تاملی بر اظهارات آقای مطهری: شما نگران چی هستید؟!

پايگاه بصيرت؛ گروه سياسي/ کتاب دايرة&zwnj;المعارف فتنه 88، تنها گوشه&zwnj;اي از ابعاد رخداد تلخ 88 و چگونگي، چيستي و چرايي آن را روايت کرد و البته 8 ماه نبرد سخت و دشوار ملت انقلابي ايران و ازجمله، حماسه&zwnj; ماندگار ملت در 9 دي و 22 بهمن را مستندسازي و تبيين نمود. شما که خود را از همين ملت و متعهد به اسلام، انقلاب و نظام مي&zwnj;دانيد، چرا نديده و بدون مطالعه آنرا رد مي&zwnj;کنيد؟ خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، روز سه&zwnj;شنبه ۱۷ دي ۱۳۹۲، متن گفت&zwnj;وگوي تفصيلي اين خبرگزاري با آقاي علي مطهري، عضو محترم کميسيون فرهنگي مجلس را منتشر ساخت. مطهري درباره انتشار کتاب 9 جلدي «دايرة&zwnj;المعارف فتنه 88، گفت: «من اين مجموعه را نديده&zwnj;ام ولي به طور کلي اين طور کتاب&zwnj;ها اعتباري ندارند زيرا در يک نزاع سياسي تا زماني که حرف طرف مقابل و دفاعياتش را نشنويم نمي&zwnj;توانيم قضاوت منصفانه&zwnj;اي داشته باشيم. هر وقت حرف دو طرف وجود داشت آن زمان مي&zwnj;توان گفت که مسائل مطابق واقعيت است. انتشار اين کتاب صرفا بر اساس ادعاهاي ثابت نشده است. ظاهراً عکس موسوي، کروبي و خاتمي هم روي جلد اين کتاب&zwnj;ها چاپ شده. حتي اگر خود اينها شکايتي نکنند قوه قضاييه و مدعي&zwnj;العموم مي&zwnj;تواند وارد شود. البته آن&zwnj;ها شکايت نخواهند کرد زيرا مي&zwnj;دانند شکايت&zwnj;شان بررسي نمي&zwnj;شود اما قاعدتا مدعي&zwnj;العموم وظيفه دارد بررسي کند که اين کتاب با وجود تهمت&zwnj;هاي زياد در آن، با چه مجوزي منتشر شده است؟» جناب آقاي علي مطهري نيازي به معرفي ندارد. مواضع و ديدگاههاي وي، خصوصا در سالهاي اخير باعث شد که برخي از او به عنوان چهره&zwnj;اي منتقد و جنجالي ياد کنند. اينکه، اين نقدها تا چه ميزان منصفانه بوده است؟ نقد و جنجالهاي ايشان در مورد چه موضوعاتي بوده&zwnj;اند و چه اهداف و پيامدهايي داشته است؟ چه اشخاص و جريانهايي را خشنود ساختند و چه کساني را ناراحت کرده&zwnj;اند؟ اين يادداشت، در مقام بازخواني نوع ديدگاهها و بررسي چيستي و چرايي مواضع ايشان در گذشته و يا حتي در موضوع فتنه 88، نيست. بلکه صرفا معطوف به اظهارات ايشان در گفت&zwnj;وگو با خبرگزاري ايسنا مي&zwnj;باشد. کتاب دائره&zwnj;المعارف فتنه 88 نيز نيازي به معرفي و دفاع ندارد. چون بر پايه يک ضرورت عقلي، يک تجربه تاريخي و يک مطالبه عمومي، تدوين و منتشر گرديد. اين يک اصل بديهي است که ملت&zwnj;هايي که اهداف و آرمانهاي ارزشي و والايي را دنبال مي&zwnj;کنند و در جهت تحقق آن در سطح ملي و فراملي تلاش مي&zwnj;کنند، همواره با دشمنان و تهديدات و فتنه&zwnj;هايي از سوي آنها مواجهه&zwnj;اند. تاريخ بشر، حکايتهاي بسياري از اين رويارويي دارد. تاريخ انقلاب اسلامي ايران در طول بيش از سه دهه نيز از اين قاعده مستثني نبوده است. يکي از مؤلفه هاي مهم در پيروزي و توفيقات يک ملت در اين رويارويي، توجه به گذشته تاريخي خود است. هر رخداد تاريخي، درسها و عبرتهايي دارد. آگاهي از ابعاد و زواياي مختلف آنها، ضريب هوشياري و آسيب&zwnj;پذيري يک ملت را افزاش مي دهد و در صورت وقوع يک رخداد مشابه، ميزان آمادگي ملت در مواجهه با آن و ضريب پيروزي و موفقيت را افزوده و در عين حال، هزينه&zwnj;ها را کاهش مي دهد. اما تجربه به ما مي آموزد که بسياري از اخبار، اطلاعات و اسناد مربوط به يک رخداد مهم، با گذشت زمان، به فراموشي سپرده مي&zwnj;شوند و يا با قرائتهاي جديدي روبرو شده و از سوي برخي افراد و جريانها، دچار تحريف مي&zwnj;شوند. از اين رو، ثبت و مستندسازي وقايع تاريخي با همه ابعاد و زواياي آن، ضرورتي انکار ناپذير است. مي&zwnj;توان ادعا نمود که تدوين و انتشار دائره&zwnj;المعارف فتنه 88 نيز از همين ضرورت پيروي مي&zwnj;کند. لازم است در همين رابطه، توجه جناب دکتر مطهري، که مسئوليت موسسه نشر افکار و انديشه&zwnj;هاي والاي استاد بزرگوار شهيد مطهري را بر عهده دارند و همچنين همه خوانندگان محترم اين ياددداشت را به بازخواني فرازي از سخنان آن حکيم، فيلسوف و ستاره پرفروغ اسلام ناب محمدي(ع)، جلب کنم. شهيد مطهري در بيان اينکه؛ «امام حسين را کي&rlm;ها و چي&rlm;ها شهيد کردند؟» معتقد بودند: «اينکه کي&rlm;ها شهيد کردند يا کي&rlm;ها ياري کردند معلوم است ولي اينکه&rlm; چي&rlm;ها شهيد کردند يا ياري، بايد گفت؛ امام حسين را طمع ملک ري و طمع پول&rlm;(که "خولي" گفت: جئتک بغنا الدهر) و رشوه رؤسا (اما رؤساؤهم&rlm; فقد اعظمت رشوتهم و ملئت غرائرهم) و جبن و مرعوبيت عامه و ميل به&rlm; جبران محبت يزيد که ابن زياد مي&rlm;خواست کدورت يزيد را از پدرش که در ولايت عهد يزيد تعلل کرد جبران کند و خبث ذاتي امثال شمر و مستي و غرور و بدبختي و سبکسري شخص يزيد و از همه بالاتر فراموشي کاري عامه مردم که&rlm; مسلمانان بودند و معتقد و سيري به تاريخ شصت ساله خود نمي&rlm;کردند و سابقه&rlm;ها را فراموش کردند و گول ظاهر را مي&rlm;خوردند،[شهيد کرد].»[1] اما تاملي در اظهارات جناب آقاي مطهري: 1-آقاي مطهري گفتند:«من اين مجموعه را نديده&zwnj;ام ولي به طور کلي اين طور کتاب&zwnj;ها اعتباري ندارند.» دکتر علي مطهري استاد دانشگاه، نماينده محترم مجلس شوراي اسلامي و عضو کميسيون فرهنگي مجلس است. به نظر مي&zwnj;رسد، فردي با چنين موقعيت اجتماعي و جايگاه شغلي و مسئوليت، سزاوار است در بيان اظهارنظرهاي خود مراقبت بيشتري داشته باشد. کساني که اين مصاحبه را خوانده&zwnj;اند، حتما از خود پرسيده&zwnj;اند؛ آقاي مطهري، چه چيزي را «بي&zwnj;اعتبار» مي&zwnj;داند. ايشان که خود اقرار مي&zwnj;کند، «کتاب را نديده&zwnj;ام» و واضح است که از محتواي آن بي&zwnj;خبرند. چگونه هنوز کتاب را نديده و محتواي آن را مطالعه نکرده است، در مورد آن قضاوت مي&zwnj;کنيد و آن را «بي اعتبار» مي&zwnj;داند؟ در نگاه هر انسان منصفي، همين دليل براي قضاوت افکار عمومي در مورد اظهارات آقاي مطهري کافي است. بنظر مي&zwnj;رسد وي با اين اظهارات، اعتبار کتاب را مورد تاييد بيشتر قرار داده و بر بي&zwnj;اعتباري قضاوت خود تصريح کرده&zwnj;اند و همگان را براي مطالعه اين اثر، ترغيب نموده&zwnj;اند. شايسته بود که ايشان قبل از چنين اظهارنظري، ابتدا يک نسخه از اين مجموعه را از تهيه کننده اين اثر، درخواست مي&zwnj;کردند و پس از مطالعه، نظر داده و يا در مورد آن قضاوت مي&zwnj;کردند. آنچه که ايشان بيان نمودند به طور قطع و يقين در قالب نقد تعريف نمي&zwnj;شود. چرا که نقد يک اثر قبل از مشاهده و مطالعه آن، با هيچ منطقي سازگاري ندارد و اصولا نقد نيست، بلکه يک پيش&zwnj;داوري ذهني است که شبهه تخريب از آن تلقي مي شود. 2-آقاي مطهري گفتند:«تا زماني که حرف طرف مقابل و دفاعياتش را نشنويم نمي&zwnj;توانيم قضاوت منصفانه&zwnj;اي داشته باشيم. هر وقت حرف دو طرف وجود داشت آن زمان مي&zwnj;توان گفت که مسائل مطابق واقعيت است. انتشار اين کتاب صرفا بر اساس ادعاهاي ثابت نشده است.»افکار عمومي، از يک استاد دانشگاه و عضوي از کميسيون فرهنگي مجلس، انتظار سخنان سنجيده و مطابق با شان را دارند.اولا) آقاي مطهري «قضاوت منصفانه» در مورد موضوعي چون فتنه 88 را مشروط به شنيدن حرف دو طرف نموده است. از اين سخن چنين برمي&zwnj;آيد که گويا ايشان در طول دوران پرالتهاب آشوب و فتنه، اظهارنظرهاي مقا مات آمريکا و سناريوهاي مداخله&zwnj;جويانه دشمنان خارجي را، مواضع و اقدامات عناصر و گروهکهاي ضدانقلاب و منافقين را، بيانيه هاي فراخوان اردوکشي خياباني و اغتشاشات را، مواضع و رفتار عوامل اصلي و بستر ساز فتنه 88 را، اعترافات صريح برخي عوامل فتنه در دادگاه را و...، نشنيده و نديده&zwnj;اند. گويا ايشان، فريادهاي بلند ملت ايران و مقاومت شجاعانه و انقلابي آنان را، رهنمودها و تدابير رهبر فرزانه انقلاب اسلامي را، مواضع و تلاشهاي نهادهاي مرتبط در برگزاري انتخابات را، مواضع و اقدامات نهادهاي امنيتي را، مواضع و رفتار مراجع عظام تقليد، بسياري از علما، نخبگان و خواص با بصيرت را و...، نشنيده و نديده&zwnj;اند. البته اگر خودشان نخواهند، اين دائره المعارف 9 جلدي نيز تاثيري نخواهد داشت. ايشان مي&zwnj;توانند مستندات همين حرفها، مواضع و رفتار دو طرف را در مجموعه 9 جلدي کتاب دائره&zwnj;المعارف فتنه 88، ببينند و بخوانند. اميد است که قضاوت بعدي ايشان به دور از پيش داوري&zwnj;هاي ذهني و مبتني بر مطالعه دقيق، «منصفانه» و «مطابق واقعيت» باشد. ثانيا) آقاي مطهري که کتاب را نديده است، چگونه مدعي مي شود؛ «انتشار اين کتاب صرفا بر اساس ادعاهاي ثابت نشده است.» جناب آقاي مطهري، ملت ايران را چه فرض کرده است؟ چرا تصور شده است که قضاوت ذهني و بدون مطالعه يک نفر -اگرچه استاد دانشگاه يا عضو کميسيون فرهنگي مجلس باشد- موثق است و مردم بايد به آن اعتنا و اعتماد کنند، اما آن همه اسناد موثق و غيرقابل&zwnj;انکار حوادث قبل و پس از انتخابات، که تنها بخشهايي از آنها در اين کتاب، گردآوري و ثبت شده است، صرفا ادعاهاي ثابت نشده، القاء گرديده و بايستي نديده، رد شوند. نسل حاضر و نسلهاي آينده، به چه منبع و مرجع قابل اعتمادي براي شناخت حوادث گذشته، بايد رجوع نمايند. چرا فرصت مطالعه و قضاوت در مورد مشاهدات همين نسل حاضر را به خودشان ندهيم. ملت ايران که همه حوادث فتنه را درک کرده و هنوز به خاطر دارد، هم حق دارد و هم بهتر قضاوت خواهد کرد که اين مجموعه و محتواي 9 جلد آن، تا چه اندازه بر پايه اسناد موثق و قابل اعتماد است. بنظر مي&zwnj;رسد آقاي مطهري شناخت درستي از مردم و قدرت تشخيص و توانايي تحليل آنها را ندارد. يکي از شاخصه&zwnj;هاي برجسته ملت ايران، بصيرت بالاي سياسي آنها است. تاريخ تحولات سياسي ايران، تهديدات و فتنه&zwnj;هاي متنوعي را در خود ثبت نموده است که ملت فهيم و هوشيار و انقلابي ايران، عزتمندانه از آنها عبور کرده است. اين ملت با آن تجربه گرانسنگ خود، فتنه 88 را نيز با همه عمق و پيچيدگي&zwnj;اش، جلوتر از بسياري از خواص و گروههاي و احزاب سياسي شناسايي کرد و&zwnj; هوشمندانه و عالمانه به مواجهه با آن پرداخت و آن را خنثي&zwnj; نمود. کارنامه ملت ايران در مقابله با فتنه 88 باشکوه و درخشان است. بي&zwnj;دليل نيست که معمار بزرگ انقلاب اسلامي حضرت امام خميني(رض) ملت انقلابي ايران را بهتر از هر ملتي در تاريخ اسلام توصيف مي&zwnj;کنند.[2] به نظر مي&zwnj;رسد برخي خواص و گروههاي سياسي بايد وضعيت خود را مشخص کنند که کجا بوده و يا هستند؟ و در سطرها و ورقهاي اين تاريخ افتخارآميز و عبرت&zwnj;آموز چه موضع و رفتاري از آنها ثبت شده است؟ البته نگراني برخي افراد و گروهها قابل درک است. 3-آقاي مطهري گفتند:«البته آن&zwnj;ها شکايت نخواهند کرد زيرا مي&zwnj;دانند شکايت&zwnj;شان بررسي نمي&zwnj;شود اما قاعدتا مدعي&zwnj;العموم وظيفه دارد بررسي کند که اين کتاب با وجود تهمت&zwnj;هاي زياد در آن، با چه مجوزي منتشر شده است؟» اولا) آقاي دکتر مطهري، چگونه واکنش قوه قضائيه را در مورد شکوائيه&zwnj;&zwnj;اي که وجود خارجي ندارد، مورد سنجش قرار دادند و دستگاه قضا را به «عدم رسيدگي» متهم و محکوم کرده&zwnj;اند؟ البته بنده هم با ايشان موافقم که «آن&zwnj;ها شکايت نخواهند کرد». چون اگر منظور ايشان، مدعي العموم است، مدعي&zwnj;العموم که از دوران اوج&zwnj;گيري جريان فتنه 88 تاکنون، مطالبات خود را در باره حوادث سال 88 و عوامل آن بيان نموده است. حماسه ماندگار نهم ديماه و 22 بهمن 88، نقطه عطفي در انعکاس اين مطالبه عمومي محسوب مي&zwnj;شود. تدوين و انتشار کتاب دائره&zwnj;المعارف فتنه 88 نيز در واقع، انجام وظيفه و احساس مسئوليت براي تحقق تنها بخش کوچکي از همان مطالبات مدعي&zwnj;العموم بوده است. در واقع، اين کتاب و محتواي آن، انعکاس مطالبات مدعي&zwnj;العموم است. بنابراين شکايت مدعي&zwnj;العموم يعني شکايت از خود، چنين شکايتي از نظر عقلي و منطقي، منتفي است. اگر منظور ايشان همان کساني است که از آنها نام برده&zwnj;اند، آنها که پرونده اتهامي&zwnj;شان هنوز در دستگاه قضايي مفتوح است. اگر چه در نزد ملت ايران محاکمه شده&zwnj;اند، اما هنوز دستگاه قضايي رسيدگي به اتهامات آنها را شروع نکرده است. بنابراين، از چه چيزي بايد شکايت کنند؟ اساسا، آقاي مطهري واکنش دستگاه قضا را نسبت به کدام شکايت، پيش&zwnj;بيني و قضاوت کردند؟ ثانيا) مشخص نيست ايشان به چه علمي مسلط&zwnj;اند! در حاليکه اذعان دارند کتاب را نديده و نخوانده&zwnj;اند، اما با چنين صراحتي، بر «وجود تهمت&zwnj;هاي زياد در آن» تاکيد دارند. مگر ايشان علم غيب دارند؟ ثالثا) ايشان با سازوکارهاي نشر و دريافت مجوز انتشار کتاب در ايران آشنا هستند. کتاب دائره&zwnj;المعارف فتنه 88 نيز پس از طي همه مراحل و فرآيند قانوني، موفق به دريافت مجوز لازم و انتشار گرديده است. شايسته بود قبل از عنوان&zwnj;کردن اين موضوع که؛«اين کتاب با وجود تهمت&zwnj;هاي زياد در آن، با چه مجوزي منتشر شده است؟»، از موسسه تهيه&zwnj;کننده اين اثر و يا مبادي ذيربط سئوال مي&zwnj;کردند، و پس از آن، در مورد مجوز کتاب سخن مي&zwnj;گفتند يا از سازوکار قانوني و متوليان صدور مجوز نشر گله مي&zwnj;نمودند؟ ثالثا) مگر ايشان فراموش کرده&zwnj;اند که طرفدار آزادي بيان هستند. چگونه ثبت وقايع و حوادث را که با استناد به منابع آشکار و قابل دسترس براي همگان، تدوين شده است، برنمي&zwnj;تابند؟ مگر ايشان آن تجربه تاريخي، آن ضرورت عقلي و بديهي و همچنين آن سخن حکيمانه استاد شهيد را که اشاره گرديد، انکار مي&zwnj;کنند؟ در خاتمه، به عنوان شهروندي از جمع ملت ايران و مدعي&zwnj;العموم، از جناب دکتر مطهري مي&zwnj;پرسم. شما واقعا نگران چي هستيد؟ اين دائره&zwnj;المعارف چه موضوعي را مستندسازي و تبيين کرده که شمار را اين&zwnj;چنين برآشفته است؟ اين کتاب، توانسته است گوشه اي از ابعاد آن رخداد تلخ و چگونگي، چيستي و چرايي آن را روايت کند و البته 8 ماه نبرد سخت و دشوار ملت انقلابي ايران و ازجمله، حماسه&zwnj; ماندگار ملت در 9 دي و 22 بهمن را براي آگاهي بيشتر نسل حاضر و نسلهاي آينده، مستندسازي و تبيين نمايند. شما که خود را از همين ملت و متعهد به اسلام، انقلاب و نظام مي دانيد، پس نگراني و عصبانيت شما از چيست؟ -------------------------------------------------------------------- [1]- حماسه&rlm; حسيني، جلد سوم، متفکر شهيد استاد مرتضي مطهري، چاپ سيزدهم: اسفند 1371، انتشارات صدرا، ص49 [2] - در نگاه امام، ملت انقلابي ايران در تاريخ جهان و اسلام نظير ندارند:"من با جرات مدعي هستم که ملت ايران و توده ميليوني آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز درعهد رسول الله (صلي&zwnj;الله عليه و آله) و کوفه و عراق در عهد اميرالمومنين و حسين&zwnj;بن علي (صلوات الله و سلامه عليهما) مي&zwnj;باشند. آن حجاز که در عهد رسول الله (صلي الله عليه و آله) مسلمانان نيز اطاعت از ايشان نمي کردند...اما امروز مي بينيم که ملت ايران ...با کمال شوق و اشتياق چه فداکاري ها مي&zwnj;کنند و چه حماسه ها مي&zwnj;آفرينند....انگيزه آنان ايمان و اطمينان به غيب است. و اين رمز موفقيت و پيروزي در ابعاد مختلف است و اسلام بايد افتخار کند که چنين فرزنداني تربيت نموده و ما همه مفتخريم که در چنين عصري و در پيشگاه چنين ملتي مي&zwnj;باشيم(صحيفه نور، ج21، ص181)

صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

دیدگاه

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

تاملی بر اظهارات آقای مطهری: شما نگران چی هستید؟!