اختصاصی بصیرت:سال‌ها است که فرا رسیدن آخرین جمعه ماه مبارک رمضان که امام خمینی(ره) بر آن نام «روز قدس» گذاشتند، برای مسلمانان مفهوم ویژه‌ای یافته و شورآفرینی می‌کند. تحولات پرفراز و فرود دو سه سال اخیر جهان اسلام که به وضعیت مبهم و پیچیده امروز منتهی شده، برقضیه روز قدس نیز تأثیرگذاشته است. این تأثیر پس از بازخوانی چرایی تعیین روندی به نام «روز قدس» بهتر درک می‌شود. در بیانی مختصر امام خمینی(ره) روز قدس را ایجاد کردند تا قدس شریف و ملت ستمدیده و مظلوم فلسطین از غربت و مهجوریت خارج شوند و در دوره‌ای که بسیاری از دولت‌های جهان اسلام در خواب غفلت فرورفته بودند و یا نسبت به اهمیت مسئله فلسطین تجاهل می‌کردند، مردم مسلمان بدون در نظر گرفتن خطوط فاصل قومی، ملی، زبانی، نژادی و… از این بهانه و فرصت مغتنم بیشترین استفاده را کنند و یکپارچه و یک‌صدا در حمایت از فلسطین و محکومیت رژیم صهیونیستی به صحنه آیند و ملت مظلوم فلسطین را در مبارزه با صهیونیست‌ها یاری کنند. با وجود کارشکنی‌های برخی از کشورهای اسلامی و به‌ویژه عربی که به هیچ وجه اجازه نمی‌دادند، مردم‌شان روز قدس را برگزار کنند، حضور مردم مسلمانان جهان در این روز در خیابان‌ها، به رودی عظیم و جاری تبدیل شد که منافع زیادی برای فلسطین داشت. یکی از بزرگ‌ترین منافع این نمایش جهانی تنفر از اشغال و زیر پاگذاشتن سرزمین و حقوق یک ملت، این بود که قضیه واقعی فلسطین برای مردم جهان آشکار شد و مسئله روز قدس برای صهیونیست‌ها به کابوسی وحشتناک و دائمی بدل شد و پس از آن بود که خود را نه در برابر ملت فلسطین که در برابر امت اسلامی و حتی مردم بسیاری از کشورهای غیر اسلامی دیدند. پس از اینکه توفان بیداری اسلامی، برخی از کشورهای اسلامی را یکی پس از دیگری در نوردید، یکی از نگرانی‌های اصلی صهیونیست‌ها این بود که موضع دولت‌های جدیدی که پس از این تحول در این کشورها روی کار می‌آمدند درباره رژیم صهیونیستی چیست و این موضع چه تأثیری بر دیدگاه مردم این کشورها در این باره دارد که هر دوی آنها به وضوح در چگونگی برگزاری «روز قدس» در این کشورها قابل مشاهده بوده است. از قضا بیداری اسلامی در کشورهایی واقع شد که یا به قضیه فلسطین از رهگذر «روز قدس» اصلاً توجه نداشتند و یا بسیار کم‌توجه داشتند. در یکی دو سال گذشته هم که این کشورها بیشتر درگیر مسائل داخلی بودند و مواضع رسمی و غیررسمی آنها درباره روز قدس نمود قطعی و تعیین‌کننده‌ای نداشت و در ظاهر این وضعیت به نفع رژیم صهیونیستی بود، اما به نظر می‌رسد امسال وضعیت تا حدودی در برخی از این کشورها دستخوش تغییر شده و چگونگی برگزاری «روز قدس» در این کشورها شاخصی برای سنجش مواضع و رفتار پیدا و پنهان آنها در رابطه با رژیم صهیونیستی است. شاید این قضیه در مصر نسبت به لیبی، تونس و حتی بحرین مهم‌تر باشد؛ زیرا دولت حسنی مبارک به مردم مصر اجازه نمی‌داد که مراسم روز قدس را برگزار کنند و دولت پس از کودتا هم از خود رفتاری کاملاً سکولاربه نمایش گذاشته و مردم مصر هم به دو دسته بزرگ تقسیم شده‌اند؛ حال باید دید در این وضعیت، مصر مرکب از دولتی که با حمایت ارتش بر سرکارآمده و مردمی که به موافقان و مخالفان آن تقسیم شده‌اند، با روز قدس چه می‌کنند. تا اینجا به نظر می‌رسد این تحولات نتوانسته‌اند بهبودی مورد انتظار را برای قدس و فلسطین رقم زده باشند، با این حال مهم این است که کانون و چشمه‌ جوشان حمایت از فلسطین یعنی ایران اسلامی محکم و استوار در خروش است و تا به سامان آمدن وضعیت، این کشورها می‌تواند با انگیزه‌تر از گذشته بار نبود و یا کم‌رنگ بودن آنها را در این عرصه به دوش بکشد تا فلسطین با انگیزه و امید بیشتر در مسیر آزادی کامل پیش‌ رود. جمعه پیش‌رو، روز قدس همه را به خود می‌خواند.