به گزارش اسلام تایمز به نقل از منابع آگاه، کشورهای عربی که این روزها برای انقلاب هایی که علیه دیکتاتوران عرب به وقوع پیوسته، دشمن اعزام می کنند، 4 کشور امارات، عربستان، اردن و الجزایر هستند که این کشورها در نظر دارند لیبی را تقسیم کرده و بخش شرقی آن را از این کشور جدا کنند.
بر اساس نقشه این 4 کشور عربی قرار است به طور مشخص استان نفت خیز رقه از لیبی جدا شود.
منابع آگاه اعلام کردند: هدف از اجرای این نقشه سران دیکتاتور و توطئه گر عربی علیه لیبی، حمایت از کودتای نظامی به وقوع پیوسته در مصر و در حقیقت تقویت قدرت "عبدالفتاح السیسی" عامل اصلی این توطئه است.
بر اساس اطلاعاتی که از نشست مقامات امنیتی 4 کشور مذکور عربی به دست آمده است، جدایی منطقه "رقه" از لیبی، آن را به مصر در وضعیت نزدیکتر جغرافیایی قرار دهد تا نسبت به طرابلس و از سوی دیگر این قضیه به رونق مالی و اقتصادی مصر کمک خواهد کرد به گونه ای که دولت کنونی مصر را بسیار بی نیاز از کمک های آمریکا و کشورهای عربی حتی به صورت جزئی قرار می دهد.
در استان "رقه" در منطقه شرق لیبی بیش از 60 درصد نفت این کشور قرار دارد یعنی در این منطقه روزانه بین 600 تا 700 بشکه نفت تولید می شود و این در حالی است که این منطقه شاهد تراکم جمعیتی بالایی نیست و این به آن معنی است که جدایی "رقه" از لیبی منجر به تکیه آن به مصر آن هم به شکل گسترده ای می شود و همچنین برای هزاران مصری زمینه آن را فراهم می کند تا برای کار به این منطقه بروند.
همچنین ذکر این نکته ضروری است که "احمد الزبیر السنوسی" اولین شنبه از ماه ژوئن سال 2013 خودمختار بودن "رقه" را اعلام کرد و در همان حال کنگره ملی در طرابلس تاکید کرد: کمیته ای را به منظور بررسی اعلام "السنوسی" که متعهد به تشکیل پارلمان جدید و نیروهای امنیتی جدید در این منطقه شد، تشکیل خواهد داد.
در همین حال منابع لیبیایی فاش کردند که "السنوسی" از حمایت گسترده و مستقیم دولت امارات پیش از نشست 4 جانبه عربی برخوردار است.
همچنین این منابع خاطر نشان کردند که آل نهیان طرفهای لیبیایی را در دو جهت مورد حمایت قرار داده است؛ اول: گروههای مسلح و شبه نظامیانی که برای برهم زدن امنیت و ثبات این کشور تلاش می کنند و دوم: حمایت سیاستمداران و احزاب لیبرال برای از گرفتن فرصتها از دست جریان های اسلام گرا که در تلاش برای رسیدن به قدرت هستند همچنانکه این وضعیت در حال حاضر برای اخوان المسلمین در مصر و تونس وجود دارد که توانستند بعد از سقوط دیکتاتورهای این دو کشور قدرت را به دست بگیرند.