کازینو و پهلوی

انحرافات خاندان پهلوی موضوعی نبود که از انظار عمومی دور مانده باشد. بیشتر اعضای خاندان سلطنتی و مقامات سطح بالای کشور به گونه‌ای زندگی می‌کردند که نه تناسبی با دستورات مذهب رسمی کشور داشت و نه با اصول اخلاقی شاه منطبق بود. به تحریک «امیراسدالله علم» (نوکر حلقه به گوش انگلیس) وزیر دربار و نیز مفت‌خوارانی که علم را در محاصره خود داشته‌اند، دستور داد، چند کازینوی قمار و تفریحگاه در ایران ساخته شود. علت آن هم چنین توجیه شده بود که وجود اینگونه مراکز، برای جلب شیوخ ثروتمند خلیج فارس لازم است. برای احداث آنها هم انگیزه‌های سیاسی و اقتصادی بیشتر مد نظر قرار دارد!
به دنبال این دستور انواع و اقسام قمارخانه در شهر‌ها ظاهر شد که در بیشتر آنها اعضای خانواده شاه به نحوی مشارکت داشتند. پس از چندی جزیره کیش هم با مخارج هنگفت و اختلاس از خزانه مملکت به تفریحگاهی تبدیل شد که میلیاردر‌ها بتوانند از آن برای گذراندن دوره تعطیلات خود استفاده کنند و چنین شایع بود که شرکت هواپیمایی ایرفرانس در پرواز‌هایی که با هواپیمای کنکورد به این جزیره دارد، همیشه تعدادی زنان برچین شده توسط مادام کلود معروفه را از پاریس به کیش می‌آورد....
اعتراضات مردم مسلمان ایران به فساد جاری شده به نحوی کار را پیش برد که شاه مجبور شد این کازینو‌ها را تعطیل کند تا کمی از خشم مردم بکاهد. خسرو معتضد در کتاب «ناکامان کاخ سعدآباد» نقل می‌کند:
«ثریا گفت: اگر اینطور باشد کازینو‌ها و قمارخانه‌های دربار در رامسر و بابلسر هم باید بسته شوند.
شاه از این جمله که انتظار شنیدن آن را نداشت رنجید و کمی سرخ شد و گفت آنها را نمی‌توان قمارخانه خواند.
ثریا گفت: ولی محافل مذهبی با وجود آنها هم مخالف هستند.
شاه گفت: فعلاً مناسبتی ندارد درباره آنها که تنها محل تفریح خارجیان و ایرانی‌های پولدار است صحبت شود. ایرانی‌های پولدار اگر در کازینو رامسر و بابلسر بسته شود به جای سفر به شمال به اروپا و بیروت و قاهره و اسکندریه و قبرس خواهند رفت و پول‌های‌شان را آنجا خرج خواهند کرد.»