واکاوی کشورهای هدف در تحریم نشان می دهد، غرب اهدافی را که از دریچه تحریم به دنبال تحقق آن بود، به دست نیاورده است. سلاح تحریم به صورت عملی کارآمدی خود را از دست داده و در برخی موارد نیز هزینه هایی برای غرب به وجود آورده است.بررسی وضعیت تحریم های اعمال ده علیه کوبا نشان می دهد که آمریکا بر اثر تحریم ها نفوذ و اعتبار خود را در این کشور از دست داده و در حوزه بین المللی نیز دیگر کشورها ارزش و اعتباری به تحریم های آمریکا قائل نیستند.
با گذشت ۶۰ سال از اولین تحریم واشنگتن علیه کوبا، تحریم های این کشور علیه هاوانا همچنان ادامه دارد اما این سیاست واشنگتن به دلایل متعدی از قبیل زیان تحریم ها برای اقتصاد آمریکا، کاهش نفود واشنگتن و از دست دادن حمایت جهانی از تحریم ها نتوانسته به اهداف خود دست یابد و شکست خورده است.
تارنمای نشریه آمریکایی نشنال اینترست در تحلیلی آورده است: تحریم های آمریکا از همان ابتدا شکست خورده بود. در سوم فوریه ۱۹۶۲ میلادی، جان اف کندی رئیس جمهوری وقت آمریکا اعلامیه ۳۴۴۷ را امضا کرد که سرآغازی برای تحریم تجاری کوبا بود. اکنون زمان آن رسیده که آمریکا به این سیاست شکست خورده پایان دهد.
تحریم آمریکا از همان ابتدا دچار نقص بود. نخست مانند بسیاری از سیاست های ناشی از دوران جنگ سرد، در این تحریم ها از دریچه کاپیتالیسم در مقابل کمونیست نگریسته شد. در جریان جنگ سرد نیز پیوسته از این دریچه به مسائل ژئوپلتیکی نگریسته می شد و باعث خارج کردن مسائل ژئوپلتیکی از مسیر اصلی آن و تشدید تهدیدها می شد.
سلب مالکیت اموال تحت مالکیت آمریکا در کوبا به ارزش ۱.۸ میلیارد دلار نقص دوم آن را شکل داد. تصور غلطی که نشان می داد تهدید کمونیستی نگرانی های مشروع را ایجاد کرده است.
قرار دادن کمونیست در مقابل دیدگاه کاپیتالیستی باعث شد که سیاست آمریکا عمدا غیرنظامیان را هدف قرار دهد. بستر تحریم های نهایی نخست ناشی از تلاش های دولت دوایت آیزنهاور فراهم شد و هدف از آن تضعیف حکومت کمونیستی فیدل کاسترو از طریق تضعیف اقتصاد کوبا بود.
کندی بعد از شرمساری ناشی از شکست حمله به خلیج خوک ها در سال ۱۹۶۱ و اعلام رسمی استقلال کوبا از سوی فیدل کاسترو به سیاست تحریم متعهد شد.
با وجود فروپاشی شوروی سابق و مرگ کاسترو که تحریم ها ابتدا به منظور انتقام گیری از او طراحی شده بود تحریم های هاوانا به دلیل سیاست های معاصر آمریکا ادامه داشته است.
موضوع تحریم کوبا با توجه به اهمیت انتخابات ایالت فلوریدا به عنوان یک ایالت تاثیرگذار در نتایج انتخاباتی همچنان زنده نگه داشته شده است زیرا دموکرات ها و جمهوریخواهان هیچ یک تمایلی ندارند سهم بزرگ آرای هیسپانیک تبارها در انتخابات را از دست بدهند.
بر اساس گزارش مرکز تحقیقات پیو در سال ۲۰۱۸، آمریکاییهای کوبایی تبار ۲۹ درصد از آرای لاتین تبارهای ثبتشده در فلوریدا را تشکیل میدهند، در حالی که رای دهندگان لاتین تبار ۱۷ درصد از کل جمعیت رایدهنده این ایالت را تشکیل میدهند. بر اساس نظرسنجی دانشگاه بین المللی فلوریدا، ۶۳ درصد از آمریکایی های کوبایی تبار در جنوب فلوریدا همچنان موافق تحریم تجاری کوبا هستند. علاوه بر این، ۵۵ درصد از کوباییهای فلوریدا معتقدند که کوبا تهدیدی برای آمریکا محسوب می شود.
این در حالی است که ۷۴ درصد از مردم از سیاستهای آمریکا برای افزایش فشار بر دولت کوبا که به منظور ترویج تغییر رژیم طراحی شده است، حمایت میکنند.
این رسانه در بخشی از گزارش خود به حمایت جمهوریخواهان از ادامه تحریم ها در کوبا اشاره کرده و ادعا می کند که دموکرات ها باید به آرای کوبایی ها در فلوریدا توجه داشته باشد. نتایج نظرسنجی که هنگام خروج رای دهندگان در انتخابات میان دوره ای کنگره ۲۰۲۲ انجام شد نشان داد که برخی از اتباع کوبایی از جمهوریخواهان در رقابت های برای کسب کرسی فرمانداری و انتخابات سنا حمایت کرده اند. نظرسنجی دیگری نشان داد که تقریبا ۵۲ درصد از کوبایی های مقیم فلوریدا به عنوان جمهوریخواه در انتخابات ثبت نام کرده اند و تنها اندکی بیش از ۲۱ درصد خود به عنوان دموکرات در انتخابات ثبت نام کرده اند.
این گزارش افزود: با این وجود، تحریم های کوبا باید متوقف شود و دلیل نخست آن این است که این تحریم ها شکست خورده اند. با گذشت ۶۰ سال از اعمال سیاست تحریمی و با وجود تاثیر این تحریم ها در رنج و گرسنگی و ناامیدی کوبایی ها، حکومت آن تغییری نکرده است. با مرگ فیدل کاسترو بردارش رائول کاسترو اداره کشور را ادامه داد و بعد بازنشسته شد.
میگل دیاز کانل رئیس جمهوری کنونی کوبا دبیر اول حزب کمونیست کوبا است.
این تحریم ها مانند بسیاری از تلاش های تحریمی آمریکا فقط باعث برانگیخته شدن احساسات ضد آمریکایی در این کشور جزیره ای و لطمه به آسیب پذیرترین اقشار جامعه شده است. بر اساس برآورد سازمان ملل اقتصاد، کوبا در مدت ۶۰ سال تحریم ۱۳۰ میلیارد دلار ضرر دیده است.
تحریم کوبا همچنین به ضرر آمریکا بوده است
اتاق بازرگانی آمریکا براورد کرده که تحریم کوبا ۷۵ میلیارد دلار به ضرر اقتصاد آمریکا در این مدت ۶۰ سال بوده است.
علاوه بر این، پیشرفتهای کوچکی مانند مالکیت خانههای خصوصی که اکنون در اختیار کوباییها قرار دارد، به ضرر آمریکاییها است زیرا کوباییها خانههای خود را به اروپاییها میفروشند و از یورو برای خرید مایحتاج خانواده استفاده میکنند.
تحقیقات سال ۲۰۰۲ بنیاد سیاست کوبا نشان داده که هزینههای تحریم هاوانا بر اقتصاد آمریکا میتواند از طریق کاهش صادرات محصولات کشاورزی به ۴.۸۴ میلیارد دلار در سال افزایش یابد.
تحریم کوبا با حمایت جهانی مواجه نیست
دومین دلیل نیاز به لغو تحریم کوبا فقدان حمایت جهانی است. مجمع عمومی سازمان ملل برای سی امین سال متوالی به جز سال ۲۰۲۰ که به دلیل کرونا رای گیری انجام نشد با اکثریت آرا خواستار پایان دادن تحریم کوبا از سوی آمریکا شده است.
فقط رژیم صهیونیستی از آمریکا حمایت کرده است. تحریم ها تاثیر دلخواه را نداشته است.
سومین دلیل شکست تحریم آمریکا توافق اخیر هاوانا با پکن برای بازسازی و ارتقای فرصت های سرمایه گذاری چین است. چین ۱۰۰ میلیارد دلار به کوبا برای رهایی از بحران اقتصادی در این کشور کمک کرده است.
چین دومین شریک تجاری کوبا پس از ونزوئلا است و هاوانا در سال ۲۰۲۱ رسماً به طرح کمربند و جاده به منظور مشارکت در پروژه های انرژی پیوست.
آمریکا نفوذ خود را در جهان از دست داده است
نشست اخیر سران قاره آمریکا در لس آنجلس نشان میدهد که چقدر این نفوذ در آمریکای لاتین کاهش یافته است و مسئله کوبا در کانون این تنزل قرار دارد. پس از این که آمریکا از دعوت رهبران کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه خودداری کرد، چهار نفر از سران این منطقه از حضور در این اجلاس صرف نظر کردند.الکساندر مولدوان محقق جنبش های اجتماعی و آمریکای لاتین در دانشگاه یورک آمریکا بر این باور است که کشورهای آمریکای لاتین سیاست های تجاری خود را به سمت چین تغییر داده و از غرب فاصله گرفته اند.
همزمان با دخالت های آمریکا در سیاست های کشورهای آمریکای لاتین در یک قرن گذشته چین از طریق پیشرفت قدرت نرم در این منطقه جهش بزرگی داشته است.
نشنال اینترست نتیجه گرفت: جنگ سرد باعث شد که آمریکا سیاستی را برای کوبا ترسیم کند که به ضرر همه طرف ها بوده است.
شصت سال از این سیاست شکست خورده می گذرد و قبل از اینکه رقابت قدرتهای بزرگ با چین از کنترل خارج شود و شصت سال دیگر از این سیاست شکست خورده بگذرد، زمان آن فرا رسیده است که آمریکا به تحریم کوبا پایان دهد.