اختلاف بین آمریکا و رژیم صهیونیستی دلایل متعددی دارد. یکی از این دلایل می تواند به ناتوانی آمریکا در حمایت از این رژیم برگردد که آن هم ریشه در افول ایالات متحده دارد. این موضوع سبب شده است که آمریکا نتواند هزینه های حمایت و نگهداری از سگ نگهبانش در منطقه را مالیات بگیران دریافت کنند. اساسا ضعف نظامی، سیاسی، اقتصادی و کاهش قدرت نفوذ آمریکا در برابر دیگر کشورها باعث شده است که ایالات متحده در برنامه های خود بدنبال اولویت های نخست و مهم بگردد که به نظر می رسد رژیم صهیونیستی در اولویت نخست دموکرات ها در کاخ سفید نباشد. علل دیگر اختلاف بین آمریکا و رژیم منحوص صهیونیستی نیز می توان به رفتار نتانیاهو در شرایط کنونی و عدم همراهی آن با سیاست های بایدن نامید.
این پایگاه خبری در گزارش خود به این نکته اشاره می کند که رژیم صهیونیستی به قدری دست به بی هنجاری و نقض برخی اصول زده که حتی دولت آمریکا نیز در بحث حمایت از آن با چالش های جدی رو به رو شده است. مساله ای که در آینده می تواند جلوه های روشن تری را به خود بگیرد.
پایگاه خبری میدل ایست مانیتور در گزارش خود می نویسد:
« اگرچه آمریکا همچنان قوی ترین حامی اسرائیل است، با این حال، نشانه هایی نیز وجود دارند که حاکی از این مساله هستند که "پیوندهای ناگسستنی" میان تلآویو و واشنگتن، با چالش های جدی رو به رو شده اند. در پی برگزاری راهپیمایی تحریک آمیز و پرمناقشه پرچم در اراضی اشغالی در تاریخ 18 مِی که هر سال توسط افراط گرایان صهیونیستی در قدس شرقی برگزار میشود، آمریکا نیز در کنار دیگر کشورهای جهان به شدت از نژادپرستی حاکم بر این راهپیمایی که جلوه های عینی را نیز از خود پیش چشم جهانیان قرار داد، انتقاد کرد.
"متئو میلر"، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا راهپیمایی نژادپرستانه پرچم در اراضی اشغالی را که شماری از مقام های شناخته شده اسرائیل نیز در آن شرکت کردند را محکوم نکرد بلکه به طور خاص، شعارها و مسائل کلامی که در جریان این راهپیمایی مورد استفاده قرار گرفت و ماهیت نژادپرستانه داشت را هدف انتقاد قرار داد. انتقاداتی که به نوعی انتقاد از کلیتِ شاکله دولت نتانیاهو بود. دولتی که اغلب اعضای آن را راست های افراطی در اراضی اشغالی تشکیل می دهند.
میلر در توئیتی گفت: "آمریکا صریحا با هر گونه حرکت نژادپرستانه در هر شکلِ آن به مخالفت می پردازد. ما شعارهای نژادپرستانه ای که در جریان راهپیمایی اخیر پرچم در اسرائیل سر داد شده و به طور خاص شرکت کنندگان حاضر می گفتند، (مرگ بر اعراب) را محکوم می کنیم". کاملا واضح است که آمریکا محتاط است که مبادا انتقادات آن معطوف به کلیتِ رژیم اسرائیل شود. آمریکا در اغلب موارد محکوم کردن های کلی را بدون در نظر گرفتن جزئیات، معطوف به طرفِ فلسطینی کرده است.
از سوی دیگر، در بحبوحه جنگ خونین تحمیلی اخیر اسرائیل علیه نوار غزه، واشنگتن بار دیگر از این ادعای تکراری که اسرائیل حق دارد از خود دفاع کند، استفاده نمود. این در حالی است که اساسا این ادعا نسبت به ریشه های اصلی وقوع جنگ اخیر در غزه بی اعتنا بود. موضع آمریکا در رابطه با جنگ غزه بازتاب دهنده این مساله است که مثلا نتانیاهو مدافع اسرائیل علیه آنچه حملات تروریستی فلسطینی ها علیه این رژیم ادعا میشود، می باشد.
با این حال، باید توجه داشته باشیم که قهرمانِ مدافع حقوق اسرائیلی ها از نگاهِ واشنگتن (اشاره به نتانیاهو) 5 ماه است که هیچ دعوتنامه ای را از کاخ سفید برای سفر به آمریکا دریافت نکرده است. دلیل اصلی آن هم این است که وی عملا رئیس دولتی است که تندروترین دولت در کل تاریخ جعلی رژیم اسرائیل است.
برخی مایلند این باور را داشته باشند که تصمیم دولت بایدن جهت فاصله دادن خود از نتانیاهو را اقدامی نوعدوستانه و مثبت تفسیر کنند. این در حالی است که اساسا یکچنین مساله ای صحت ندارد. آمریکا همچنان به حمایت های سنگین خود از اسرائیل در حوزه های نظامی، مالی، سیاسی و البته دیگر حوزه ها به شدت ادامه می دهد.
ریشه های اصلی رویکردِ منفی دولت بایدن نسبت به نتانیاهو را باید در گذشته و زمانی که نخست وزیر کنونی اسرائیل، این رژیم را به متحد جمهوری خواهان علیه دموکرات ها و سیاست هایشان تبدیل کرد، جستجو کرد. تاکتیک های نتانیاهو در دوره حضور ترامپ در قدرت برای اسرائیل سودآور بود با این حال به محض خروج وی از قدرت، آسیب های جدی را هم به اسرائیل و هم موقعیت سیاسی نتانیاهو وارد کرد.
شکی نیست که بایدن حامی دو آتشه اسرائیل است. او نه تنها از منظر سیاسی، بلکه از حیث ایدئولوژیک نیز قویا به اسرائیل وفادار است. او در جایی می گوید: "من یک صهیونیست هستم. برای صهیونیست بودن نیازی نیست که یهودی باشید". او این موضع گیری را بارها و بارها و با غرور تمام ایراد کرده است.
با این همه باید در نظر داشت که بایدن، ضدِ نتانیاهو نیز است. مساله ای که کاملا در نقطه مقابل روابط دوستانه ترامپ-نتانیاهو قرار دارد. بایدن زمانی که معاون رئیس جمهور آمریکا یعنی باراک اوباما بود، تا حد زیادی نشانههایی را از رویکردهای خود در مخالفت با نتانیاهو بروز داده بود.
اقدامات تهاجمی نتانیاهو علیه دولت اوباما، به بایدن آموخت که وی(نتانیاهو) شخصیت قابل اعتمادی نیست. با این همه، بایدن با توجه به موقعیت نه چندان مطلوب خود در میانِ آمریکایی ها(از حیث محبوبیت عمومی)نمیتواند نتانیاهو را صراحتا به چالش بکشد و بدون تردید در این رابطه نگاهی جدی به لابی قدرتمند نتانیاهو و اسرائیل در آمریکا دارد.
در این میان جالب است که کلیت حزب دموکرات نیز تا حدی در ابراز حمایت های قاطع خود از اسرائیل در منازعه آن با فلسطینی ها تغییر رویه داده اند. موضوعی که در نظرسنجی های مختلف که در روزها و ماه های اخیر انجام شده اند به وضوح قالب مشاهده بوده است. به عنوان مثال بر اساس نظرسنجی موسسه "گالوپ"، 49 درصد از دموکرات ها در منازعه میان فلسطینی ها و اسرائیل، با ملت فلسطین همزاد پنداری دارند.
این در حالی است که این میزان برای اسرائیل، 38 درصد است. تغییر رویکرد دموکرات ها در رابطه با اسرائیل، بیش از همه حاکی از این است که مواضع آن ها به صورت سنتی در رابطه با اسرائیل و فلسطین، تحت تاثیر نسل های گذشته بوده و اکنون مسائل جدیدی در حال نشان دادنِ خود هستند. البته سیاستمداران مختلفی از حزب دموکرات لوایح مختلفی را با هدف محدود کردن اقدامات صهیونیست ها علیه فلسطینی ها نیز در نهادهای قانونی کشورشان تهیه می کنند. جالب اینکه حتی برخی از سیاستمداران آمریکایی طرح هایی را با هدف قطع کمک های مالی آمریکا به اسرائیل نیز ارائه کرده اند.
در این میان دلایل مختلفی وجود دارند که ما را قانع می سازند، تغییر سیاست ها و رویکردها در آمریکا نسبت به اسرائیل، علی رغم اینکه کُند و ضعیف و بعضا نمادین هستند، با این حال به احتمال فراوان روندی ادامه دار خواهد بود.
یک دلیل این است که اکنون رژیم اشغالگر قدس در عرصه حکمرانی خود به سمت راست های افراطی تغییر جهت داده و دولت لیبرال آمریکا و رسانه های آن، زمینه های مشترک بسیار کمی را با دولت نتانیاهو جهت همکاری و گسترش روابط می بینند.
دلیل دوم ثبات قدم و توانایی های قابل توجه فلسطینی ها جهت غلبه بر محدودیت هایی است که رسانه های جریان اصلی غرب برای آن ها ایجاد می کنند و مایلند که آن را مشمول سانسور کنند. به بیان سادهتر، فلسطینی ها اکنون اهرم های متنوع و قدرتمندی را برای نمایش واقعیت های خود و ظلمی که اسرائیل به آن ها انجام می دهد، در اختیار دارند.
و در نهایت سوم اینکه شبکه های حمایت از فلسطینی ها به ویژه در قالب سازمان های مردم نهاد، گسترش قابل توجهی یافته اند که این مساله خود سبب می شود تا صدای آن ها در نهادهای قانونی آمریکا شنیده شود و بعضا حتی ایجاد فشار کند.
زمان مشخص خواهد کرد که آمریکا در ادامه راه چه رویکردی را در رابطه با اسرائیل و ملت فلسطین اتخاذ خواهد کرد. با این حال، با توجه به شواهد کنونی، حمایت از اسرائیل در آمریکا و به ویژه در میان دموکرات های این کشور، با نرخ بی سابقه ای در حال کاهش یافتن است. این مساله ضربه ای سنگین به اسرائیل و البته خبری خوش برای آن هایی است که خواستار استقرار صلح در فلسطین هستند».