ما می‌توانیم

دوران هشت سال دفاع مقدس پر است از خلاقیت و نوآوری‌های جوانان انقلابی ایران، اما در اواخر شهریورماه سال ۱۳۶۲، مهار حریق چاه‌های نفتی «نوروز» که به دست توانمند رزمنده جهادی «محمدتقی ابوالحسنی» این جوان اهل ورامین بسیار منحصر‌به‌فرد بود و صنعتگران شرق و غرب را حیرت‌زده کرد. هنگامی که نیرو‌های متجاوز بعثی عراق از اشغال خوزستان ناامیده شده بودند، ترفند دیگری را به کار گرفتند و تلاش کردند تأسیسات نفتی ایران را نابود کنند. افزون بر آن، آنها طرح یک توطئه از پیش تهیه شده‌ای را در دستور کار خود قرار دادند و آن، اینکه برای اولین بار در بهمن سال ۱۳۶۱ چاه‌های میدان نفتی نوروز را بمباران کردند. در پی این اقدام، چاه شماره ۳ نوروز روزانه ۲ هزار بشکه نفت ۱۵۰ لیتری داخل آب می‌ریخت و موجب کشته شدن آبزیان و آلودگی محیط زیست می‌شد. متجاوزان بعثی با اهداف سیاسی و امنیتی برنامه‌ریزی کرده بودند و خبرگزاری‌ها با تبلیغات گسترده‌ای آن را پوشش و بازتاب می‌دادند که جمهوری اسلامی ایران دریا را آلوده کرده است. آنها این آلودگی را بهانه تبلیغاتی بسیار سنگین علیه ایران قرار دادند و سعی کردند که با ضربه زدن به جمهوری اسلامی، ایران را متهم کنند. از طرف دیگر، دانش و تکنیک مهار حریق چاه‌های نفتی در اختیار دو شرکت آمریکایی و یک شرکت کانادایی بود؛ یعنی مهار آتش بدون کمک کارشناسان خارجی ممکن نبود. در چنین محیط و فضایی تعدادی از کارشناسان ایرانی اعلام آمادگی کردند که می‌توانند آتش چاه‌های نوروز را مهار کنند. مجموعه‌ای حدود هشتاد نفر با لنج‌های معمولی ماهیگیری در منطقه‌ای به طول ۱۱۰ کیلومتر در عمق آب‌ها بدون هیچ کمک خارجی در دو مرحله توانستند به موفقیت دست یابند. مرحله اول در تیرماه سال ۱۳۶۲ بود که با وجود تبلیغات منفی علیه جمهوری اسلامی ایران با موفقیت انجام گرفت و مرحله دوم در اواخر شهریورماه سال ۱۳۶۲ بود که حرق چاه شماره ۳ به دست متخصصان ایرانی با موفقیت مهار شد. در دنیا هیچ کس باور نمی‌کرد که جمهوری اسلامی بتواند با استفاده از نیرو‌های داخلی‌اش با دانش و تکنیک چاه‌ها را مهار کند. روز ۳۰ شهریور ۱۳۶۲ رئیس‌جمهور وقت (رهبر معظم انقلاب) به همراه وزیر نفت وقت و متخصصان و کارگران مهارکننده چاه نوروز به دیدار امام خمینی (ره) در جماران رفتند و گزارش این فعالیت فنی را دادند و به سمع امام (ره) رساندند. امام راحل طی بیاناتی فرمودند: «من بسیار خوشحال هستم از اینکه این برادر‌های عزیز را امروز می‌بینم و برای ما سرافرازی ایجاد کردند و مسئله، بعد معنویش اهمیتش بسیار بیشتر از بعد مادیش است. بعد مادیش، خوب یک مقداری نفت می‌رفته و الحمدالله جلوگیری کردند. اما بعد معنوی همان است که شما اشاره کردید که اینها [یعنی دشمنان]ما‌ها را همیشه با این مسائل می‌ترسانند. دست به آن نزنید که نخواهد شد غیر از آمریکا این کار را نمی‌تواند بکند... ما باید این را راهی باز کنیم برای کار‌های بزرگ‌تر، نترسیم از مطلب که ما نمی‌توانیم بکنیم، نخیر، ما می‌توانیم بکنیم.»