پايگاه بصيرت؛ گروه سياسي/ دکتر روحاني، رياست‌جمهوري ايران همزمان با حضور در نشست داووس با رسانه‌هاي مختلف مصاحبه کرد. يکي از اين رسانه‌ها شبکه تلويزيوني سي‌ان‌ان آمريکا بود. فريد زکريا، مجري سرشناس اين شبکه در خلال مصاحبه با دکتر روحاني از وي درباره وضعيت دو تن از کانديداهاي انتخابات سال ۸۸ ايران که در حصر خانگي هستند و امکان آزادي آنها پرسيد که دکتر روحاني در پاسخ گفت: «هيچ‌کس براي هميشه در زندان و حصر نمي‌ماند. معتقدم شرايطي که امروز در ايران به‌وجود آمده به‌گونه‌اي است که در آن ملت صلح، نزديکي بيشتر و عدم وجود شکاف در جامعه را مي‌خواهند و بنده فکر مي‌کنم شرايط ماه‌هاي آينده ايران به مراتب از آنچه در گذشته بوده بهتر خواهد بود و صلح، برادري، اخوت و همزيستي بهتر از گذشته را در ايران شاهد باشيم و من به آن روز اميدوارم.» عبارات فوق پاسخ مناسبي با مصرف خارجي براي پرس�� طرح شده است؛ اما با درج اين مصاحبه در برخي رسانه‌هاي داخلي که بعضاً با نيت بهره‌برداري سياسي و جناحي از برخي مطالب آن و مشخصاً بخشي از عبارت فوق انجام گرفت به نظر توضيحي لازم آمد. فريد زکريا مجري شبکه تلويزيوني است که کشورش در حمايت از فتنه‌گران فتنه ۸۸ و به‌ويژه دو نفري که امروزه در حصر هستند نقش بسيار فعال و برجسته‌اي داشت؛ آنچنان که تمام توان و امکان مادي و معنوي‌اش را براي حمايت از فتنه‌گران به ميدان آورد و رئيس‌جمهور آن يعني اوباما در حمايت از فتنه صراحتاً نام يکي از آنها را بر زبان آورد. آمريکا و ابزار رسانه‌اي آن تا مدت‌ها و حتي هنوز از فتنه‌گران حمايت کرده و مي‌کنند. با اين پيشينه و پرسش زکريا درباره اين دو فرد، اين پرسش پيش مي‌آيد که چرا آنها همچنان اين موضوع را دنبال مي‌کنند و نسبت به آن بسيار کنجکاوند. به‌نظر مي‌رسد آنها هنوز به اين افراد و فتنه و يا هر چيزي شبيه آن که بتواند در بزنگاهي براي نظام چالش‌آفريني کند، اميدوارند؛ شايد اگر مسئله به اينجا تمام مي‌شد چندان اهميتي نداشت؛ اما اميدواري ضدانقلاب‌هاي خارج‌نشين و فتنه‌گران داخلي نيز به اين مسئله آن را با اهميت مي‌سازد که در راستاي آن و براي ترسيم واقعيت داخلي اين موضوع بايد اذعان داشت که سران محصور فتنه دو فرد عادي نيستند که به راحتي بتوان درباره رفع حصر آنها اظهار اميدواري کرد. اين دو در عقبه پرونده فتنه خود انبوهي از رفتارهاي ساختارشکنانه و براندازانه دارند که هر يک سرشار از تخلفات بين و جرم‌هاي آشکار و به بياني نابخشودني است. صحبت از رفع حصر کساني که همين رفع حصر بزرگ‌ترين لطف به آنها است و هنوز فجايع آنها و مسير اقداماتشان عليه امنيت ملي براي ملت تشريح نشده، امري مستبعد است که صحبت درباره آن ظلم به ملت و نظامي است که براي ماندش هزينه‌هايي بس گزاف و کلان پرداخت کرده است. کساني که به نحو مشکوک براي رفع حصر سران فتنه تلاش مي‌کنند و در اين امر با دشمنان نظام و ياران و اصحاب فتنه هم زبان هستند تاکنون به پاسخي که بايد در اين‌باره به مردم بدهند، اشاره کوچکي نداشته‌اند. نمي‌توان به مردمي که درباره دشمني با نظام، همنوايي با اجانب و امنيت ملي بسيار حساس و سختگير هستند گفت، بدون آنکه اصراري براي آگاهي از حقيقت و نقشه شومي که دشمن با استفاده از بازيچه‌هاي داخلي در پي اجرايش بود، داشته باشيد با يک صلوات موضوع را خاتمه دهيد. چنين رفتاري با مردم و چنين انتظاري از آنها به هيچ‌وجه پسنديده نيست و دست بر نداشتن از اين اقدام، کارگزاران آن را هدف تيرهاي ملامت و خشم مردم قرار مي‌دهد.