نرمش قهرمانانه در دیپلماسی چگونه است؟/مصطفی قربانی

از دیدن مقاله شما بسیار خوشحال شدم.
با توکل به خدای متعال و حضرات معصومین و همت و تلاش خستگی ناپذیر و وجود بصیرت انقلابی در جناب عالی، انشاا... به قله های بلند علم و معرفت دست خواهیدیافت.
موفق و موید باشید/

سلام برادر گرامي - جناب آقاي قرباني
از مطالعه قلم دانشجويان جوان و بانشاط و صد البته بصيري چون شما جمله ي حضرت آقا خطاب به دانشجويان در ذهنم تداعي مي شود كه مي فرمايند:
«در این جنگ نرم، شما جوانهاى دانشجو، افسران جوان این جبهه‏اید. نگفتیم سربازان، چون سرباز فقط منتظر است که به او بگویند پیش، برود جلو؛ عقب بیا، بیاید عقب. یعنى سرباز هیچگونه از خودش تصمیم‏گیرى و اراده ندارد و باید هر چه فرمانده میگوید، عمل کند. نگفتیم هم فرماندهانِ طراح قرارگاه‏ها و یگانهاى بزرگ، چون آنها طراحى‏هاى کلان را میکنند. افسر جوان تو صحنه است؛ هم به دستور عمل میکند، هم صحنه را درست مى‏بینید؛ با جسم خود و جان خود صحنه را مى‏آزماید. لذا اینها افسران جوانند؛ دانشجو نقشش این است. حقیقتاً افسران جوان، فکر هم دارند، عمل هم دارند، تو صحنه هم حضور دارند، اوضاع را هم مى‏بینند، در چهارچوب هم کار میکنند.» (بیانات در دیدار اساتید دانشگاه ها، 8 شهریور 1388)
انشاالله قلمتان مستدام باد - آمو علي نقي