وی در سخنرانی خود در شصت و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل گفت که روحانی تفاوتی با روسای جمهوری قبلی ایران ندارد و از افراد وفادار به جمهوری اسلامی ایران است. نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس به سابقه‌ای از مناصب حجت‌الاسلام روحانی اشاره کرد و گفت: «من می‌دانم که روحانی مانند احمدی‌نژاد نیست. احمدی‌نژاد گرگی در لباس گرگ بود، اما روحانی گرگی در لباس میش است. وی ضمن تکرار ادعاها درباره برنامه هسته‌ای ایران گفت چرا کشوری با منابع نفتی غنی باید میلیاردها دلار صرف انرژی هسته‌ای کند؟
نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در ادعای مضحکی مدعی شد: من در سخنرانی سال گذشته خط قرمزی برای ایران رسم کردم و ایران مراقب بود که از آن خط قرمز عبور نکند.
وی گفت: تنها راه برای جلوگیری ایران از دستیابی به برنامه هسته‌ای تحریم‌های شدید و تهدید به حمله نظامی است. ایران فکر می‌کند می‌تواند کیک زرد داشته باشد و آن را هم بخورد.
نتانیاهو که رژیم‌اش تنها دارنده سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه است از جامعه بین‌الملل خواست تحریم‌ها علیه ایران را تشدید کنند و تنها در صورتی که «ایران به طور کامل خلع سلاح» شود، آن را بردارند.
وی همچنین گفت: جامعه بین‌الملل نباید با ایران به توافق نسبی برسد. همچنین باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در کاخ سفید با هم دیدار کردند. وی که از سخنانش نشان می‌داد تحت تاثیر لابی‌های صهیونیستی است، تاکید کرد که بر جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای مصمم است و با چشمانی باز وارد مذاکره با ایران شده و هیچ گزینه‌ای از جمله گزینه نظامی را از روی میز برنداشته است. ادعاها و دروغ‌پردازی‌های نتانیاهو واکنش منفی جهانیان علیه رژیم اشغالگر قدس را تشدید کرده است.
از جمله آنکه نیویورک تامیز در گزارشی به نقل از گری سیک نوشت: نتانیاهو چنان در تقلا بود که همه چیز را حتی‌الامکان منفی جلوه دهد که عملا اعتبار سخنانش را از بین برد. این روزنامه در شماره دیروز خود در اینترنت نوشت: عضو سابق شورای امنیت ملی آمریکا و پژوهشگران دانشگاه کلمبیا با اعلام اینکه سخنان نتانیاهو پس از فتح باب دیپلماتیک روحانی و واکنش محتاطانه اوباما به آن، نامتجانس به نظر می‌آید گفت: مشاهده این عنصر افراطگری و اینکه او تا کجا می‌خواهد پیش برود واقعا ناهنجار بود. نتانیاهو با این گزافه‌گویی به خودش لطمه زد.
گری سیک افزود: نطق نتانیاهو تلاش بیهوده‌ای برای خنثی کردن حرکت روحانی بود. نخست‌وزیر اسرائیل عبوس بود و با طعنه و ریشخند فراوان سخن می‌گفت. روحانی در سخنرانی‌اش نامی از اسرائیل نبرد و به نخست‌وزیرش نیز اشاره‌ای نکرد. اما نتانیاهو در سخنرانی 33 دقیقه‌ای خود 25 بار نام روحانی را بر زبان آورد.
روزنامه صهیونیستی هاآرتص نیز گزارشی از سخنرانی ضد ایرانی نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل در سازمان ملل و فضای حاکم بر آن منتشر کرد. در این گزارش که به قلم «چمی شالوو» نوشته شده، نویسنده هرچند در ابتدا تلاش کرده با چاپلوسی از سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل تمجید کند اما در ادامه مجبور شد به حقیقتی تلخ نیز اشاره کند.
نویسنده، ضمن مقایسه سخنرانی دکتر روحانی در نیویورک با سخنرانی نتانیاهو و فضای متفاوت حاکم بر مطبوعات و مقر سازمان ملل به هنگام انجام این 2 سخنرانی نوشت: در حقیقت، سخنرانی نتانیاهو جذابیتی نداشت و نتوانست توجه افکار عمومی و حتی حاضران در مجمع عمومی سازمان ملل را جلب کند. فقط چند دیپلمات خسته، شنونده سخنان نتانیاهو بودند.
به نوشته این روزنامه، این سخنرانی از سوی دیگران مانند گروه جی استریت (گروهی طرفدار اسرائیل در آمریکا) که احساس می‌کردند نتانیاهو باید وقت بیشتری را به بحث فلسطین اختصاص می‌داد، نمره خوبی نگرفت. حتی کسانی هم که فکر می‌کردند چرخش‌های دیپلماتیک اخیر حسن روحانی فقط اقدامی فریبکارانه است از این سخنرانی استقبال نکردند. این سخنرانی احتمالا حتی کسانی را که مسئولیت ارتقای وجهه اسرائیل را بر عهده داشتند رنجاند زیرا هشدارهای بدشگون او تصاویر جمع‌آوری شده از اسرائیل به عنوان منطقه‌ای عاری از نگرانی را وارونه نشان می‌دهد.
در حقیقت سخنان خصمانه او این نظر روحانی را تایید کرد که اسرائیل «آتش‌افروز اصلی» علیه ایران است که با استفاده از قدرت جادویی یهودیان تمام جهان غرب را علیه ایران تحریک می‌کند.
نویسنده هاآرتص تاکید می‌کند اکنون نشانه‌ها و علایم به مسیر مخالف اشاره می‌کنند زیرا سخنرانی نتانیاهو به جز ایجاد شادی در راهرو مجمع عمومی سازمان ملل، آن هم به رهبری اسرائیل، در حقیقت حیرت و سرگردانی فلسفی قدیمی در مورد درختی که در جنگل افتاد و کسی صدای آن را نشنید زنده کرد. حتی می‌توان روزی عنوان «سخنرانی که هرگز وجود نداشت» را برای آن انتخاب کرد. نیویورک تایمز نیز ضمن فاجعه‌آمیز خواندن تلاش نتانیاهو و حامیان وی در کنگره آمریکا برای خرابکاری و کارشکنی در فرصت ایجاد شده برای بهبود روابط واشنگتن و تهران، از سخنرانی اخیر نتانیاهو علیه ایران در سازمان ملل انتقاد کرد.
در این گزارش آمده است که فاجعه‌آمیز است اگر نتانیاهو و حامیان وی در کنگره آمریکا قرار باشد با چشمان کور و بی‌اعتمادی به ایران، در بهترین فرصت برای ایجاد یک رابطه جدید میان آمریکا و ایران از سال 1979 میلادی کارشکنی کنند.
این روزنامه در ادامه با اشاره به اینکه آقای روحانی و جواد ظریف وزیر خارجه ایران مصرانه تاکید کرده‌اند که ایران صرفا خواستار تولید انرژی هسته‌ای است، نوشته است که نتانیاهو اغلب به اقدام نظامی برای دور نگه داشتن ایران از سلاح هسته‌ای اشاره می‌کند و به نظر می‌رسد که نخست‌وزیر اسرائیل مشتاق درگیری و جنگ است.
روزنامه فرانسوی لوموند نیز در گزارشی پیرامون ادعاهای بنیامین نتانیاهو، نوشت: نتانیاهو هرگز اینگونه در عرصه بین‌الملل منزوی نبوده است.
به نوشته لوموند، نخست‌وزیر اسرائیل در سخنرانی خود مقابل مجمع عمومی سازمان ملل 25 دقیقه درباره ایران حرف زد.
در همین رابطه محمدجواد ظریف، وزیر خارجه کشورمان که در نیویورک به سر می‌برد، در مصاحبه با خبرنگاران چند رسانه داخلی، سخنان بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل در مجمع عمومی سازمان ملل را به شدت محکوم کرد.
وزیر امور خارجه ایران در واکنش به این اظهارات، «رژیم صهیونیستی» را به دروغگویی متهم کرد و گفت که اسرائیل 22 سال است به جامعه جهانی اعلام می‌کند که ایران 6 ماه دیگر سلاح هسته‌ای تولید خواهد کرد و ادامه بازی‌هایش، دروغگویی، فریب و آتش‌افروزی و ایجاد ترس است.» به هر حال روز پایانی اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل برای بنیامین نتانیاهو به عنوان آخرین سخنران در سالن تقریبا خالی، تلخ بود، زیرا بازتا‌ب‌های جهانی موفقیت ایران از جمله تماس تلفنی باراک اوباما با همتای ایرانی‌اش و دیدارهای حسن روحانی با سران و مقامات بلندپایه کشورهای اروپایی و غیر اروپایی، فرصت تکرار خودنمایی جنگی را از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی گرفت. دیدار رؤسای جمهوری، نخست‌وزیران و وزیران خارجه کشورهای مختلف از جمله فرانسه، اتریش، اسپانیا، آلمان و لهستان با رئیس‌جمهوری و وزیر خارجه ایران و استقبال از مواضع تعاملی سازنده جمهوری اسلامی، بیش از پیش سبب شد، رسانه‌های مختلف و شبکه‌های خبری بین‌المللی بر تشدید انزوای نتانیاهو تاکید کنند.
نتانیاهو با تجربه این رویدادها و این که نمی‌توانست سخنی جدید در این باره بگوید، سخنان خود را به تکرار ادعاهای قبلی اختصاص داد، ولی دیگر نتوانست مانند نشست سال گذشته مجمع عمومی، بر مبنای خودنمایی جنگی رژیم صهیونیستی تاکید کند.