گروه ترجمه ـ پایگاه اینترنتی المانتیتور 25 اکتبر 2013 (۳ آبان) در مقالهای به درگیریهای نیروهای کردی با تروریستهای جبهه النصره در سوریه پرداخت و نوشت: 17 ژوئیه نیروهای کردی گروههای جهادی را از شهر رأسالعین (که کردها آن را سریکانیه مینامند) بیرون راندند. پس از آن درگیری میان القاعده و واحدهای دفاعی مردمی (YPG) به نواحی مختلف شمال سوریه گسترش یافت. این درگیری با اسلامگرایان افراطی حمایت از واحدهای دفاعی مردمی را با وجود نزدیکی آن به شورشیان کردی در ترکیه، افزایش داد. واحدهای دفاعی مردمی مدعی است مستقل عمل میکند؛ اما به حزب اتحادیه دموکراتیک (PYD) و پ.ک.ک نزدیک است. با وجود این، واحدهای دفاعی مردمی خود را بیطرف میدانند؛ هرچند تصاویر عبدالله اوجالان، رهبر زندانی پ.ک.ک همه جا در اردوگاههای حزب اتحادیه دموکراتیک دیده میشود و نیروهای این حزب میگویند از فلسفه اوجالان پیروی میکنند.
در ادامه مقاله آمده است: میلیتان دریک، فرمانده واحدهای دفاعی مردمی، در مورد شورشیان اسلامگرا میگوید: «میتوانم بگویم واحدهای دفاعی مردمی برای یک حزب یا منافع یک حزب نیست. این ضروری است، زیرا نیروهایی که به سرزمین ما آمدند، برای یک حزب یا برای حزب اتحادیه دموکراتیک (PYD) یا دیگران نیامدند؛ آنها به منظور حمله علیه تمام منطقه کردی، مردم و فرهنگ کردی آمدند... ما میخواهیم از سایر گروهها بپرسیم که چرا از ما حمایت نکردهاند. ما خواهان پاسخ به این پرسش هستیم.» البته اشاره وی به سایر گروههای کردی رقیب حزب اتحادیه دموکراتیک (PYD) بود که واحدهای دفاعی مردمی (YPG) را نمیپذیرند. از 23 تا 25 نوامبر 2012، شورای ملی کردی و شورای خلق کردستان غربی (مرتبط با حزب اتحادیه دموکراتیک) گفتوگوهایی صورت دادند و در مورد تشکیل ارتش متحد کردی به توافق رسیدند؛ اما مشخص شد که واحدهای دفاعی مردمی (YPG) این موضوع را رد کرده و گفتهاند که تنها «با مردم متحد» خواهند شد. واحدهای دفاعی مردمی سایر شبهنظامیان کردی را تهدید میدانند. دریک میگوید: «آنها از حمایت حزب دموکراتیک کردستان (KDP) و ترکیه به منظور ایجاد نیرویی دیگر در روژاوا (کردستان سوریه) بهرهمند هستند؛ اما سایر گروهها به دلیل دستورکار خود از چنین حمایتی برخوردار نیستند.» با وجود این، گروههای کردی بسیاری به واحدهای دفاعی مردمی و نیروهای آسایش پیوستهاند، در حالی که گروههای کردی نزدیک به بارزانی از جمله حزب دموکراتیک کردستان (به رهبری بارزانی) واحدهای دفاعی مردمی را به عنوان ارتش ملی کردی رد کردهاند. بنابراین، پس از توافق، سایر گروههای کردی امیدوار بودند میتوانند شبهنظامیان ویژه خود را تشکیل دهند، اما بسیاری از اعضای آن دستگیر و بهزور خلع سلاح شدند.
در پایان مقاله آمده است: انوار آسو، عضو حزب اتحادیه کردی میگوید: «هنگامی که شورای عالی کردی ایجاد شد، گفتیم بخشی از کمیته نظامی آن خواهیم بود؛ اما هنوز فعال نشده است.» اعضای گروه شبهنظامی وی موسوم به گردان شیخ مشوق خزنوی در می 2013 دستگیر و سپس آزاد شدند. مسعود بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق و رهبر حزب دموکراتیک کردستان، شبهنظامیانی را داخل عراق آموزش داد که عمدتاً از اعضای حزب دموکراتیک کردستان سوریه (KDP-S) تشکیل شدهاند. 18 می 2013 نیروهای امنیتی حزب اتحادیه دموکراتیک (PYD) 74 عضو حزب دموکراتیک کردستان سوریه را که میخواستند از مرز عراق به سوریه بروند، دستگیر کردند. پس از آن، حزب دموکراتیک کردستان پس از ناامیدی از سیاستهای حزب اتحادیه دموکراتیک، مرز را بست. عبدالحکیم بشار، رهبر حزب دموکراتیک کردستان سوریه که مورد حمایت بارزانی است، گفت: «ما هرگز بخشی از واحدهای دفاعی مردمی نخواهیم بود... ما پیشنهاد هماهنگی با ارتش آنها در مناطق کردنشین را مطرح کردیم، اما نه تحت نام واحدهای دفاعی مردمی.» اما در حال حاضر حتی برخی از حامیان رقبای حزب دموکراتیک به واحدهای دفاعی مردمی به منظور جنگ علیه القاعده به دلیل ترس از اسلامگرایان پیوستهاند. آزاد اودیک، یک نیروی عضو واحدهای دفاعی مردمی و عضو گروه رسانهای کردی موسوم به مافدار (MAFDAR) میگوید: «دوستی از حزب دموکراتیک کردستان سوریه که از آمودا تا مزار ملا مصطفی بارزانی پای پیاده رفته، در حال حاضر در واحدهای دفاعی مردمی فعالیت میکند.» بنابراین با وجود توافق برای شکلگیری ارتش واحد کردی، واحدهای دفاعی مردمی تنها نیرویی در میان کردها بهشمار میرود که علیه القاعده میجنگد.