگ داشته باشد. راهکارهایی از جمله قطع و یا حداقل کاهش روابط تجاری با کشورهای سازشکار از جمله مواردی است که در حوزه اقتصادی می تواند بررسی شود.
3- - در حوزه امنیتی لازم است با توجه به نزدیک شدن رژیم صهیونیستی به مرزهای ج اا و ایجاد احتمالی پایگاه های نظامی، تدابیر لازم دفاعی اندیشیده شده و قدرت بازدارندگی محور مقاومت به رخ دشمن کشیده شود.
4- در عرصه رسانه و افکار عمومی لازم است از رسانه های و دستگاه های تبلیغاتی و به ویژه شبکه های اجتماعی در بستر فضای مجازی استفاده کافی را برده و روند عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی را به شدت زیر سوال ببریم. با تبیین ابعاد و خطرات خیانت اعراب به آرمان فلسطین در کنار تهییج افکار عمومی حتی در کشورهای سازشکار، می توان یک جریان رسانه ای قوی در حوزه دیپلماسی عمومی پدید آورد که اگر به شکل هوشمندانه و هدفمند تداوم یابد، نوعی بازدارندگی علیه سازشکاران و حامیان آمریکایی و اسرائیلی آن ها ایجاد خواهد کرد.
در پایان باید گفت به همان نسبت که آمریکا و اسرائیل اصرار دارند روند سازش را به پیش ببرند و از هیچ کوششی در این زمینه دریغ نمی کنند، محور مقاومت نیز پیش از آن که فرصت از دست برود، باید تدابیر و اقدامات لازم را فراتر از محکومیت لفظی در دستور کار قرار دهد، تقویت محور مقاومت و تببین اهداف آمریکا و رژیم صهیونیستی از مهمترین اقداماتی است که در حال حاضر تاثیر گذار خواهد بود.