- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
روزنامه کیهان **
تحریف ممنوع؛ آدرس سراب ندهید!/ حسین شریعتمداری
۱- چند ماه قبل، رهبر معظم انقلاب طی سخنانی به مناسبت
عید سعید قربان تاکید کرده بودند که: « اگر جریان تحریف شکست بخورد، جریان تحریم نیز قطعا شکست خواهد خورد». «تحریف» حربه‌ای است که دشمنان دانا! و دوستان نادان و کم‌دان و یا واداده و آلوده، برای تغییر مسیر یک حرکت اصیل و کارساز، از «آب» به «سراب» در دست می‌گیرند. در تحریف، به جای شهر آباد، آدرس نا‌کجا‌آباد را می‌دهند. در کلام خدا (آیه ۳۹ سوره مبارکه نور) نیز اعمال کافران به سراب تشبیه شده و آمده است « وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيعَهًْ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً ... اعمال کسانی که کفر ورزیده‌اند به سراب شبیه است که تشنه، آن را آب می‌پندارد».
۲- دیروز رهبر معظم انقلاب در دیدار دست‌اندرکاران مراسم سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی و خانواده آن شهید بزرگوار، ضمن تجلیل مثال‌زدنی و کم‌نظیری از مقام برجسته شهید سلیمانی و تاکید بر این واقعیت که شهید سلیمانی، هم قهرمان ملّت ایران و هم قهرمان امّت اسلامی است، درباره مسائل این روزها نیز به نکات کار‌سازی توصیه فرمودند، از جمله اینکه:
«به دشمن اعتماد نکنید، این توصیه قطعی من است. به دشمن اعتماد نکنید. برای مسیر رفع مشکلات مردم، برای درست شدن آینده کشور به وعده این و آن اعتماد نکنید، این توصیه به مسئولین است. این وعده‌ها وعده خوبان نیست؛ وعده بَدان و اشرار است امّا آن هم از هر صد‌تایش یکی وفا نکند! دشمنی‌ها را از یاد نبرید. دشمنی کردند. دیدید که آمریکای ترامپ و آمریکای اوباما با شما چه کرد. [البتّه] این فقط مال ترامپ نیست که حالا مثلاً فرض کنید چون ترامپ رفت، بگویند تمام شد؛ نه، آمریکای اوباما هم با شما بدی کرد، با ملّت ایران بدی کرد و سه کشور اروپایی هم همین جور. این سه کشور اروپایی نهایت بدعملی را انجام دادند و لئامت را و دورویی و نفاق را در مقابل ملّت ایران نشان دادند».
۳- رهبر معظم انقلاب در توصیه دیگری فرمودند؛
«رفع تحریم دست دشمن است، و خنثی‌کردن تحریم دست ما است، غیر از این است؟ ما که نمی‌توانیم خودمان رفع تحریم کنیم، دشمن باید رفع تحریم کند امّا خودمان می‌توانیم این تحریم دشمن را خنثی کنیم. پس این مقدّم است، این درست است، بیشتر دنبال این باشیم. البتّه نمی‌گویم دنبال رفع تحریم نباشیم؛ چرا، واقعاً اگر بتوانیم تحریم را رفع کنیم، یک ساعت هم نباید تأخیر کنیم. البتّه چهار سال است تأخیر شده [یعنی] از سال ۹۵ بنا بوده همه تحریم‌ها یکباره برداشته بشود [امّا] تا الان نه فقط برداشته نشده، زیاد هم شده».
۴- توصیه‌های حضرت آقا مانند همیشه با پیوست منطقی، علمی، تجربی و بسیار بدیهی همراه است و از جمله درباره یکی از مسائل مطرح این روزها، یعنی تحریم‌ها به وضوح حاکی از آن است که؛
اولاً؛ دولت نباید برای رفع تحریم‌ها در انتظار رئیس‌جمهور جدید آمریکا بماند. اساس و شالوده تحریم‌ها در دوران اوباما ریخته شد و زیرپا گذاشتن تعهدات آمریکا هم در دوران اوبامای مؤدب دموکرات صورت گرفت، «دیدید که آمریکای ترامپ و آمریکای اوباما با شما چه کرد. [البتّه] این فقط مال ترامپ نیست که حالا مثلاً فرض کنید چون ترامپ رفت، بگویند تمام شد».
ثانیاً؛ دشمن از تحریم‌ها به عنوان اهرم و حربه‌ای برای مقابله با ایران اسلامی استفاده می‌کند و بدیهی است هرگز از حربه‌ای که در اختیار گرفته، دست بر نمی‌دارد، چرا که دشمن است و بسیار ساده‌لوحانه است که از دشمن انتظار داشته باشید در گرماگرم جنگ (جنگ اقتصادی)، اسلحه خود (تحریم) را کنار بگذارد. بنابراین اصلی‌ترین و موثرترین راهکار آن است که اسلحه دشمن را از کار بیندازیم و به قول حضرت آقا «رفع تحریم دست دشمن است، و خنثی کردن تحریم دست ما است، غیر از این است؟ ما که نمی‌توانیم خودمان رفع تحریم کنیم، دشمن باید رفع تحریم کند امّا خودمان می‌توانیم این تحریم دشمن را خنثی کنیم. پس این مقدّم است، این درست است، بیشتر دنبال این باشیم».
ثالثا؛ سه کشور اروپایی نیز قابل اعتماد نیستند و کسانی که برای رفع تحریم‌ها به همراهی آنها دل بسته‌اند، به جای آب، آدرس سراب می‌دهند و از پاسخ به این سؤال طفره می‌روند که سه کشور اروپایی تاکنون به کدامیک از تعهدات برجامی خود عمل کرده‌اند؟! و در کدام نقطه با آمریکا علیه کشورمان همراه نبوده‌اند؟!
۵- و اما، آنچه نوشتن این وجیزه را باعث شد، زمزمه‌های برخی از غربگرایان است که از تلاش احتمالی آنها برای تحریف بیانات حکیمانه رهبری خبر می‌دهد. با اشاره به این نکته که تحریف هنگامی صورت می‌پذیرد که دست حریف در مقابل استدلال‌ها و نظرات محکم طرف مقابل، خالی است. آنها با استناد به این بخش از بیانات حضرت آقا که فرموده‌اند: «البتّه نمی‌گویم دنبال رفع تحریم نباشیم؛ چرا، واقعاً اگر بتوانیم تحریم را رفع کنیم، یک ساعت هم نباید تأخیر کنیم» نتیجه می‌گیرند که حضرت ایشان مذاکره با آمریکا برای رفع تحریم‌ها را نفی نکرده‌اند! و حال آنکه؛
الف- تلاش برای رفع تحریم‌ها به معنی مذاکره نیست. نادیده گرفتن تعهدات کشورمان در مقابل بدعهدی حریف و تولید داخلی اقلام تحریم‌شده و... از جمله راهکارهای موثر است. به عنوان مثال طرح اخیر مجلس برای لغو تحریم‌ها که کاهش تعهدات برجامی ایران محتوای اصلی آن بود، به‌اندازه‌ای اثر‌بخش است که بلافاصله پس از تصویب، مخالفت شدید آمریکا و اروپا را به دنبال داشت و متاسفانه با مخالفت غیر‌قابل توجیه و بیرون از منطق و دلیل دولت محترم نیز رو‌به‌رو شده است! و یا هنگامی که به همت مثال‌زدنی سپاه در واکنش به تحریم بنزین، دست به تولید آن زدیم نه فقط مجبور شدند تحریم بنزین را لغو کنند بلکه برای فروش آن به التماس هم افتادند.
ب- رهبر معظم انقلاب بلافاصله بعد از آنکه فرمودند «اگر بتوانیم تحریم را رفع کنیم، یک ساعت هم نباید تأخیر کنیم»، تاکید می‌کنند که؛ «البتّه چهار سال است تأخیر شده [یعنی] از سال ۹۵ بنا بوده همه تحریم‌ها یکباره برداشته بشود [امّا] تا الان نه فقط برداشته نشده، زیاد هم شده». به بیان دیگر، حضرت آقا، ادامه راه قبلی را بی‌نتیجه و خسارت‌بار معرفی می‌کنند. چهار سال قبل آقای روحانی با خوش‌باوری گفته بود «امروز به ملت شریف ایران اعلام می‌کنم که طبق این توافق (برجام) در اولین روز اجرای این توافق تمامی تحریم‌ها حتی تحریم‌های تسلیحاتی، موشکی و اشاعه‌ای هم به صورتی که در قطعنامه آمده لغو خواهد شد. تمامی تحریم‌های مالی و بانکی و تمام تحریم‌های اقتصادی به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق»! ولی برخلاف انتظار خوش‌باورانه آقای روحانی نه فقط هیچیک از تحریم‌ها «بالمره» لغو نشد بلکه ده‌ها تحریم دیگر نیز به آن اضافه شد. کدام آدم عاقلی بازهم به مذاکره دل می‌بندد؟!
۶ - حضرت آقا به وضوح از امید بستن به آمریکا و ادامه مذاکره نهی کرده و آن را امیدی واهی معرفی می‌فرمایند. «برای درست شدن آینده کشور به وعده این و آن اعتماد نکنید، این توصیه به مسئولین است. این وعده‌ها وعده خوبان نیست، وعده بَدان و اشرار است امّا آن هم از هر صد‌تایش یکی وفا نکند! دشمنی‌ها را از یاد نبرید. دشمنی کردند. دیدید که آمریکای ترامپ و آمریکای اوباما با شما چه کرد. [البتّه] این فقط مال ترامپ نیست که حالا مثلاً فرض کنید چون ترامپ رفت، بگویند تمام شد؛ نه، آمریکای اوباما هم با شما بدی کرد، با ملّت ایران بدی کرد».
متاسفانه برخی از دولتمردان علی‌رغم دشمنی‌های آشکار آمریکا و عهد‌شکنی‌های پی‌در‌پی آن، اظهاراتی بر زبان و قلم دارند که نشان می‌دهد هنوز از خسارت‌های فراوان مذاکره با آمریکا که تحمیل فاجعه برجام از جمله آنهاست عبرت نگرفته‌اند و اصرار دارند نظر بایدن علیه ایران اسلامی و از جمله برجام را متفاوت از ترامپ معرفی کنند! و این درحالی است که ترامپ پس از آن از برجام خارج شد که پیشنهادش برای گنجاندن صنایع موشکی و محدودیت حضور کشورمان در منطقه از سوی ایران پذیرفته نشد و اکنون بایدن باز بازگشت به برجام را مشروط به همان شرط‌هایی می‌داند که ترامپ مطرح کرده بود.
۷- و بالاخره امید است کسانی که هنوز خواب مذاکره با آمریکا را می‌بینند و به گفته شهید بزرگوارمان حاج قاسم سلیمانی
متوجه نیستند که هدف نهایی و اصلی برجام براندازی ایران اسلامی است، هشدار داد که در پی آب به سراب نروند و به قول خواجه شیراز؛
دور است سر آب از این بادیه هش دار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت
***************************************
روزنامه وطن امروز**
مجلس با روحانی چه می‌کند؟/علی هدایتی
سال گذشته طی یادداشتی با عنوان «با این دولت چه کنیم؟» که در روزنامه «وطن امروز» منتشر شد، درباره نحوه مواجهه جریان انقلابی با دولت و شخص حسن روحانی مطلبی نوشتم. آنجا توضیح داده شد جریان انقلابی باید تمام تلاش خود را در راستای نقد صریح و غیرمحافظه‌کارانه سیاست‌های اشتباه دولت و تصمیمات شخص حسن روحانی به کار گیرد، چراکه منافع این سیاست برای مردم و انقلاب و نظام به مراتب بیشتر از فروغلتیدن در لاک محافظه‌کاری و اجرا و اعمال مصالح و منافع الزامی این رویکرد است. آن زمان به واسطه عدم بلوغ برخی دیدگاه‌های انقلابی که متاسفانه بشدت مخالف نقد صریح دولت روحانی بودند و فهم محافظه‌کارانه‌ای از این تکلیف داشتند، فضا فراهم نبود تا به آنها یادآور شویم نقد صریح دولت در واقع مبتنی بر یک واقع‌بینی و برساخته یک تدبیر و دوراندیشی انقلابی است. ما معتقدیم ـ و برای این اعتقادمان ده‌ها و صدها برهان و نشانه داریم ـ که آقای روحانی به هیچ عنوان از مسیر خوش‌بینی به آمریکا و دلخوشی به وعده‌های آمریکایی‌ها بازنمی‌گردد و متاسفانه او به واسطه تصورات غلطی که از نتیجه گره زدن مصلحت و سرنوشت خود به واشنگتن دی‌سی دارد، قابل اصلاح نیست و این موضوع باعث می‌شود امید چندانی نسبت به تغییر سیاست‌های او به سود اقتصاد و تامین معیشت مردم وجود نداشته باشد و اصطلاحا «درست بشو نیست».
اظهارات روز دوشنبه حسن روحانی در نشست خبری و آنجایی که او برنامه‌اش را درباره مذاکره با دولت بایدن مطرح کرد، به وضوح نشان داد پیش‌بینی‌‌ها درست از آب درآمد و او همچنان بر اساس برآوردی که از معامله با آمریکایی‌ها دارد، می‌خواهد واپسین روزهای حضور خود در دولت را نیز به پیگیری مجدد سیاست مذاکره با آمریکا و خوش‌بین بودن به تحقق وعده‌های آمریکایی‌ها سپری کند.
خب! این موضع روحانی بسیار خطرناک است. در 7 سال گذشته نتیجه اعمال این سیاست، چیزی جز به ویرانی کشاندن اقتصاد و کوچک شدن سفره‌های مردم و نیز مخدوش شدن بخشی از امنیت ملی نبوده است. او از موضع ضعف وارد مذاکره با آمریکایی‌ها شد، در حالی که احتمالا خودش هم می‌دانست مذاکره از موضع ضعف، دستاوردی برای ملت نخواهد داشت ولی شاید او منافعی جدا از منافع ملت برای خودش در موضوع مذاکره از موضع ذلت با آمریکایی‌ها تعریف می‌کرد.
اگر از مذاکرات برجامی آبی برای برجامیان گرم شد اما این مذاکرات و نتیجه آن نانی برای مردم نداشت. بی‌کفایتی دولت حسن روحانی نه تنها باعث تحمیل هزینه‌های زیادی به مردم و نظام شد، بلکه باعث شد در برخی موارد مانند آبان 98 بخشی از جامعه به واسطه این بی‌کفایتی دولت، به خیابان بیایند و یک ماجرای غمگین و یک هزینه سنگین برای ایران اتفاق افتاد. تداوم این بی‌کفایتی باعث شد اکثریت جامعه که هنوز امیدوار به بهبود و اصلاح امور از طریق ساختارها هستند، از طریق نهاد پارلمان، اصلاحات را پیگیری کنند. آن اراده‌ای که در مجلس شورای اسلامی بر اساس ذهنیت درست خود از مطالبات افکار عمومی، بحث استیضاح روحانی را مطرح کرد، اراده‌ای دقیق و با نیتی خیرخواهانه بود. چه کسی تردید دارد هر روز ماندن حسن روحانی در جایگاه ریاست‌جمهوری چه هزینه‌ای به مردم و نظام اسلامی تحمیل می‌کند؟ از طرف دیگر به اعتقاد بسیاری از جامعه‌شناسان، استیضاح روحانی باعث می‌شود مقداری از نفرت عمومی نسبت به این دولت و سیاست‌هایش برطرف شود و اصطلاحا مردم نفسی بکشند، آیا کسی منکر خشم عمومی ایجاد‌شده نسبت به سیاست‌های اشتباه این دولت است؟
بنابراین اراده پشت طرح موضوع استیضاح روحانی، یک اراده خیرخواهانه و دقیق و مصلحت‌گونه بوده است اما امتزاج 2 اصل «حکمت» و «مصلحت» باعث شد یک نگاه ریزبینانه و موشکافانه و دوراندیشانه نسبت به این موضوع یعنی پایان زودهنگام ریاست‌جمهوری روحانی، نمایندگان پیگیر بحث استیضاح را به تامل بیشتر وادارد و نتیجه آن شد که مجلس شورای اسلامی با نجابت و بر اساس یک مصلحت بالاتر برای مردم مظلوم، فعلا استیضاح را از دستور کار خارج کند و در حالی که بحث «عدم کفایت» محرز است، تلاش کند با تصویب قوانین درست، این دولت را وادار به کار کند تا این چند ماه پایانی، شاید خیری از این دولت به مردم برسد.
اکنون با مواضع روز دوشنبه حسن روحانی، به نظر می‌رسد نمایندگان پیگیر موضوع استیضاح روحانی، به این نتیجه برسند که تکلیف مماشات با این دولت پرهزینه از روی دوش آنها برداشته شده است. هم از این جهت که از مردم در مقابل پیامدها و هزینه‌های بیشتر تداوم سیاست خوش‌بینی روحانی به آمریکا حراست کنند و هم اینکه زودتر از زمان تعیین شده، شرایط و مسیر را برای جبران ویرانی‌های به جا مانده از سیاست‌های دولت روحانی هموار کنند.
ما معتقدیم باید از همه ظرفیت‌های قانونی استفاده کرد و مانع آن شد به بهانه مذاکره با آمریکا و لغو تحریم‌ها، منافعی پیگیری شود که هیچ نسبتی با رفاه و منافع مردم ندارد. درختی که 4 سال ثمر نداد، قطعا 8 سال و بیشتر هم ثمر نخواهد داد. کسی که 5 سال قبل چشم در چشم مردم مدعی شد همه تحریم‌ها برداشته شد، حالا پس از 5 سال وقتی می‌گوید زمان پایان عمر تحریم‌ها فرارسیده، آیا صلاحیت و مشروعیت دارد؟ قطعا نه! بنابراین موضوع «عدم کفایت» واضح و مشهود است. منتها هنوز برای اعلام نظر قطعی درباره نحوه برخورد با این واقعیت زود است. اگر قرار است روحانی حرف‌هایی که روز دوشنبه گفته را در عمل هم دنبال کند و بر خلاف قانون، مصوبات مجلس شورای اسلامی را که فعلا بنای تعامل با او را دارد اجرا نکند، به نظر نمی‌رسد دیگر بتوان نمایندگان مجلس را نسبت به ادای تکلیف مردمی و انقلابی خود در قبال این دولت منصرف کرد. اگر هم در نهایت او جانب مردم را گرفت و از تداوم یک مسیر و پیگیری همان سیاست‌های شکست‌خورده و پرهزینه قبلی دست برداشت، آنگاه نمایندگان مجلس باید نسبت به تصویب مصوبات و قوانین بر مبنای واقعیت و نه اوهام برآمده از خوش‌بینی بخشی از دولت به آمریکا اقدام کنند و شرایط کشور را برای بازگشت به ریل خدمتگزاری به مردم فراهم کنند.
***************************************
روزنامه خراسان**
مطالبه مهم رهبر انقلاب از رئیس جمهور و روسای قوا/دکتر سید علی علوی
نمی خواهم خیلی به گذشته برگردم اما در یک سال گذشته و به خصوص در ماه های پایانی دولت دوازدهم آن پیامی که از قوای سه گانه به مردم مخابره می شود انشقاق و افتراق است.مردم از خود می پرسند روسای قوایی که در جلسات سران یا جلسات هماهنگی اقتصادی یکدیگر را می بینند چرا از تریبون رسمی با یکدیگر یکی به دو می کنند؟چرا تکه پراکنی مناسب خلوت را در جلوت می کنند؟چرا از تریبون های رسمی پاسخ یکدیگر را به کنایه می‌دهند؟
سوالاتی از این دست که پاسخ های خوشایندی نمی‌تواند داشته باشد که حتما نشانه شیفتگی برای خدمت نیست.جالب این جاست وقتی روسای قوا در مقابل این سوال افکار عمومی قرار می گیرند که گفتار و رفتار شما نشان از انشقاق دارد دم از هم افزایی می زنند ادعایی که مردم در عمل چیز دیگری می بینند.واقعا برداشت روسای قوا از مردم و افکار عمومی چیست؟
آش چنان شور شده که دیروز رهبر انقلاب که مشی‌شان در انتقاد کردن از مسئولان تذکر در خلوت است مگر گوش شنوایی برای آن تذکر نباشد با انتقاد از برخی سخنان اختلاف‌افکن، به صراحت خطاب به مسئولان تاکید کردند :« مسئولان نباید این اتحاد و هم‌صدایی مردم را از بین ببرند و ملت را تکه‌تکه کنند، بلکه باید هر سه قوه به ویژه رؤسای آن ها با هم‌افزایی و همکاری، اتحاد ملی را روز به‌روز تقویت کنند.اختلافات خود را با مذاکره با یکدیگر حل کنید. مگر نمی‌گویید باید با دنیا مذاکره کرد، آیا نمی‌شود با عنصر داخلی مذاکره و اختلافات را حل کرد؟»
گویی ایشان مجبور می‌شوند در تریبون رسمی به آقایان تذکر دهند که مذاکره کردن با خودی که سخت تر از مذاکره با دشمن نیست، بنشینید اختلافات تان را با هم حل و فصل کنید.تذکری که نشان از واقعیتی تلخ داشت.شاید نشان از تذکرهای متعدد و عمل نکردن ها. همه قبول داریم که اختلاف نظر و تفاوت سلیقه امری اجتناب ناپذیر در کار اجرایی و مدیریتی است و بدیهی است که مسئولان در روند اجرای یک قانون یا انجام یک طرح مهم یا تعیین خط مشی و سیاست گذاری دچار اختلاف نظر شوند و گاه این تضارب آرا ممکن است نتیجه مفید و خوبی هم داشته باشد چرا که در میدان تضارب آرا ست که نظریه حق خودش را نشان می دهد اما آن چه حداقل طی هفته‌های اخیر شاهد آن بوده ایم متفاوت از تضارب آرا ست .رفتاری که تذکر صریح رهبر انقلاب را هم در پی داشته است .براساس مشی رهبری در این که رئیس جمهور و روسای قوا در تلاش هستند برای مردم و انقلاب کاری کنند شک نمی کنیم اما به نظر می رسد حتما در سبک و شیوه پیاده سازی مصلحت و تشخیص ها ،روسای قوا باید تجدیدنظر اساسی صورت گیرد.واقعیت این است که مردم از برخی نطق های رئیس جمهور در هیئت دولت از برخی نطق های نمایندگان در صحن علنی مجلس پیام وحدت دریافت نمی کنند
آفتی که متاسفانه پس از دولت دکتر احمدی نژاد گریبان انقلاب را گرفته و هنوز رها نکرده است. دور نیست زمانی که مردم از قوای سه گانه احساس وحدت می کردند.حتما منظور دلسوزان وتذکر رهبر انقلاب تک صدایی نیست واین توقع که روسای قوا با دیدگاه های مختلف هم نظری کاملی داشته باشند انتظاری معقول به نظر نمی رسد.حتی شاید اگر دشمن خارجی نداشتیم این اختلاف های علنی را می شد لوازم تضارب مثبت دانست اما واقعیت این است که در حالی که کشور درگیر جنگ اقتصادی بی سابقه ای است و در حالی که فشار حداکثری دشمن معیشت و کار مردم را هدف گرفته ، وحدت کلمه و هماهنگی قوا الزامی است و نمی شود دولت و مجلس و دستگاه قضا هر کدام کار خود را بکنند و راه خود را بروند.
چرا که به جد معتقدیم در عمل تاثیر و پیامدهای احساس یک چیز از واقعیت آن چیز مهم تر است. همان طور که احساس امنیت از خودامنیت مهم تر است ،احساس عدالت از خود عدالت مهم تر است ،احساس رفاه از خود رفاه مهم تر است،درباره وحدت هم همین گونه است. مهم نیست روسای قوا با هم هم نظر هستند یا نه اما مهم این است که مردم از روسای قوا فارغ از واقعیت نظراتشان احساس وحدت نمی کنند اتفاقی که به نظر می رسد در این برهه حساس از انقلاب که فشار دشمن به اوج خود رسیده رهبر انقلاب مجبور شده اند آن را پشت تریبون رسمی و گلایه گونه مطرح کنند.آقایان روسای قوا، ریاست محترم جمهور، ریاست مجلس و ریاست دستگاه قضا برای مطالبه رهبری فکری اساسی کنید. فکری اساسی که ثمره آن را در ماه های آتی که جزو بزنگاه‌های سرنوشت ساز انقلاب اسلامی است مردم آن را احساس کنند.
***************************************
روزنامه ایران**
تأکید مستمر بر هم‌افزایی ملی در بیانات رهبر انقلاب/محمدرضا باهنر/عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام
رهبر معظم انقلاب روز گذشته در دیدار با مســـئولان ســتاد بزرگـــداشت شـــهید ســـــلیمانی نکات و توصیه‌های مهمی را خطاب به مسئولان کشور بیان کردند. از تشریح جایگاه و نقش بی‌نظیر شهید سلیمانی در تحولات منطقه تا ضرورت خروج امریکایی‌ها از منطقه و توصیه به حل مشکلات از طریق همکاری و هم‌افزایی ملی و گفت‌و‌گوهای داخلی. ایشان همچنین در حوزه مراودات خارجی و بین‌المللی در عین حال که برقراری روابط با دنیای خارج را نفی نکردند اما تأکید داشتند که کلید حل مشکلات در داخل است. به تعبیر ایشان ما باید در حوزه‌های مختلف اقتصادی، دفاعی، اجتماعی و سیاسی قوی و قوی‌تر شویم تا بدخواهان ایران چشم به ضعف‌های ما نداشته باشند. به نظر می‌رسد مهمترین فراز سخنان رهبر معظم انقلاب همان تأکید همیشگی بر ضرورت همکاری‌ها و هم‌افزایی‌های ملی باشد چرا که وقتی این شیوه از تعامل و روابط داخلی جایگزین رفتارهای تقابلی شود...
و یا به تعبیر ایشان صدای واحدی از ایران اعم از مردم و مسئولان بلند باشد، به معنای تقویت جبهه داخلی هم برای حل مشکلات داخلی و هم ابزار چانه‌زنی قوی در مناسبات و مراودات بین‌المللی است. اینکه ایشان این مهم را یادآوری می‌کنند شاید ناشی از آن باشد که روابط مسئولان در قوا و حوزه‌های مختلف آن‌گونه که شایسته و بایسته است، نیست حال آنکه هر عقل سلیمی می‌پذیرد در مواجهه با شرایط سخت، کدورت‌های شخصی یا رقابت‌های جناحی باید به مرتبه نازل‌تری از اهمیت برود و آنچه در اولویت قرار گیرد، مسائل و منافع کلان و ملی است. اینکه ایشان تأکید دارند رفع تحریم به‌دست طرف‌های خارجی است اما خنثی کردن اثر تحریم در داخل و به دست خود ماست نکته بسیار مهمی است که راه حل تحقق آن نیز در همان توصیه قبلی ایشان یعنی تقویت روحیه همکاری و هم‌افزایی ملی است. اینکه در مواجهه با شرایط احتمالی آینده در حوزه سیاست خارجی و معطوف به چگونگی رفع تحریم‌ها، صداها و اقدامات مختلف و پراکنده‌ای مطرح باشد که گاهاً از چارچوب‌های متعارف بیان دیدگاه‌ها خارج شده و بیشتر نمایشگر تقابل داخلی است، برخلاف رهنمود صریح رهبر معظم انقلاب است که اتفاقاً در همان سخنان روز گذشته مسئولان را به گفتوگو با همدیگر برای رفع اختلافات توصیه کردند و گفتند که وقتی می‌توان با دنیا گفتوگو کرد چرا در داخل با همدیگر گفتوگو نمی‌کنید. بنابراین به نظر می‌رسد از منظر رهبر معظم انقلاب لازمه هر اتفاق مثبتی در کشور معطوف به پیشرفت و آینده بهتر ایران اسلامی، پرهیز از این پراکندگی‌ها و مواضع اختلافی و جایگزین کردن شیوه‌های همگرایی و همکاری ملی است. رهبر معظم انقلاب این نکته را هم یادآوری کردند که اگر راه‌حل‌هایی برای رفع تحریم‌ها وجود داشته باشد در عین حال که به وعده‌های غربی‌ها هم نباید اعتماد کرد، حتی یک ساعت هم نباید تأخیر شود. بر سر اینکه تحریم‌ها چقدر در بروز مشکلات اقتصادی و معیشتی تأثیر‌گذار است شاید اختلاف‌نظرهایی وجود داشته باشد، اما به هر حال بر مسئولان کشور است که از راه‌های عقلانی و عزتمدارانه برای رفع همین تحریم‌ها تلاش کنند. خنثی‌سازی تحریم‌ها به‌عنوان پارادایم اصلی در راستای مقاوم‌سازی کشور، منافاتی با تلاش در جهت رفع تحریم‌های ظالمانه فعلی ندارد و باید از هر تلاش و اقدام عزتمندانه و در چارچوب‌های رسمی نظام در این مسیر حمایت کرد. منتها باز هم به همان نکته مهمتر می‌رسیم که برای این منظور هم باید اقدامات و راهکارها یا تلاش‌ها در یک مسیر واحد و رسمی باشد یعنی از کانال همان گفت‌و‌گوها و هم‌افزایی‌های ملی باشد نه آنکه مسأله رفع تحریم هم محل اختلاف باشد.
***************************************
روزنامه شرق **
سخنانی برای طلیعه سیاست اصولی ایران/احمد شیرزاد. استاد دانشگاه
مسئله مهم سیاست خارجی و مذاکرات هسته‌ای برای رفع تحریم‌ها که البته به باور نگارنده فراتر از مسئله هسته‌ای است اما به‌هر‌حال عنوان مذاکرات هسته‌ای دارد، در حال ورود به فضای جدیدی است که با انجماد چهار‌ساله دوران سیاه ترامپ، متفاوت خواهد بود. امیدوارم این تحلیل به‌عنوان ذوق‌زدگی از آغاز به کار دولت جو بایدن تلقی نشود اما به‌هر‌حال هم‌زمان با تحولاتی که در سطح ایالات متحده رخ داده، در ایران هم خروج از دوران چهار‌ساله گذشته به‌ویژه از زمان اردیبهشت 97 و خروج ترامپ از برجام، قابل مشاهده است و تحرکات جدیدی که در بخش‌های مختلف روی می‌دهد و نحوه ورود مجلس جدید به این مسئله و تصویب یک طرح برای اثرگذاری روی جریان مذاکرات، بیانگر این تغییر فضا است. در‌عین‌حال صاحبان تریبون و روحانیونی که معمولا در تریبون‌های در اختیار، درباره مسئله سیاست خارجی نیز سخن می‌گویند و رسانه‌های اجتماعی و البته روزنامه و رسانه‌های برخط اعم از خبرگزاری‌ها و وب‌سایت‌های خبری نیز فضای پرتحرکی را ایجاد کرده‌اند. اما سخنان روز گذشته مقام معظم رهبری از جهاتی، دارای اهمیت مضاعف است. اشاره کردم که بعد از ناکامی ترامپ در انتخابات و فضاسازی‌های پس‌از‌آن، فضای جهانی متفاوت شده و الزامات آن دوره که از سوی مسئول تعیین راهبردهای خارجی ایران یعنی مقام معظم رهبری، با سیاست مقاومت فعال و خنثی‌کردن تحریم‌ها در‌حال پیگیری بود، احتمالا تغییراتی خواهد داشت. ایشان بارها در بالاترین سطح تنش‌ها با ایالات متحده ترامپ، تأکید داشتند که جنگ نمی‌شود اما مذاکره هم نمی‌کنیم؛ به این معنا که تاکتیک عدم استقبال از تنش در عین نپذیرفتن دیکته‌کردن تیم ترامپ که توأم با عهد‌شکنی بود، در دستور کار جمهوری اسلامی قرار داشت. در آن مقطع نه دولت امکان ورود به فضای گفتوگو با غرب را داشت نه سایر قوا و دستگاه‌ها می‌توانستند تصویر روشنی از تحولات مشاهده کنند. پس از اعلام نتایج انتخابات آمریکا و البته مواضع تیم بایدن در بازگشت به برجام، اکنون مقام معظم رهبری تأکید دارند که باید هم‌زمان بررسی امکان برداشتن تحریم‌ها در عین تأکید بر توان داخلی برای خنثی‌سازی تحریم‌ها، در دستور کار باشد و با مدیریت مؤثر و کارساز، اقداماتی که به سود منافع مردم است انجام شود. در واقع به زعم نگارنده، سیاست برداشتن تحریم یا مقابله با تحریم‌ها در یک راستاست و باید با اتکا به توان داخلی در مسیری قدم برداشت که تحریم‌ها بی‌اثر شود و این به‌طور خودکار به رفع تحریم‌ها کمک خواهد کرد. ایشان در چهار سال گذشته نیز مواضع روشنی داشته و البته حتما در جلسات داخلی با مسئولان کشور نیز ریل‌گذاری لازم را انجام داده‌اند اما بیان قدرتمند نکات تازه در‌این‌باره در فضای خبری و رسانه‌ای در یک سخنرانی رسمی، ادامه سکانداری ایشان بر اساس مقتضیات جدید جهانی و معادلات پساترامپ را نشان می‌دهد. ایشان بر اساس تجربه سال‌های گذشته، اهمیت حفظ انسجام داخلی و شنیده‌شدن صدای واحد از ایران را مد نظر قرار داده‌اند که این امر، حتما نیازمند هماهنگی کامل قوا است.
همان‌طور‌که امکان مذاکره با طرف‌های خارجی در ذهن مسئولان و فعالان سیاسی است، به طریق اولی مذاکره داخلی و رسیدن به تفاهم به‌ویژه بین مسئولان کشور و پرهیز از گفتوگو از طریق تریبون‌ها باید در دستور کار باشد که پیش‌نیاز حضور قدرتمند در مذاکرات خارجی است. علاوه بر اینکه دولت و قوای دیگر حتما باید به دور از ذوق‌زدگی و با طمأنینه مسئله را پیش ببرند، نه باید در مورد مسئله رفع تحریم طرف مقابل احساس کرد ما دست‌و‌پا‌بسته هستیم و نه باید برخورد غیر‌واقع‌بینانه داشت. اما مسئله مظلومیت مردم ایران و ضد‌انسانی‌بودن تحریم‌های ظالمانه باید به گوش جهانیان برسد. جریان‌های اصولگرا و البته طیف پر‌سر‌وصدای آنان نیز باید مفهوم این سخنان مهم را درک کنند. اینجا طرف صحبت رهبری نظام، همه طرف‌ها هستند به‌ویژه آنهایی که عجله دارند و فکر می‌کنند یک مسئله غامض ۲۰ساله را می‌شود با ضرب‌الاجلی دو‌ماهه به نتیجه رساند و می‌خواهند به هواداران خود اعلام کنند با یک مصوبه و هشدار و ترساندن طرف مقابل، کار تمام است، لازم است پختگی سیاسی و روش درست مذاکره و چانه‌زنی را در پیش بگیرند. نگارنده با تجربه حضور در نهاد پارلمان، اقدام همکاران مجلس یازدهم را فاقد پختگی سیاسی می‌دانم که متأسفانه این مصوبه اکنون ابلاغ شده است. نباید دست مسئولان سیاسی برای مواجهه درست با غرب در مذاکرات بسته باشد. مجلس حتما حق ریل‌گذاری دارد، همان‌طور‌که طرف مقابل، مدام مصوبات کنگره را به رخ می‌کشید و انگار دولت ایران باید مسئول راضی‌کردن کنگره هم باشد، مجلس ایران هم حقوقی دارد ولی ورود مجلس نباید با حرف‌ها و مواضع نسنجیده همراه شود. کشور در شرایط خطیری به سر می‌برد و دولت با دشواری بسیار زیادی در حال اداره کشور با درآمدهای بسیار پایین است؛ پس نباید سمت‌و‌سوی مصوبه، تهدید علیه دولت ما باشد. یا مسئولان قضائی نباید خطاب به مسئولانی که درباره مصوبه نادرست مجلس انتقاداتی دارند، دست به تهدید بزنند. طنین سخن مقام معظم رهبری این است که ما با طرف‌های دیگری مواجهیم و نباید گفت‌وگوی داخلی قوا با زبان گزنده باشد و مجلس چاقوی دولت و نظام را تیز کند نه اینکه تیری را به سمت دولت پرتاب کند. به‌هر‌حال تجربه ورود مقام معظم رهبری در سطح رسمی به مسائل سیاست خارجی به همه طرف‌ها این پیام را می‌دهد که کشتی‌بان، مسیر را مشاهده کرده و مسئله رها‌شده نیست. ایشان معتقد است از موضع عزت، حکمت و مصلحت می‌توان از فرصت ایجاد‌شده در فضای پساترامپ استفاده کرد و البته هم‌زمان باید تحکیم فضای داخلی و صدای واحد در مذاکرات در دستور کار همه تصمیم‌گیران باشد
***************************************
