به گزارش بصیرت، رهبر معظم انقلاب اسلامی، هر سال، در پیام نوروزی، شعاری را برای سال نوی شمسی بر میگزینند تا توجه مردم و مسئولان را بر یک موضوع مهم و اساسی در کشور متمرکز کنند. روندی که بیش از سه دهه در حال انجام است. اما آنچه بخصوص در حوزه اقتصادی موضوع طرح شعار را برجسته میکند نگاه ایشان به مفاهیمی است که به توسعه اقتصاد میانجامد یعنی جهش و رونق یافتن تولید. در پیام نوروزی و انتخاب شعار سال ۱۴۰۳، ناخدای کشتی انقلاب، شعاری را به گوش ملت ایران رساندند که اگر زیر ساختهای آن فراهم میگردید قطع به یقین براساس آنچه متخصصان و کارشناسان اقتصادی از آن یاد میکنند رشد و جهش تولید به بهبود وضعیت اقتصادی، اشتغال آفرینی و کاهش فشار اقتصادی و به تبع آن کاهش نرخ تور منتهی میشد.
در این موضوع تردیدی وجود ندارد که رشد و جهش تولید را میتوان وجه مشترک و مورد تایید همه کارشناسان و فعالان اقتصادی دانست. هم صدایی و تاکیدی که بر رشد و جهش تولید وجود دارد بیانگر آن است که اگر تولید کلید زده شود بسیاری از مشکلات اقتصادی جامعه به پایان میرسد، اما سوال مهم این است که چرا جامعه ایران درگیر تولید نمیشود و کار به صورت میدانی برای جهش حداکثری تولید رقم نمیخورد و شاهد گسترش فعالیت بخش مردمی و خصوصی در امر رونق و جهش تولید نیستیم؟ کارشناس و تحلیلگر اقتصادی در این باره به پرسش ما پاسخ گفته است.
مرتضی عزتی اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در گفتوگو با پایگاه خبری تحلیلی بصیرت در خصوص چرایی عدم رشد تولید در سالی که با عنوان جهش تولید با مشارکت مردم نامیده شد، گفت: با اینکه امسال سال جهش تولید با مشارکت مردم نامگذاری شد و سالهای گذشته نیز شعار رشد تولید بسیار برجسته شد، اما شاهد هستیم بنا به دلایلی این شعار محقق نشد و آنگونه که انتظار میرفت به منصه ظهور نرسید، زیرا زیر ساختهای لازم برای این منظور در نظر گرفته نشد.
وی در این خصوص خاطرنشان کرد: برای تحقق جهش یافتن و رونق گرفتن تولید باید عملگرایی در میان مسئولین زنده شود یعنی نباید صرف به مطرح کردن شعار گمان کنیم تولید رونق میگیرد بلکه در وهله اول مسئولین باید به این باور برسند شعار جهش و رونق تولید که رهبر انقلاب عنوان میکنند خط و مشی سال جدید است بنابراین باید زیر ساختهای رسیدن به اینمنظور و تحقق این خط و مشی را فراهم کنند.
مرتضی عزتی تاکید کرد: چون این زیر ساختها توسط مسئولین با سیاست گذاریهای درست آماده نشده لذا مردم نیز در امر جهش تولید مشارکت نداشتهاند بلکه آمارها مؤید آن است که مشارکت مردم هر سال در بخش فعالیتهای تولیدی نسبت به سالهای گذشته کاهش یافته است.
وی در این باره تصریح نمود: به دلیل افت ارزش ریال، سرمایهها به سمت خرید داراییهایی میرود که ارزش ریال را حفظ کند به این خاطر در بخش تولید سرمایهگذاری تولیدی کاهش یافته است. حتی مجوزهای رسمی برای فعالیتهای تولیدی که منجر به فعالیت در این بخش شود امسال از سال گذشته پایینتر بوده است، بنابراین متاسفانه به دلیل آماده نبودن زیر ساختها سرمایهگذاری بخش خصوصی در تولید به نسبت ثابت در سالهای گذشته حتی روندی کاهشی یافته است.
وی در خصوص چالشهای بخش تولید که ناظر بر ناترازی انرژی است نیز گفت: ناترازی یا کمبود آب، برق، گاز، گازوئیل و ... نیز بخش قابل توجهی از فعالیتهای اقتصادی را تحت الشعاع اثرات منفی خود قرار داده لذا کاهش تولید و عدم فعالیتهای بخش تولید با تمام ظرفیت خود نیز مانعی در برایر رشد تولید است. در صورتی که ناترازی انرژی و کاهش قدرت خرید مردم ادامه داشته باشد نمیتوان مانع فرار سرمایه بنگاهها و سرمایه داران از فعالیتهای مولد شد.
عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس تاکید کرد: به نظر میرسد آمارهای فعالیتهای اقتصادی و واقعیتهای جامعه حاکی از آن است که مشارکت مردم در فعالیت اقتصادی کاهش یافته و از طرف دیگر توسعه حوزه دولت به طور نسبی افزایش یافته است، بدین معنا که نه تنها بسترهای لازم از سوی دولت برای افزایش خصوصیسازی واقعی فراهم نشده بلکه بنگاههای وابسته به دولتی سرمایهگذاری خود را مختصری اضافه کردهاند، یعنی دولتیها به نسبت گذشته بزرگتر شدهاند. در حالی که سالهاست بر کوچکسازی دولت و مردمیسازی اقتصاد تاکید میشود.
وی تصریح نمود: بزرگ شدن بخش دولتی که متاسفانه همچنان ادامه دارد و کوچک شدن بخش خصوصی مانع بسیار بزرگی در برابر مشارکت مردم در بخش تولید است. تا زمانی کم مشارکت دولتی همچون گذشته ادامه داشته باشد و راه برای بازگشت سرمایههای مردمی و بخش خصوصی توانمند به اقتصاد کشور باز نشود قطع به یقین نمیتوان روی جهش و رونق تولید حساب ویژهای باز کرد.