ایرانی‌های شهید در راه قدس

بیش از یک سال و نیم از آن صبح ۱۵ مهر که تا چشم باز کردیم و گوشی‌های تلفن همراه را به دست گرفتیم، خبر‌ها بهت‌زده‌مان کرد، می‌گذرد. از آن صبح دل‌انگیز که نسیم اقتدار و مقاومت از غرب شروع به وزیدن گرفت و بوی زیتون و تصویر چفیه فلسطینی را یک بار دیگر در مقابل دیدگان‌مان قرار داد. ۱۵ مهر مصادف با ۱۷ اکتبر در تاریخ معاصر روزی شد که با انتشار خبر ورود رزمندگان فلسطینی به سرزمین‌های اشغالی و فرود ظفرمندانه چتربازان حماس به این سرزمین‌ها همه معادلات جهانی به یکباره به هم ریخت. اخبار بعدی از به اسارت درآمدن تعداد زیادی از نیرو‌های مرزی ارتش رژیم صهیونیستی و پیشروی نیرو‌های مقاومت خبر می‌داد. روزخوش پیروزی فلسطین مقاوم، پس از سال‌ها اسارت و اشغال اتفاقی کم‌نظیر در تاریخ این سرزمین بود. 
ایران در طول بیش از یک سال از شروع «طوفان‌الاقصی» و حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به فلسطین که به شهادت بیش از ۵۰ هزار انسان بی‌گناه منجر شد، حمایت‌های علنی خود را از مردم فلسطین بیان کرد. حمایت‌های ایران چه پیش از طوفان‌الاقصی و چه پس از آن همواره در حمایت از گروه‌های مقاومت منطقه و پشتیبانی نظامی و معنوی از آنان وجود داشت و در این مدت نیز با ورود حزب‌الله لبنان به جنگ این اتفاق پررنگ‌تر نیز رقم خورد.
در کنار حمایت‌های مادی و معنوی که بخش بزرگی از آن از جانب مردم و در قالب پویش‌های اخیر، چون همدلی طلایی رقم خورده است، ایران در مدت یک سال از آغاز جنگ شهدایی را تقدیم کرده است. در میان این شهدا هم زن شهیده‌ای، چون «معصومه کرباسی» تا فرماندهان بلند پایه‌ای، چون «عباس نیلفروشان» و رزمندگانی که به صورت مستشاری فعالیت می‎کردند، وجود دارند.

لقبی که نصرالله به شهدا داد
مدتی پس از شروع حملات‌های سهمگین رژیم صهیونیستی به نوار غزه و جنوب لبنان وقتی پیکر‌های مطهر شهدای حزب‌الله به شهر‌های خود بازگشتند، «سیدحسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان در نامه‌ای به مجموعه‌های رسانه‌ای حزب‌الله اعلام کرد، شهدای حزب‌الله که از ۷ اکتبر در نبرد با صهیونیست‌ها به شهادت رسیدند، به عنوان شهدای «راه قدس» (شهداء على طریق القدس) معرفی شوند.
بعد‌ها و در پی حملات رژیم صهیونیستی به پایگاه‌ها و نقاطی از سوریه، «شهدای راه قدس» ایرانی نیز به جرگه شهدای آزادی فلسطین پیوستند.
اوایل آذر سال ۱۴۰۲ اولین شهدای راه قدس، یعنی شهیدان «محمدعلی عطایی» و «پناه تقی‌زاده» دو نفر از نیرو‌های مستشار متخصص ایرانی در سوریه به شهادت رسیدند.

اولین شهدای راه قدس
شهادت آنان به صورت مستقیم از سوی رژیم صهیونیستی و در پی حملات این رژیم از بلندی‌های جولان به سمت پایگاه‌های ارتش سوریه در مزارع جنوب منطقه زینبیه دمشق بود. «سردار شهید دکتر محمدعلی عطایی شوچه» و «سردار شهید مهندس پناه تقی‌زاده» بر اثر برخورد سه موشک به شهادت رسیدند.

مرد پشتیبان
یکی از شناخته شده‌ترین شهدای راه قدس «شهید سیدرضی موسوی» بود که از نیرو‌های پیشکسوت در پشتیبانی مقاومت در منطقه به شمار می‎آمد. او را می‌توان یکی از با سابقه‌ترین نظامیان ایرانی حاضر در سوریه دانست که از افراد نزدیک به سردار قاسم سلیمانی و سردار محمد حجازی بود و بیش از سه دهه وظیفه «پشتیبانی از جبهه مقاومت» را بر عهده داشت؛ کسی که در تمام مراحل پشتیبانی در جنگ سوریه شرکت کرده بود. وی در نبرد‌های صحرا و حومه دمشق شرکت داشت و از افراد ثابت قدمی بود که حمله غرب حلب را دفع کرد. کسی که طی سال‌های گذشته چندین بار مورد سوء قصد رژیم صهیونیستی قرار گرفته بود و یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین فرماندهان نیروی قدس سپاه پاسداران بود. 

شش شهید در یک حمله
در حمله تروریستی روز یکم بهمن سال ۱۴۰۲ رژیم صهیونیستی به ساختمانی در محله «مزه» غرب دمشق پنج نفر از مستشاران ایرانی به نام‌های «حجت‌الله امیدوار» با نام جهادی «صادق امیدزاده»، «علی آقازاده»، «حسین محمدی»، «سعید کریمی» و «محمدعلی صمدی» به شهادت رسیدند.
حجت‌الله امیدوار با نام جهادی «حاج صادق» از فرماندهان ارشد نیروی قدس سپاه و از معاونان حاج قاسم سلیمانی بود که چندین بار مورد سوء قصد قرار گرفته بود. با توجه به نقش مهم این فرمانده در بیرون راندن آمریکایی‌ها از سوریه، نام وی بار‌ها در فهرست ترور موساد و سرویس‌های جاسوسی آمریکایی قرار گرفته بود.
مدتی پیش از این حمله، «واشنگتن‌پست» در گزارشی به فعالیت‌های نیروی قدس سپاه و شخص حاج صادق به عنوان یکی از تهدید‌ها علیه حضور آمریکایی‌ها در سوریه پرداخته بود. روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» نیز وی را یکی از اضلاع پشتیبانی نیرو‌های مقاومت در منطقه برشمرده بود.

مثل عباس
شهید عباس نیلفروشان مستشار عالی نظامی جمهوری اسلامی ایران یکی دیگر از شهدایی بود که خونش با خون سید مقاومت، شهید سیدحسن نصرالله درهم آمیخت و شامگاه جمعه ششم مهر ۱۴۰۳ در لبنان به شهادت رسید. شهید عباس نیلفروشان در سال‌های اخیر در کنار شهید سیدحسن نصرالله و فرماندهان و مجاهدان حزب‌الله لبنان، برای دفاع از مردم مظلوم فلسطین جنگید و حدود هفت سال در لبنان فرماندهی عملیات‌های گوناگون را بر عهده داشت. به دلیل تجارب گسترده‌اش در میدان‌های نبرد و تلاش‌های مستمر برای حمایت از محور مقاومت، به‌ویژه حزب‌الله لبنان و گروه‌های مقاومت فلسطینی، به‌عنوان یکی از شخصیت‌های کلیدی در حمایت از آرمان‌های مقاومت شناخته می‌شد و حضور فعالش در برنامه‌ریزی‌های نظامی و دیپلماتیک به جبهه مقاومت کمک کرد تا در مقابل تهدید‌های مستمر رژیم صهیونیستی و دیگر نیرو‌های متجاوز، توانایی خود را افزایش دهد.

زن شهید مقاومت
«معصومه کرباسی»، زن ایرانی که در حمله پهپاد‌های رژیم صهیونیستی به همراه همسرش به شهادت رسید، شاید آرزوی بسیاری از زنان این سرزمین در رسیدن به درجه پر افتخار شهید را زیسته باشد. معصومه کرباسی فارغ‌التحصیل رشته مهندسی کامپیوتر از دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز و از فعالان فرهنگی و رسانه‌ای دانشگاه و همچنین از نخبگان عرصه برنامه‌نویسی در این مجموعه آموزشی بود که سال ۱۳۸۲ با همکلاسی لبنانی خود «دکتر رضا عواضه» ازدواج کرد. زوج جوان به لبنان رفتند و به حزب‌الله لبنان پیوستند. رضا عواضه ابتدا مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه آمریکایی علم و فناوری بیروت و سپس دکتری خود را از دانشگاه امیرکبیر تهران اخذ کرد.
روز شنبه ۲۸ مهر، پهپاد ارتش تروریستی رژیم صهیونیستی خودرویی را که معصومه و همسرش، رضا عواضه در آن قرار داشتند، هدف قرار داد. خودروی آنها پس از اصابت نخستین موشک، آسیب جدی ندید؛ اما زمانی که زوج ایرانی‌ـ لبنانی در حال پناه گرفتن بودند، موشک بعدی تیر نهایی بود و آنها به شهادت رسیدند. معصومه با مقاومت و ایثار در صف نخست مبارزه علیه رژیم صهیونیستی به آرزوی دیرینه‎اش، یعنی شهادت نائل آمد. او مادر پنج فرزند بود که فرزندانش پس از شهادت او به دیدار رهبر فرزانه انقلاب رفتند. 

آخرین شهید راه قدس
پس از قبول آتش‌بس رژیم صهیونیستی و قطع بمباران شهر‌های لبنان، گروه تروریستی «احرارالشام» بار دیگر در سوریه فعالیت‌های خود را آغاز کرد و توانست شهرک‌هایی در حومه حلب را به تصرف خود درآورد. در این میان یکی از فرماندهان پیشکسوت ایرانی به نام «کیومرث پورهاشمی» که به عنوان مستشار نظامی در سوریه فعالیت می‌کرد و نقش مهمی در برقراری امنیت شهر‌های سوریه برعهده داشت، به شهادت رسید. او اگرچه در سوریه و به دست گروه‌های تروریستی ـ تکفیری شهید شد، اما از آنجا که حرکت اخیر گروه‌های تکفیری به منافع رژیم صهیونیستی در آتش‌افروزی منطقه کمک می‌کند، این شهید نیز به نوعی شهید راه قدس به شمار می‌آید که در گیر و دار جنگ علیه مسلمانان فلسطین و مهم‎ترین مسئله جهان اسلام جان خویش را در راه اعتلای اسلام تقدیم کرد.