«ابراهیم» فرزند «مالک اشتر» بههمراه «مختاربنابوعبید ثقفی» در خونخواهی امام حسین (ع) علیه امویان قیام کرد. وی در جنگ صفین در زمره یاران حضرت علی (ع) در رکاب پدرش با معاویه جنگید و پس از واقعه کربلا و شهادت امام حسین (ع) به قیام مختار ملحق شد. پس از شهادت مختار، به مصعببنزبیر پیوست. در روز ۱۳ جمادیالاولی سال ۷۲ قمری ابن اشتر در یکی از جنگهایی که عبدالملک مروان در عراق ایجاد کرده بود، به سبب خیانت «عَتّاببنورقاءِ» که گویا بنا بر توطئه قبلی با عبدالملک به عقبنشینی دست زده بود، شکست خورد و کشته شد. آنگاه عبیدبنمیسره سرش را از تن جدا کرد و به سوی عبدالملک فرستاد.