گروه ترجمه ـ روزنامه ایندیپندنت 5 فوریه 2014 (۱۶ بهمن) در مقالهای به دیدگاههای مختلف در ایران در مورد برنامه هستهای ایران پرداخت و نوشت: به موازات نزدیک شدن قدرتهای جهانی به توافقنامه دائمی هستهای، کشمکشهای سیاسی داخلی، این روند دیپلماتیک را تهدید میکند. رؤسای جمهور ایران و آمریکا میگویند گفتوگوهای هستهای در مسیری صحیح و مثبت به پیش میرود. با وجود حمایت عمومی گسترده و تأیید بسیاری از سیاستمداران و روحانیان، طیفی از مخالفان عمدتاً در مجلس ایران نگرانند که در صورت تحقق توافقی هستهای بدون مداخله آنها، نفوذ خود را از دست میدهند. خطمشی تندروانه سیاستمداران ایران شبیه خطمشی جمهوریخواهان کنگره است که بر افزایش تحریمها علیه ایران تأکید میکنند. باراک اوباما، رئیسجمهور آمریکا تأکید کرده که در صورت تصویب تحریمهای جدید در زمان گفتوگوها، آن را وتو خواهد کرد.
در ادامه مقاله آمده است: محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، به شورای روابط خارجی آلمان گفت که «با حسننیت میتوانیم طی شش ماه به توافق برسیم.» اما افرادی که در ایران و آمریکا به این موضوع تردید دارند، در برابر تحقق چنین توافقی که به نفع طرف مقابل باشد، رویکرد محتاطانه اتخاذ کردند. با توجه به گفتوگوهای جدیدی که 18 فوریه قرار است انجام شود، منتقدان در ایران بر شدت انتقادات خود علیه گروه مذاکرهکننده جمهوری اسلامی افزودهاند. وحید احمدی، عضو کمیسیون سیاست خارجی مجلس ایران، گفت: «غرب هیچگونه نیت جدی برای حلوفصل مسئلهای که ایجاد کرده، نشان نداده است... اگرچه ما به تعهدات خود پایبندیم؛ اما هرگز از خط قرمز خود که همان حفظ دستاوردهای هستهای است، عبور نخواهیم کرد.» از زمانی که پرونده هستهای به واپایش(کنترل) وزارت خارجه ایران درآمده، روزنامههای تندرو و اعضای محافظهکار مجلس به دنبال نظارت بیشتر بر گفتوگوهای هستهای در آینده هستند و از شفاف نبودن این گفتوگوها اظهار نارضایتی کردهاند.
در پایان مقاله آمده است: روز یکشنبه مشخص شد احتمالاً محافظهکاران دوباره تا حدودی نفوذ سیاسی پیدا خواهند کرد به طوری که اعضای کمیسیون سیاست خارجی گفتند با دولت به توافق رسیدهاند یکی از اعضای مجلس را به گروه مذاکرهکننده هستهای بیفزایند که احتمالاً برخی از جدیترین منتقدان را آرام خواهد کرد. اعضای دستگاه سیاسی ایران که مدتها استدلال کردهاند تنش با آمریکا تنشی جدی است و عادی شدن روابط با آمریکا را طی چند دهه سیاست ضدغربی نامناسب میدانند، در صورت تحقق این توافقنامه دائمی، بازنده جدی خواهند بود. فریده فرحی، تحلیلگر مسائل ایران در آمریکا، میگوید: «رسیدن صرف به توافق، به بحران ایدئولوژیک منجر خواهد شد.» فراتر از صحنه سیاسی، کسانی نیز به لحاظ اقتصادی از تحریمها علیه ایران سود میبرند که در صورت عادی شدن وضعیت، آنها نیز بازنده خواهند بود. محمدعلی شعبانی، تحلیلگر مستقر در تهران، میگوید: «برای برخی منافع بسیاری وجود دارد که گشوده شدن درهای دنیا به روی ایران این منافع را تهدید میکند. این منافع، سیاسی، اقتصادی و گاهی سیاسی ـ-اقتصادی هستند... تنها بهرهبرداران از تحریمها، توافقنامه هستهای را مطلوب میدانند. بسیاری از بخشهای اقتصاد ایران اساساً به طور انحصاری اداره میشود. وجود یک بازار آزاد واقعی که به طور کامل به اقتصاد جهانی بپیوندد، به شکست این نهادهای انحصارگرا منجر خواهد شد.» بدنامترین آنها بابک زنجانی است که میلیاردها دلار با فروش نفت از طریق دور زدن تحریمها به جیب زد. برخی نیز منافعشان در وضعیت تحریم، در قاچاق کالاست. دلالان ارز نیز منافعشان تداوم تحریمهاست. کمالالدین پیرمؤذن این هفته در مجلس ایران گفت که «مردم ما از رئیسجمهور انتظار دارند نام آنهایی را که از تحریمها بهرهبرداری میکنند، به مردم و دستگاه قضایی بگوید.»
بصیرت: این نشریه انگلیسی برای سوق دادن گفتوگوها به سمت توافق نهایی آن هم با هزینه سنگین برای ایران میکوشد توافق را نجات ایران و کوتاه شدن دست سودجویانی نشان دهد که به ادعای وی از تحریمها سود میبرند، حال آنکه مصلحت اصلی ایران که در پی آن سایر مسائل نیز حل میشوند، تثبیت حقوق هستهای در روند مذاکرات است.