در فضاي موسيقي ايران رسم جاافتاده‌اي بين فعالان موسيقي هست مبني بر عدم انتشار آلبوم موسيقي و برگزاري كنسرت در ماه‌هاي محرم و صفر. اين يك سنت مرسوم چندين ساله در فضاي موسيقي كشور است و فعالان اين عرصه اعم از خواننده و نوازنده و مديران شركت‌هاي توليد موسيقي همواره به حرمت اين دو ماه عزا و احترام به اعتقادات قاطبه‌ي مردم و همچنين جلوگيري از شكست تجاري توليدات‌شان از انتشار آلبوم و برگزاري كنسرت خودداري مي‌كنند. اما ظاهرا اين سنت رايج موسيقي چندان به سليقه‌ي مديران وزارت ارشاد دولت تدبير و اميد خوش نيامده است و امسال، پس از سال‌ها عدم برگزاري كنسرت در ماه صفر، عليرضا قرباني و گروه اشتياق در اين ماه به اجراي برنامه پرداختند. برنامه‌اي كه خودشان از آن به عنوان «يك خط شكني» نام برده‌اند. در همين زمينه علیرضا قربانی و گروه «آهنگ اشتیاق» پنجشنبه و جمعه گذشته و در ابتدای ماه صفر در برج میلاد به روی صحنه رفتند و تعدادی از آثار قدیمی و جدید خود را اجرا کردند. اما علیرضا قربانی در این اجرا که به همت شهرداری تهران انجام شد و علي مرادخاني معاون هنري وزارت ارشاد نيز مهمان ويژه‌ي آن بود به اين نكته‌ي مهم اشاره كرده است كه: «بیشترین انگیزه ما برای اجرای این کنسرت در این سالن، شکستن تابویی بود که سال‌ها بر سر موسیقی وجود داشت و به واسطه آن امکان برگزاری کنسرت در ماه‌های محرم و صفر مقدور نبود.» بنابراين طبق اعلام رسمي عليرضا قرباني در حضور معاون هنري وزارت ارشاد كه مجوز برگزاري كنسرت را نيز داده است اين كنسرت را بايد فتح بابي بدانيم براي برگزاري جدي‌تر كنسرت‌هاي موسيقي در ماه‌هاي محرم و صفر در سال‌هاي آينده. اتفاقي كه كاش جناب مرادخاني توضيحاتي را درباره‌ي لزوم آن ارائه مي‌كردند. اينكه واقعا بزرگ‌ترين مشكل معاونت هنري وزارت ارشاد و حوزه موسيقي عدم برگزاري كنسرت در اين دو ماه از سال بود؟ رسمي كه اتفاقا فعالان عرصه موسيقي نيز اعتراضي به آن نداشتند و عدم انتشار آلبوم و برگزاري كنسرت به يك روال ثابت و جاافتاده در موسيقي كشور تبديل شده بود. ظاهرا اين سياست وزارت ارشاد را هم بايد در ادامه باقي رفتارها و موضعگيري‌هاي وزير و معاونانش در روزها و ماه‌هاي اخير تحليل و تفسير كرد. سياست‌هايي كه به جاي پرداختن به موضوعات اساسي حوزه فرهنگ بيشتر يا به دنبال پرداختن به حاشيه‌ها و راه‌انداختن بحث‌هاي ژورناليستي‌ست يا توجه ويژه به زيرسوال بردن خط‌قرمزها و شكستن تابوها و رسميت بخشيدن به زيرزميني‌ها. پس از راه انداختن بحث حذف مميزي در انتشار كتاب كه دغدغه‌ي چند ناشر خاص بود و بيشتر يك بحث ژورناليستي به حساب مي‌امد و كشيده شدن اين بحث به حوزه‌ي هنرهاي تجسمي كه بعدها مشخص شد اساسا مميزي در آن حوزه انجام نمي‌شده. و همچنين به راه انداختن بحث بيهوده‌ي تك‌خواني زنان و رفع فيلتر فيسبوك توسط وزير ارشاد و ماجراي دفن سگ‌هاي زرد در قطعه هنرمندان. حالا ظاهرا شكستن تابوي برگزاري كنسرت در ماه صفر تنها دغدغه‌ي مسئولان وزارت ارشاد است. در اين ماجرا به اين نكته‌ي مهم هم توجه كنيد كه شايد برگزاري كنسرت عليرضا قرباني به دليل اينكه در حوزه‌ي موسيقي سنتي‌ست و در حوزه‌ي موسيقي پاپ قرار نمي‌گيرد و همچنين به اين علت كه تعدادي از آهنگ‌هاي اجرا شده در آن - مانند آهنگ شب دهم- ربط مستقيمي به محرم دارد قابل توجيه باشد و نتوان ايراد زيادي به آن گرفت. اما اين يك فتح باب است كه اثار آن در سال‌هاي آينده مشخص خواهد شد، زماني كه كنسرت‌هاي برگزار شده در ماه‌هاي محرم و صفر تنها به موسيقي سنتي محدود نماند. اين ماجرا از اين منظر است كه غلط است و قابل انتقاد. به همان دليلي كه خود عليرضا قرباني مي‌گويد: «بیشترین انگیزه ما برای اجرای این کنسرت در این سالن، شکستن تابویی بود که سال‌ها بر سر موسیقی وجود داشت و به واسطه آن امکان برگزاری کنسرت در ماه‌های محرم و صفر مقدور نبود.»رجاء نیوز